μιλάμε όπως σκεφτόμαστε
τόχεις ποτέ σκεφτεί αυτό;
Μάης κι ακόμη κρύωνε. Δεν της έκανε τίποτε η διπλή μάλλινη κουβέρτα πάνω της. Αδύνατον να χαλαρώσει. Ίσως να ‘φταίγαν κι αυτά τα βογγητά από το διπλανό διαμέρισμα. Τους άκουγε από ώρα. Μικρά κοφτά στην αρχή, δυνατότερα αργότερα και πάλι από την αρχή. Είχε λίγη ώρα τώρα που ακουγότανε πνιχτά, γοερά σα να πονούσε. Και μόνο γυναικεία. Πονούσε κι αυτή μαζί της. Με τα χέρια ανάμεσα στα σκέλια της, την φανταζόταν στημένη στα τέσσερα και τον άντρα πίσω της να την παίρνει με δύναμη. Ρίγη την έπιασαν στη σκέψη και τα σκέλια της υγράθηκαν περισσότερο. Η στάση που ποθούσε πιο πολύ από όλες. Η τέλεια παράδοση. Η τέλεια κατάκτηση. Πλήρης υποταγή. Να ακούει τα κορμιά στην ένωσή τους. Να ακούει τους βόγγους του πόθου. Να γεύεται την ηδονή του άντρα.
Θυμήθηκε τη μάνα της. Σαν ήταν κορίτσι ακόμη που την πήρε στο κρεβάτι της και πιάστηκε να της εξηγεί. Σε τρεις μέρες θα φεύγε για Αίγινα. Μόνη της, δίχως τους γονείς, με μια φίλη. Αυτό κι εκείνο.. και να προσέχεις… σε συμβουλεύω να αργήσεις να το κάνεις γιατί αν ξεκινήσεις συνέχεια το επιθυμείς… εκτός από το κανονικό υπάρχει κι ο τρόπος από πίσω αλλά να αρνηθείς γιατί μετά η γυναίκα παθαίνει ακράτεια και τι είναι ακράτεια μαμά; Και λες και κόλλησε το μυαλό της εκεί κι αυτή συνέχεια το αρνιόταν και συνέχεια το ποθούσε γιατί ήταν το απαγορευμένο…
Σηκώθηκε να απομακρύνει το κορμί της από τις σκέψεις του..
Άνοιξε τη μικρή σακκουλίτσα και πήρε στα χέρια της τα τρία τέσσερα κιλοτάκια που αγόρασε χτες. Όλα στρίνγκ. Κι ας ήταν από καιρό γερασμένη κι αυτή και το σώμα της. Ένοιωθε μέσα τους ελεύθερη. Ένοιωθε μέσα τους να προκαλεί με το δικό της τρόπο, υπονοώντας. Άσε που, φορώντας τα, δεν την πονούσε πια το σημείο ανάμεσα στη κοιλιά και το πόδι. Έβαλε τα βρακάκια στη λεκάνη με λίγο κρύο νερό και μερικές σταγόνες υγρό σαπούνι Μασσαλίας. Η μυρωδιά του..! αυτή η μυρωδιά! Την έφερε χρόνια πίσω. Κορίτσι. Έφηβη. Τότε που έψαχνε το σώμα της να αναγνωρίσει πάνω του τα ίδια σημάδια με αυτά που είχαν οι γυναίκες στα περιοδικά που διάβαζε. Να ησυχάσει πως είναι κανονική.
Καθόταν στον μπιντέ, όταν πια έφτιαξαν το μπάνιο τους, με το καθρεφτάκι ανάμεσα στα πόδια της να βλέπει τις σχισμές της. Και.. ψηλαφούσε τ’ ανοίγματα. Νάταν αυτά τα μεγάλα χείλη, νάταν τ’ άλλα. Κι αυτό; Τι είναι αυτό; Και τα μικρά άσπρα κομματάκια πηγμένου υγρού; Κι όλο έβαζε τα δάχτυλα της πιο μέσα, πιο βαθειά στις πτυχές της. Άνοιγε την κλειτορίδα της όσο μπορούσε για να βλέπει πιο μέσα. Και σε κάθε νέα κίνηση, περίεργα κύματα περνούσαν από εκείνο το σημείο μέχρι πάνω τον αφαλό της. Κι ένα ακόμη κύμα. Κι άλλο. Κι άλλο. Κι ας πονούσε στο ψηλάφημα, εκείνη δε σταματούσε παρά στη φωνή της μάνας που ανήσυχη για την αργοπορία της, φώναζε από την κουζίνα. Και πόσο δύσκολο της ήταν να αποσπαστεί αιφνίδια από τα κύματά της και τον πόνο της. Κι όπως το προσπαθούσε, νέος πόνος, άλλος, την έζωνε. Κάτω από τη κοιλιά. Παράλληλα με αυτήν. Τι παράξενα πράγματα, σκεφτόταν κι ένοιωθε δυσάρεστα που αναγκαζόταν σε αυτόν τον πόνο κι όχι τον άλλο που την γλύκαινε.
Παραμέρισε με την ανάστροφη της παλάμης της μια τούφα υγραμένη από τους ατμούς του μπάνιου κι έβγαλε τα κιλοτάκια ξεπλυμένα με άφθονο νερό από τη λεκάνη. Τα άπλωσε με προσοχή να μη χαλάσουν τα λάστιχα και να μη στρίψουν οι δαντέλες και μπήκε πάλι στο δωμάτιο. Τράβηξε τις κουρτίνες να καλύπτουν όλο το τζάμι. Έκλεισε και την ενδιάμεση πόρτα. Οι ρώγες της από ώρα καυλωμένες, ερεθίζονταν περισσότερο όπως τριβόντουσαν πάνω στο μπλουζάκι της καθώς έσκυβε. Ποτέ δεν φορούσε εσώρουχα στο σπίτι της. Άνοιξε το συρτάρι της ντουλάπας. Παραμέρισε γρήγορα μερικά ρούχα. Ξανάκλεισε. Σα να μην ήθελε κανένα οπτικό μάρτυρα.. ξάπλωσε στο κρεβάτι της ισιώνοντας τα μαξιλάρια έτσι που να της πιάνουν και τη μέση και να έχουν το κεφάλι σε κάποιο ύψος. Το pc στο κάτω μέρος του κρεβατιού. Πέρασε ένα προφυλακτικό στον δονητή. Προσάρμοσε και την δεύτερη μπαταρία στην κατάλληλη υποδοχή. Άγγιξε με τα μαξιλαράκια των δαχτύλων της το στήθος της, της άρεσε να τα αισθάνεται καυλωμένα κι έπειτα τα χείλη. Στεγνά. Αναστέναξε. Έβγαλε τα ρούχα της τελείως, εκτός από το μπλουζάκι. Θα έβγαινε στην συνέχεια. Της άρεσε να χαϊδεύεται πάνω από αυτό, να καυλώνει τις ρώγες της μέχρι όσο έπαιρνε, κι έπειτα φανταζόταν πως …αυτός… το έσκιζε. Πέρασε το dvd στη θήκη. Play! Γρήγορη περιήγηση. Επιλογή. Play. ….την υποχρέωσε στα τέσσερα. Έσκισε το εσώρουχο. Μπήκε πίσω της βίαια. Ούρλιαξαν. Ο ένας από πόνο και πόθο. Ο άλλος από πόθο. Τα βυζιά της σκλήρυναν πιο πολύ. Η καρδιά της χτύπαγε ανυπάκουα. Το σώμα της τρεμούλιασε. Ανάμεσα στα πόδια της πλημμύρα και τρόμος. Ακούμπησε τον δονητή στην διογκωμένη κλειτορίδα της. Έστριψε το κουμπί της λειτουργίας. Βόγκηξε. Το σώμα της στριφογύρισε αλαφιασμένα. Θέλησε να γίνει τόξο. Σταμάτησε.Είχε δυο πλεονεκτήματα ο δονητής. Τον τοποθετούσε όπου ήθελε την ώρα που το ήθελε εκείνη και τον σταμάταγε ή τον ξεκίναγε έτσι που να κάνει τα κύματα της τρικυμία.
Κι ένα μειονέκτημα. Δεν τον ένοιωθε ποτέ να σπαρταρά μέσα της ξελιγωμένος από ηδονή και πόθο κι ούτε που την δάγκωνε στο πίσω του σβέρκου στο ξέσπασμα του.
...
Το παραπάνω κείμενο γράφτηκε απο Ανώνυμο σχολιαστή αυτού του μπλόγκ πριν μήνες.
Προσωπικά το θεωρώ ερωτικό λογοτεχνικό κόσμημα ισάξιο φτασμένων συγγραφέων.Υμνος στο σεξ και στη ζωή.
Ευχαριστώ τη συγγραφέα που μου το εμπιστεύτηκε.
102 comments:
Είναι όντως εξαιρετικό. Μοναδική γραφή. Ωδή συγγραφική στο σεξ...
Για μένα, τον Επώνυμο, δεν βρήκες να πεις ποτέ μια καλή κουβέντα!
Είσαι "ανωνυμολάγνος"!
ΔΕΙΜΟ
Το οτι το και εσύ Δείμο, επιβεβαιώνει την αρχική μου άποψη.
ΑΣΚΑΡ
Αν μελετήσεις σε βάθος την κριτική μου για σένα θα δείς οτι είναι φουλ συμπάθειας...άχρηστε!
Το οτι είμαι ανωνυμολάγνος δεν θα το αρνηθώ αλλά νομίζω με το δίκιο μου.
Οι Ανώνυμοι εδώ είναι απλά εξαιρετικοί.
ΔΕΙΜΟ
ήθελα να πω , το οτι έχεις και εσύ την ίδια άποψη...
ο δαίμων του τυπογραφείου-μπλόγκερ..
τελειοκαταπληκτικοϋπέροχο!!
η ανώνυμη (όχι εκείνη που το έγραψε,μακάρι να μπορούσα..)
Παρατηρώ οτι κανείς δεν σχολιάζει ουσία...
θα επανέρθω όμως.
Καλή Χρονιά κι ευτυχισμένη!!!
και λίγη ουσία takis...
η στάση με τη γυναίκα στα τέσσερα λοιπόν είναι απόλυτη παράδοση...αλλά όχι πάντα...εξαρτάται και απο τον άντρα...αν τον θέλεις πολύ Οκ, αν τον θέλεις έως καθόλου...τότε η στάση αυτή βολεύει για να βλέπεις και λίγο τηλεόραση!!
τα στρινγκάκια ναι σε κάνουν να νοιώθεις ερωτική ακόμα κι αν όταν τα φοράς δεν πρόκειται να πηδηχτείς με κάποιον αλλά κι αν σου τύχει... είσαι έτοιμη!!
άλλο... οι μαμάδες είναι μηχανές παραγωγής τύψεων...κάπου το έχω ακούσει αυτό... όλο μη και πρόσεχε..κι εγώ βέβαια τα ίδια κάνω..
και τώρα ο δονητής...μεγάλο του μειονέκτημα... να μένεις μόνη μετά.. να λείπει το υπόλοιπο σώμα.. πίκρα.. βέβαια και πάλι αν το υπόλοιπο σώμα είναι αχινός.. να σου λείπει.. αν όμως είναι φωλιά
τότε δε θέλεις να σου λείπει με τίποτα!!
η ανώνυμη (ή άλλη είπαμε)
;)
τα άνθη του κακού κατά την ανθρώπινη συνήθεια, πέρασαν να πουν καλή χρονιά στις 2 ρίζες, λίγο καθυστερημένα για εσάς, μια χαρά για εμάς, μια που εκεί στα λιβάδια ο χρόνος χάνεται, κοιμόμαστε και με τα χιόνια βέβαια και να που μπήκαμε ξαφνικά σε κόκκινο τοπίο !!!! σε κόκκινα λόγια σε κόκκινες αισθήσεις... θα κοκκινίσουμε και εμείς και θα χάσουμε εκείνο το ωραίο μαυρουλί εκ γεννετής που έχουμε, άσε που οι μέλισσες αυτόν τον καιρό έχουν γίνει άφαντες...
ΛΛΗΤΙΣΣΑ
Να είσαι πάντα καλά εύθυμη και ζωηρή....
H ANONYMOUS
Επι της ουσίας!
Η στάση στα τέσσερα είναι ενα άλυτο μυστήριο (για μένα) αν σηματοδοτεί δηλ. την απόλυτη παράδοση για τη γυναίκα.
Οι φαντασιώσεις έχουν τον πρώτο λόγο.
Στα προτερήματα της στασης βεβαίως καταχωρείται η παρακολούθηση TV, Video κλπ...(εντάξει, υπο προϋποθέσεις διαβάζεις και εφημερίδα!...)
Η ύπαρξη των δονητών απο παλαιοτάτων χρόνων είναι μια ασφαλή απόδειξη για τη χρησιμότητα τους.
Τα ταμπού γύρω απο το θέμα εξακολουθούν και υπάρχουν αλλά μήπως και τα ταμπού (το "απαγορευμένο") δεν προσθέτουν στην ηδονή?
Για τις "φωλιές" δεν θα διαφωνήσω.
ΑΝΘΗ ΚΑΚΟΥ
Γιατί να κοκκινήσετε?
Η ηδονή στο σεξ ήταν και παραμένει ο υψηλότερος ανθρώπινος στόχος.
Εκτός αν διαφωνείτε οπότε μας το λέτε με δικά σας λόγια.
ΥΓ Η νέα εμφάνιση δεν ξέρω αν υποσυνείδητα σηματοδοτεί κάτι..
κρατάω όμως την έγκαιρη επισήμανση που κάνατε.
Η "άλλη ρίζα" ελπίζω να εμφανισθεί σε κάποια στιγμή.
Υ.Γ. χα χα εμείς δεν είπαμε τίποτα για υποσυνείδητη σηματοδότηση...
Χμ !!!!
Κατά τα άλλα, άνθη είμαστε! Που να ξέρουμε για τους υψηλότερους ή άλλους στόχους των ανθρώπων αγαπητέ takis...της μίας ρίζας, και σιγά μη δούμε την άλλη να εμφανίζεται!
Αλλά εσείς που ξέρετε...γιατί να διαφωνήσουμε μαζί σας :))))
...μα που πήγαν οι μέλισσες?????
Αυτό το κόκκινο, που δεν είναι κόκκινο ,είναι ρουμπινί είναι όντος το πιο σέξι χρώμα και σου πάει πολύ ΤΑΚΗ !!!
Επί της ουσίας....
Η στάση στα τέσσερα δεν μου άρεσε ποτέ , ίσως γιατί ανάμεσα στην στερηση και την παράδοση επέλεγα τελικά την στέρηση χωρίς καν να ξέρω το γιατί ούτε και το ερεύνησα ποτέ ...βαριέμαι να σκαλίζω τόσο
βαθιά.....
Αναμεσα στην στέρηση και κεινη την απαισια εως προσβλητική μοναξια μετά την αυτοϊκανοποίηση προτιμώ την στέρηση το άλλο μου είναι πολύ οδυνηρό δεν το αντέχω, μου φέρνει δάκρυα οπότε αστο κι αυτό....
ωρέ αυτό θα πει εγκράτεια ωρέ!!!!!
Κριμα που δεν είμαι Χριστιανή να μην πήγαινε τζάμπα η εγκράτεια
κρίμα.........
ΥΓ:Το μόνο σίγουρο είναι ότι μιλάμε όπως σκεφτόμαστε και σκεφτόμαστε όπως νοιώθουμε.
Οσο για το απαγορευμένο δεν μου άρεσε ποτέ ιδιαίτερα ,ούτε μου προκαλούσε ηδονή ,το αντίθετο μάλιστα,νομίζω ότι το απαγορευμένο είναι ένας μυθος που ιδιαιτερα για το σεξ καλλιεργήθηκε εντονα ίσως για να απενοχοποιήσει κυρίως τους ανδρες!!
Πχ. "το απαγορευμένο έχει άλλη χάρη" και τρίχες κατσαρές
ΜΥΘΟΙ και ΘΡΥΛΟΙ για όσους βαρέθηκαν τον/την συντροφό τους !!
και δεν θέλουν να το ομολογήσουν γιατί αυτό θα τους έκανε δυστυχείς!
Πω πω ξαναδιάβασα τι έγραψα και σκέφτηκα.... πάει.. γέρασα και γω
ωρε! τούτη η mono-komati με έκανε κι έχασα την ισορροπία μου απ' τα γέλια, σκέφτηκε ο Ανώνυμος προσπαθώντας με την εφημερίδα να διώξει μια μέλισσα που από μέρες ωρεγόταν το κενό που σχημάτιζε το ντουλάπι της κουζίνας του με τον τοίχο της
λες;
λες οι μέλισσες νάφησαν τις πεδιάδες των ανθεών του κακού και να φιάχνουν, του κάκου, φωλιές εδώ στα ενδότερα των πόλεων;, κι έκανε μια να τεντωθεί και του φύγε το χέρι απ' τον πόνο...
αμ.., mono-komati, άλλοι γεράσαν πιο νωρίς!, ξανασκέφτηκε τη γυναίκα που είχε το θάρρος να ομολογήσει την εγκράτειά της... απολύοντας το ωμέγα σαν τέλος των επιρρημάτων...
ώστε ρουμπινί! να κάτι που τού διέφευγε
οι ενδοιάμεσοι τόνοι... ίσως κι ένα -ν-.. ενδοιάμεσο κι αυτό .
Αγαπητέ ανώνυμε
Χαίρομαι που γελάσατε,διότι στις μέρες μας,με δυσκολία βγαίνει το έρμο το γέλιο!
Επί της ουσίας όμως ..... μάλλον για κλάματα είμαστε όλοι οι γεράσαντες πρόωρα ή στον καιρό τους !!
Και όπως λέει και ο Γουντι Αλλεν όσοι δεν αυταπατόνται θα χουν δύσκολα γεράματα.... αχ , μακάρι να μπορούσα να εξαπατηθώ ή να αυταπατηθώ και να μην απέλυα το ω αλλά ...δεν....
Λυπάμαι την καϋμένη μέλισσα,γιατί το κενό ανάμεσα στο ντουλάπι και τον τοίχο είναι πολύ μεγάλο για φωλιάσει, να ζεσταθεί , ή να ξεγελαστεί έστω ,ότι βρήκε κάτι από την χαμένη της κυψέλη!!
Να λοιπον που δεν το παθαίνουν μόνο οι άνθρωποι...
ας παρηγορηθούμε τουλάχιστον μ αυτό!
ΥΓ:Εμ, αυτό ο τόνος με -ν- ή χωρίς κάνει την διαφορά!
Τον πόνο στο χέρι μην του δίνεται και πολύ σημασία και σας "κάτσει" ας πούμε ότι είναι από την υγρασία.
MONOKOMATI
Μου πάει λες το ρουμπινί?
μήπως το εγκαινιάσω και στις βραδυνές μου εξόδους με ένα μωβ (ή λαχανί λες?) φουλάρι..
Θα σκίσω....
Δεν κατάλαβα πάντως τη σχέση μεταξύ στέρησης και παράδοσης (στη σεξουαλική πράξη) όπως την αναφέρεις παραπάνω.
Ούτε την προσβλητική (για ποιόν άραγε??) μοναξιά μετά την αυτοϊκανοποίηση...
Ούτε ξέρω αν υπάρχει"απαγορευμένο" στο σεξ.
Ούτε πιστεύω οτι οι άνδρες ψάχνουν για απενοχοποίηση μέσω απαγορευμένου..
Ουτε νομίζω είναι δυστυχία να ομολογείς οτι βαρέθηκες σεξουαλικά τον/την σύντροφο σου.(λογικό φαίνεται)
Συνήθως υπάρχουν και άλλα πράγματα στη σχέση..ενας να μαγειρεύει ή να αλλάζει λάμπες καλά, ας πούμε...
Γενικά πιστεύω οτι όσο πιο απλά βλέπουμε το σεξ τόσο πιο μεγάλη απόλαυση μπορούμε να έχουμε..
χωρίς να σημαίνει αυτό οτι τα σεξουαλικά παιχνίδια δεν μπορεί να είναι σύνθετα και εμπνευσμένα!
Ουφ..νομίζω έχουμε διαφορετικές απόψεις για σεξ!
Νομίζεις οτι όλες οι άγιες ήσαν εγκρατείς?
Δεν τα ξέρω καλά τα θρησκευτικά ,θα ρωτήσω τον ΑΣΚΑΡ...
ΑΝΘΗ ΚΑΚΟΥ
Ναι, ναι το πιάσατε το υποσυνείδητο..
γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε..
Ναι, ναι ..να με ακούτε..για τους υψηλούς στόχους του ανθρώπινου γένους..
όποιος δεν τους βάζει σε προτεραιότητα δεν ευτυχεί.
Νομίζω οτι οι μέλισσες θεωρούνται απο τα εξυπνότερα είδη του ζωϊκού βασιλείου...
πανάθεμά σε πρωί πρωί. άντε να συγκεντρωθώ στη δουλειά μου πάλι.
ANONYMOUS
Εγω πάντως δεν γέλασα...ούτε καν χαμογέλασα...
LALI
Οταν "συγκεντρωθείς" και έχεις χρόνο θα ήθελα παρατηρήσεις επι της ουσίας...
η δουλειά μπορεί να περιμένει!
το κακό είναι ότι περιμένει καιρό τώρα! πώς θα ήθελες να τοποθετηθώ; στα τέσσερα..; ^^
monokomati
..οι μέλισσες είναι όμορφες,μικρούλες και τετραπέρατες... ψάχνουν, βρίσκουν, μένουν κι όταν καταλάβουν πως το αφεντικό πάει να τις ψεκάσει..φσσσσττ την κοπανάνε..και πάνε αλλού..ξέρουν αυτές!!..
μέλισσα λοιπόν!!
και φυσικά δε γερνάμε.. απλώς ωριμάζουμε..σαν το ουϊσκυ στη διαφήμιση...
και μην κάνεις τα "απαγορευμένα", κάνε όλα τα άλλα!!!
:))
η ανώνυμη (η άλλη)
takis
μην το σκέφτεσαι καθόλου.. βάλτα και τα δυο χρώματα μαζί!! βάλε και πορτοκαλί σακάκι!!
;)
η ανώνυμη (η άλλη είπαμε..)
ο Ανώνυμος γέλασε με την κατάληξη του σχολίου της mono-komati
κατα τα λοιπά, εκλαμβάνοντας το σχόλιο περί μελισσών των ανθέων του κακού, διττά, απο τη μια ισχύει σαν πραγματικότητα [οι μέλισσες χάνονται], από την άλλη αλληγορικά[θυμηθείτε takis τον ρόλο των μελισσών στη γονιμοποίηση] προβληματίστηκε πολύ στην τακτική του να κυνηγά τις μέλισσες που φιάχνουν φωλιές στα ντουλάπια του...
μη ξεχνάτε πως συχνά ή κυρίως, ο Ανώνυμος φιλοσοφεί παρατηρώντας και χρησιμοποιεί αυτά τα περίεργα σχήματα λόγου... μεταφορές, αλληγορίες.. παρομοιώσεις
κάποια φορά προσωποποίησε και μια τομάτα προκειμένου να απαντήσει σε μέγα φιλοσοφικό ερώτημα του που προκάλεσε διαφωνία..
* υπάρχει ολόκληρη μελέτη για τις μέλισσες
υποθέτουν πως μια συγκεκριμένη ορμόνη στα μεταλλαγμένα προϊόντα, στάθηκε μοιραία γι αυτές και τείνουν να χαθούν εξ ολοκλήρου!
οι αμερικανοί επιστήμονες ανησυχούν!!
βεβαίως, ο Ανώνυμος κατανοεί το περιεχόμενο της ανησυχίας τους ως τα κεφάλαια που θα χρειαστούν να μπουν στην αγορά για την εξεύρεση άλλων τρόπων γονιμοποίησης αφού οι μέλισσες ως είδος χάνονται
φανταστείτε το takis!
η επόμενη κρίση θάναι απο το χρήμα που θα πέσει για την γονιμοποίηση αγροτικών προϊόντων..
ANONYMOUS
Με πιάνετε αδιάβαστο σχετικά με τις μέλισσες, ορμόνες,
μεταλλαγμένα...
Θα ρωτήσω τον μελισσοκόμο απο την Καλαμπάκα που με προμηθεύει με μέλι(Ελατήσιο παρακαλώ..€7,5/κιλό..να γλείφετε και τα δάχτυλα σας!)
Καλά, θα δούμε απο που θα έρθει η επόμενη κρίση..μη βιάζεστε..
χωρίς κρίσεις τελικά δεν μπορούμε!
H ANONYMOUS (η άλλη)
Γέλα εσυ αλλά αν εμφανισθώ με πορτοκαλί σακάκι δεν ξέρω αν θα μπορώ να διαχειριστώ την κατάσταση..
Μήπως ντυθώ μέλισσα καλύτερα?!..
έρχονται και απόκριες..
LALI
Διαλέγεις εσύ...
αν η ουσία είναι στα τέσσερα, τότε στα τέσσερα..
ΥΓ Πω πω το γ...με σήμερα με τη δουλειά...αλλά δεν γ..ται και αυτή.
Taki μου αν η μέλισσες θεωρούνται απο τα εξυπνότερα είδη του ζωϊκού βασιλείου...εμείς δεν ξέρουμε και φυσικά δεν μας απασχολεί το μυαλό τους... αυτή η εκπρόσωπος του είδους, μου λές τι θέλει στις πόλεις και στα ντουλάπια του ΑΝΩΝΥΜΟΥ???
Δεν είμαστε εκεί εμείς !!!!!!!!! :)))))))))
ΜΟΝΟΚΟΜΑΤΙ μη τους ακούς τι λένε. Σε εμάς πολύ αρέσετε!
Εάν είχατε ριζούλα, θα σας καλούσα να ριζώσετε κοντά μας να τα λέμε :)
και όχι μόνο γιατί συμπονάτε την μέλισσα που αναζητά την χαμένη της κυψέλη...
(μα στα ντουλάπια του Ανώνυμου???)
Υ.Γ.1 Τουλάχιστον απαντήθηκε το ερώτημα "μα που πήγαν οι μέλισσες?" χα χα χα χα χα χα χα
Υ.Γ.2 Γεννάται όμως έτερο...
Τι περιέχουν τα ντουλάπια του Ανώνυμου???
(τον χαβά μας εμείς χαχαχαχαχα)
Anonymous
νομίζω ανώνυμε.. πως δε θα ξανακυνηγήσεις με την εφημερίδα σου μέλισσα!!.. καλύτερα δώσε της να τη διαβάσει!!! είπαμε..πανέξυπνες!!
;))
takis
takis ο μελισσάκης!!! έτοιμος να γονιμοποιήσεις!!! πονηρούλη..!!φόρα το και στη δουλειά σου που δε γαμ..ται σήμερα!! χα!
;))
άνθη του κακού..
ζάχαρη θα έχει στα ντουλάπια του ο ανώνυμος! τι άλλο?!!
;))
η ανώνυμη (είπαμε..)
Η ζάχαρη είναι ένα ασφαλές λογικό συμπέρασμα! ανώνυμη (είπαμε...) :)
Ας μη προτρέχουμε λογικά...λέμε εμείς τα κακιασμένα άνθη τώρα...και μη κοιτάς που εμείς έχουμε την ειλικρίνεια να εμφανιζόμαστε ως άνθη που είμαστε :)
Πόσο σίγουροι είμαστε τι πληκτρολογεί το όνομα ΑΝΩΝΥΜΟΣ?...
όχι τίποτα άλλο...η ύπαρξη της μέλισσας με προβληματίζει... Το ότι αναφέρει χέρι και εφημερίδα όχι :)
ΑΝΘΗ ΚΑΚΟΥ
Το μυστήριο περιέχομενο των ντουλαπιών του ΑΝΩΝΥΜΟΥ..σίγουρα πρέπει να είναι ηδυπαθές γλυκό..
Οδηγούμαστε ετσι στο συμπέρασμα οτι και τα εξυπνότερα είδη του ζωϊκού βασιλείου δεν αντιστέκονται εύκολα στο ένστικτο και στην πρόκληση της ηδονής....
Τελικά θα απαντηθούν όλα τα ερωτήματα..μεταφυσικά και μη.
Η ΑΝΩΝΥΜΗ (λέμε)
Κοίτα, αποφάσισα να μη ντυθώ μέλισσα γιατί λόγω του προβλήματος της τάσης για εξαφάνιση του είδους θα δημιουργηθεί συνωστισμός στο γραφείο , στο κτίριο και στους διπλανούς δρόμους..
θα κλείσει η αττική οδός μιλάμε...
Εγώ ξέρω ποιά είναι η μελισσούλα στο ντουλάπι του ανώνυμου..
Η Σούλα η μελιτσούλα έχω αναφερθεί στο παρελθόν στο ειδος της..
Εμένα στα τέσσερα μου αρέσει πολύ απλά δε θυμάμαι πως γίνεται..
Όπως κατάλαβες μονοκόμματη δεν είσαι δα και η μόνη!!
Φιλιά αλήτικα!!
άνθη του κακού..
ας προτρέχουμε παράλογα λοιπόν...
... λες ο ανώνυμος να είναι δηλαδή μόνο ένα χέρι με εφημερίδα (νορμάλ μέχρι εδώ) που παγιδεύει μέλισσες (νορμάλ κι αυτό) πίσω από το ντουλάπι??(νάτο το τρελό..)!
με τρομάζεις!!
;)
takis
έλα τώρα που δε θέλεις..!?
;)
αλήτισσα
ήταν πολύ ωραία η σούλα η μελιτσούλα!!
;)
η ανώνυμη (...)
ο Ανώνυμος προτιμά τη Σούλα και την Τούλα του padrazo, Αλήτισσα!
τη δική σας δεν την γνωρίζει κι αν θέλετε να μάθει περί αυτής, δεν θα ήταν άσχημο ένα λινκ σχετικό
πρώτη φορά ξεκαρδίζεται ο Ανώνυμος διαβάζοντας σχόλια σε αυτό το μπλογκ
mono-komati
έχετε χρονια μπροστά σας να γεράσετε
θα σας τα πει κι ο Ασκαρ ο γνώστης.. ίδιον των νεαρών γυναικών είναι η απόσταση απο τις ηδονές που δεν περιέχουν αποκλειστικότητες και τρυφερά αγγίγματα με τις φωλιές που λέει κι η ανώνυμη (είπαμε)
και σε εμάς αρέσετε και σας εκτιμούμε δεόντως και μη έχοντας δική σας ριζούλα, κατά τα άνθη του κακού, μας αρέσει που βρισκομαστε δώ και σχολιάζουμε όλοι μαζί ή κατά ομάδες
άνθη του κακού
εξυπνότατα προσεγγίζετε το κρισιμο σημείο
το όνομα Ανώνυμος πληκτρολογεί αλήθειες ανάμικτες με φαντασία σε χρήση αλληγοριών μα καλού κακού θα ψαχτεί και θα ψάξει και το ντουλάπι του
λέτε να φταίει η ζάχαρη ή το ηδυπαθές της Τακίου αναφοράς;
κι αν ναι στη δευτερη εκδοχη, ποιο είναι το ηδυπαθές εκείνο γλυκό;
ένα καζαν ντιπί ενδεχομένως
τι λέτε;
ο Ανώνυμος έχει λόγους να χαίρεται απόψε και σας διπλοφιλά όλους/όλες
καλό ξημέρωμα
Ο ανώνυμος αν θέλει να βρει τη Σούλα τη μελιτσούλα μπορεί να την ψάξει, άλλωστε τι αξία θα έχει ένα θηλυκό που δεν τον δυσκολεύει..
Εγώ λέω κορίτσια πως ο Ανώνυμος αφήνει "τυχαία" γύρω του διάφορα σοροπιαστά για να τραβάει τις μελισσούλες..
ΑΝΩΝΥΜΗ (...):) αποτελείτε μια αποκάλυψη για τα άνθη του κακού!!!! τι εξαίρετα παρανοικά προτρέχετε παράλογα!!! χα χα χα
Δίνετε μια άλλη διάσταση στον σπόρο της σκέψης μας!
Άνθος, μα τι λέμε... Δένδρο καρπερό δημιουργήσατε!
Σας τρομάζουμε εμείς??? χα χα χα χα χα χα χα χα
ΤΑKIS έλα τώρα που δεν θέλεις :)))))
ΑΝΩΝΥΜΕ... πρώτη φορά ξεκαρδίζεστε! αλήθεια?
Μα τότε αγαπητέ δεν παρακολουθείτε συχνά τους εξαίρετους σχολιαστές (θα το έλεγε ο takis αλλά το λέμε και εμείς...) αυτού του blog. Μέγα λάθος! Να βγαίνετε πιο συχνά πίσω από το ντουλάπι :) Εδώ τα σχόλια ποτέ δεν σχολιάζουν την ανάρτηση αλλά το ένα το άλλο :))))
πες του takis...
Λέμε λοιπόν ότι είστε ένα όνομα που πληκτρολογεί...προφανώς διαθέτετε ένα χέρι που κρατά μια εφημερίδα (μάλλον την αφήνετε για να φάτε τα ηδυπαθή γλυκά σας) και ζείτε πίσω από ένα ντουλάπι για να μη σας τα φάει άλλος (κακόμοιρη μελισσούλα...που να ήξερες...)!!!
ΑΛΗΤΙΣΣΑ :) μήπως ο ανώνυμος ΕΙΝΑΙ ένα σοροπιαστό ??? (μα τι θέλει το σοροπιαστό πίσω από το ντουλάπι???)
ΑΝΩΝΥΜΗ για λέγε εσύ... :)))
Με τα κύματα πάλευε, με τα κύματα. Έρχονταν και ξανάρχονταν. Πάλι και πάλι και ξανά. Όλο πιο γρήγορα, όλο πιο δυνατά, όλο πιο ψηλά. Φούσκωναν κι άφριζαν σαν το γάλα στη δυνατή φωτιά. Τ’ αψήφησε στην αρχή. Δεν ήταν τίποτα. Ένα μικρό ανατρίχιασμα ήταν. Δεν έδωσε σημασία ούτε όταν άρχισε να ζαρώνει η επιφάνεια. «Σαν το κοτλέ μου παντελόνι» σκέφτηκε και τα αγνόησε. Κι ο ήχος τους, ένα μινύρισμα ήταν. Σαν κάποια μάνα να νανούριζε μωρό ή σα κάποια να κρυφοκλαψούριζε ή ίσως σα θρόισμα φύλλων που αναδεύει ο άνεμος ή ίσως και σαν την ίδια την ανάσα του ανέμου ή πάλι σα το γουργουρητό της γάτας που τη χαϊδεύεις κάτω απ΄ το λαιμό. Τίποτα σημαντικό, τίποτα που να σε προκαλεί ή να σ εντυπωσιάζει ή να σε φοβίζει. «Δε βαριέσαι» σκέφτηκε «δε βαριέσαι.» και τ’ αψήφησε. Δεν έκανε καλά, τώρα το καταλάβαινε, μα τώρα ήταν αργά. Τα κύματα έρχονταν και ξανάρχονταν, κι όλο φούσκωναν κι αυτός τραμπαλίζονταν σα καρυδότσουφλο σε μια θάλασσα. Μια θάλασσα που δεν υπήρχε καν. Γιατί αυτός σ ένα δωμάτιο ήταν, σ ένα δωμάτιο. Κι όμως τα κύματα τον πηγαινοέφερναν σαν να ‘τανε μικρό σκαρί που η καταιγίδα ούτε καν το λογαριάζει, παραδομένο σε μια μανία που τον ξεπερνά, τον διαλύει και τον υποτάσσει. Και κείνο το μινύρισμα δυνάμωσε τόσο που γινε βουή, υπόκωφη, απόκοσμη, σαν από βροντή που σκάει κάπου μακριά και φτάνει στ’ αυτιά μόνο το τέλειωμα της, πλατύ, σταθερό και απροσδιόριστο ή σαν από σεισμό, υποβλητικό κι επιβλητικό που μαγνητίζει και σε τραβά στα τρίσβαθα του όπως μαγνήτης υπερμεγέθης μικρά κι ασήμαντα ρινίσματα. Πάλευε όσο μπορούσε να κρατηθεί, σαν τον αναβάτη τον αρπαγμένο από τη χαίτη του αξημέρωτου αλόγου, που χοροπηδάει, συσπειρώνεται και εκτινάζεται, στριφογυρίζει και χλιμιντρίζει, για να αποτινάξει θαρρείς τον παρείσακτο, τον ενοχλητικό, τον επίδοξο κυρίαρχο, μα καθώς τα κύματα όλο και φούσκωναν , καθώς η άλλοτε ήρεμη επιφάνεια γινόταν όλο και περισσότερο ένας ανταριασμένος ορίζοντας, όπου πάνω και κάτω δεν υπήρχε, όπου θάλασσα κι ουρανός δε ξεχώριζε, καταλάβαινε ότι σωτηρία δεν είχε. Κι όταν η βουή αναλύθηκε σε εκρήξεις, διαδοχικές, ακανόνιστες, άνισες, παραιτήθηκε. Τα κύματα τον ξέβρασαν στην άκρη του κρεβατιού όπως θάλασσα οργισμένη τ΄ απομεινάρια του ναυαγίου στην αμμουδιά. Από κει, ζωντανός αλλά τρομοκρατημένος κι εξουθενωμένος, την παρατηρούσε καθώς πήρε να γαληνεύει η επιφάνειά της και να ξαστερώνει ολόγυρα. Έπειτα του χαμογέλασε. Το ίδιο κι αυτός, αλλά πικρά.
«Τελικά πάντα ένας δονητής θα είμαι» μονολόγησε ο Τάκης και ξύπνησε
α μα τον Τουτάτη!!!
ο Ανώνυμος θάθελε να διαβάσει την άποψη του Δείμου γι αυτό το παραληρηματικό ξέσπασμα του bar-ufo-s
εξαιρετικό, ψιθύρισε ο Ανώνυμος και έψαξε τον ορίζοντα έξω
αργει ακόμη να ξημερώσει, σκέφτηκε
barufos
το έχω διαβάσει χίλιες φορές...τελειοτελειοτέλειο!!!! όμως..μετά από τέτοια κοσμοχαλασιά...κι όταν ξαστέρωσε κι εκείνη του χαμογέλασε..κι εκείνος το ίδιο...να νοιώθει σαν ένας ξερός δονητής...κρίμα...δε γίνεται να αλλάξεις το τέλος??... να χωθεί ο ένας ας πούμε στην αγκαλία του άλλου, να πέσουν και καναδυό κουρασμένα φιλιά και να λάμψει το σύμπαν??? μΜ?
:)
άνθη του κακού..
ήρθα για να σου πω τι δουλειά έχει το σοροπιαστό πίσω από το ντουλάπι..αλλά έπεσα στην τρικυμία του baroufos κι έχασα το μπούσουλα...μόλις στραγγίξω από τα νερά...επιστρέφω δημήτρια..!
:)
η ανώνυμη (ηηη...)
Πάλευε όσο μπορούσε να κρατηθεί, σαν τον αναβάτη τον αρπαγμένο από τη χαίτη του αξημέρωτου αλόγου, που χοροπηδάει, συσπειρώνεται και εκτινάζεται, στριφογυρίζει και χλιμιντρίζει, για να αποτινάξει θαρρείς τον παρείσακτο, τον ενοχλητικό, τον επίδοξο κυρίαρχο (..μα είναι τόσο... τόσο...στα 4 που δεν γίνεται...στην οθόνη θα τη βγάλω σήμερα..)
η ανώνυμη (πάλι εγώ..)
Λέω να πάω να αγοράσω καμιά μπαταρία..να μου βρίσκεται..
έχουν αγριέψει τα πράγματα..απροσδόκητα..
Ασε που είναι και μεγάλη ακόμα η νύχτα, Γενάρης μήνας...
Σκεφτόταν ο Τάκης, της άλλης ρίζας,
αλλά ακόμα δεν εχει κέφια για γέλια όπως κάποιοι σχολιαστές παραπάνω...
Ο Μπαρούφος μάλλον στεναχωριέται άδικα..
Ένας δονητής δεν μπορεί ποτέ να είναι το ίδιο μ' ένα ανθρώπινο πλάσμα..
Νομίζω η συμμέτοχος στο ερωτικό παιχνίδι θα μπορούσε να έχει τον ένα ή τον άλλο ή και τους 2 μαζί αν ήθελε..
Τώρα αν ένιωσε σαν άψυχο αντικείμενο λόγω έλλειψης συναισθήματος αυτό μάλλον είναι θέμα επιλογής οπότε δεν έχω να πω κάτι..
Τελικά οι άντρες είσαστε παράξενα πλάσματα αν σας βλέπουν με συναίσθημα νιώθετε να πνίγεστε αν σας βλέπουν σαν σεξ σας τη δίνει, πραγματικά δεν ξέρω τι να πω η διατριβη μου έχει μείνει πολύ πίσω τον τελευταίο καιρό..
Αντε φιλιά αλήτικα σε όλους σας..
το αρσενικό που υποτίμησε το κάλεσμα [ή και] άργησε να αντιδράσει
το θηλυκό ως υποκείμενο του καλέσματος που φαντασιώνεται τον κληθέντα στην πράξη με αντικείμενο ένα ερωτικό εργαλείο
«Τελικά πάντα ένας δονητής θα είμαι» μονολόγησε ο Τάκης και ξύπνησε
αυτά μπόρεσε να αποδικωποιήσει ο Ανώνυμος, ξημερώματα Πέμπτης, διακινδυνεύοντας πάντα το λάθος μέσα στα σκοτάδια της νυχτας που έφευγε
[takis... ?]
Τι της έκανε ο μπαρούφος της ανώνυμης αναρωτήθηκαν τα άνθη του κακού... Πρέπει να είναι σοβαρό για να ψάχνει αυτό τον... μπούσουλα, μα τι είναι αυτό πάλι? για σημαντικό ακούγεται αφού ακόμη τον ψάχνει και πότε εμείς θα μάθουμε τι κάνει το σοροπιαστό πίσω από το ντουλάπι ? να ξέραμε τι είναι αυτό που ψάχνει η ανώνυμη να την βοηθήσουμε μήπως και επιστρέψει δημήτρια...αλλά...
άνθη του κακού..
πού να στα λέω..
που θα στα πω δηλαδή αλλά σιγά για να μη μας ακούσει ούτε ο barufos αλλά ούτε και ο takis που δε γελάει σ΄αυτην την ανάρτηση με τίποτα...είχα πάει κρυφά λοιπόν στο ντουλάπι του ανώνυμου να διαλευκάνω το θέμα του σοροπιαστού κι εκεί που με το φακό μου φώτιζα τη γνωστή παγίδα...νάσου κι ο barufos... Έκανα να φύγω γρήγορα αλλά με είδε και άρχισε να με κυνηγάει... έλα εδώ,μου έλεγε, πού πας...μύγδαλα...πρέπει να σου...μη φεύγεις.. Τι μύγδαλα βρε ψεύτη του λέω...και συνέχισα να τρέχω...Με το δονητή με κυνηγούσε...ποιά μύγδαλα... να μου δείξει έλεγε πού μπαίνουν οι μπαταρίες.. βρε άσε με του έλεγα, δε θέλω... όχι,θα σου δείξω μου έλεγε...βρε καλέ μου, βρε χρυσέ μου...τίποτα αυτός..εκεί...να επιμένει.. Ε,και κάθησα.. και διάβασες μετά τι έγινε...μπήκαν τα κύματα από τα παράθυρα, κεραυνοί σπάσαν τα τζάμια,πέρασε κι ένα άλογο,καλπάζοντας δυνατά..., το κινητό του δε σταμάτησε να χτυπάει, έπρεπε να γυρίσει και στη δουλειά του γιατί θα έκοβαν τη βασιλόπιτα!! άστα!! Στενοχωρήθηκε βέβαια στο τέλος αλλά τι να του κάνω κι εγώ...έτσι που μου συστήθηκε??..
Στα δικά μας τώρα... Θησαυρός άνθη του κακού μου..πίσω από το ντουλάπι-παγίδα...Θησαυρός! ο μπούσουλας που σου έλεγα, μιά παλιά πυξίδα δηλαδή, μεγάλη σαν τασάκι, μια κάρτα απο καταράχτες στην Αργεντινή και μια τσάντα πάνινη γεμάτη Άρλεκιν!! το σοροπιαστό ετοιμαζόταν για ταξειδάκι αλλά επειδή φοβόταν και τα ύψη... ήθελε τις μελισσούλες μαζί του να του κρατούν το χέρι!(αυτό με την εφημερίδα..)! Φυσικά θα τις έκρυβε μέσα στα Άρλεκιν για να μην τους πληρώσει και εισιτήριο...πανέξυπνος!! κι ένα τελευταίο.. το ντουλάπι δε θα το έπαιρνε μαζί του...ύποπτο έτσι??
Αν άνθη...μετά από όλα αυτά που σου είπα συνεχίζεις να είσαι το δέντρο που λες πως έγινες...τότε
τι να πω...Πάντα τέτοια!!!
:))
η ανώνυμη (ηη..)
χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα
ξεκαρδίστηκαν τα άνθη του καφέ με την ανώνυμη (ηη... (και ότι άλλο θέλει τέλως πάντων :))))
Μα να μην είμαστε άνθρωπος να την καλέσουμε για ένα κακού... τι κρίμα, τι κρίμα...
Δεν θα γελάσεις ποτέ εσύ, γύρισαν και είπαν τα άνθη κακιασμένα στο παρδαλό κατσίκι που μασούλαγε παραδίπλα, φοβούμενα βέβαια μην του έρθει η όρεξη να δοκιμάσει την γεύση τους...μπρρρρρρρρρρ
ξου βρε...
O Τάκης ακούμπησε το κεφάλι στο χέρι του σκεφτικός...
χέρι, εφημερίδα,ντουλάπια, μέλισσες,παρδαλά κατσίκια, μπαταρίες, μύγδαλα, κύματα,κεραυνοί, άτια που καλπάζουν, εκρήξεις..διαδοχικές ακανόνιστες...ανεξέλεγκτα όλα,
του άρεσε πολύ.
άξιζε τον κόπο σκέφτηκε...
"εκ βαθέων" ...
στην αρχή νόμισε οτι θα υπήρχε δισταγμός απο τις γυναίκες (αλλά και άνδρες) να σχολιάσουν "εκ βαθέων"...
διαψεύστηκε ..
άρχισε να χαμογελάει
άκου Αρλεκιν!...
γιατί, τα Νορα τι έχουν? αναρωτήθηκε..
άσε που σκεφτόταν να καλέσει όλους αυτούς τους περίεργους τύπους για κακού - καφέ....
άκου άνθη του καφέ!..χα χα χα..
άνθη του καφέ κακού..
χαίρομαι που γέλασες!! είδες? γέλασε και το παρδαλό κατσίκι τελικά..!! για τον κακού πράγματι κρίμα αλλά πού ξέρεις.. όλα γίνονται!!
:))
takis
να τους καλέσεις! να τους καλέσεις!
:))
barufo
ε, ξέρεις...λέω και καμιάαα... να περνάει η ώρα... μη θυμώσεις..!!
:))
η ανώνυμη (ηη...)
Κι ο Άσκαρ έκατσε λίγο και σκέφτηκε, αν και δεν το συνηθίζει...
Και του ξανάρθε στο μυαλό το αιώνιο αναπάντητο ερώτημα: "γιατί το μόνο κατσίκι που γελάει είναι το παρδαλό;"...
ΑΣΚΑΡ
Μάλλον γιατί η ζωή είναι παρδαλή..
και αυτοί που έχουν ελπίδες να την απολαύσουν είναι οι παρδαλοί, χαμογελώντας...κυρίως.
Η ΑΝΩΝΥΜΗ
Λέω να τους καλέσω τελικά..
γιατί εσύ δεν θα έρθεις???
σκεφτείτε πάντως ότι αφού η έκφραση είναι "θα γελάσει ΚΑΙ το παρδαλό κατσίκι" η ερμηνεία της μπορεί να σημαίνει ότι μαζί με όσους θα γελάσουν είναι και το παρδαλό κατσίκι αλλά κι ότι θα γελάσουν όλα τα κατσίκια, ακόμη ΚΑΙ το παρδαλό. Συντάσσομαι με τη δεύτερη προσέγγιση δεδομένου ότι το παρδαλό ως προσδιορισμός κατσικιού με αναφορά στο γέλιο μοάζει να επισημαίνει το άτοπο του γέλιου του. Δεν μπορεί δηλαδή να είσαι παρδαλό κατσίκι και να υπάρχει κάτι γελοιοδέστερου αυτού, που να επιτρέπει ακόμη και σένα να γελάσεις.
μπορεί κιόλας να μην είναι παρδαλό και τριαλαρί λαρό αλλά να είναι παρδαλό και τσαντισμένο γιατί δε βρίσκει να φάει.., γκρινιάρικο γιατί όλοι το κοροϊδεύουν.., να θέλουν να το σφάξουν για το Πάσχα ή για καμιά οικογενειακή Κυριακή.. οπότε και με τα καταπληκτικό.. αστείο που θα ακούει να γελάει επιτέλους κι αυτό, πραγματικά και με την καρδιά του γιατί του λείπει πολύ..!!
takis
ε, κάλεσέ με πρώτα!!
η ανώνυμη (η ξέρετε..)
Σωστή η παρατήρηση του συνεργάτη.
Προσωπικά πάντως μου αρέσουν τα παρδαλά.. δεν ξέρω τα παραπέρα φιλοσοφικά...
είμαι και μακρυά αυτές τις μέρες...
Η Ανώνυμη (ξέρετε..) ,το κάλεσμα είναι δεδομένο..αλλά μου αρέσουν τα νάζια!
Να δούμε τις τεχνικές λεπτομέρειες μόνο
Έχετε βαλτώσει ρε παιδιά ή μου φαίνεται, τόσο ερωτικό θέμα και ούτε φλερτ, ούτε υπονοούμενα, ούτε μπηχτές τίποτα..
Το ΔΝΤ φαίνεται μας έχει διώξει και την τελευταία επιθυμία ερωτισμού..
Βέβαια παίζει ν' ανεβάσει το αφεντικό κανένα πολιτικό θέμα και να ξεχυθεί ο απόλυτος ερωτισμός στο μπλόγκι..
Εγώ πάντως σας φιλώ αλήτικα ως συνήθως γιατί εμένα το ΔΝΤ το μόνο που δεν έχει επηρεάσει είναι η λίμπιντο μου.. Εξάλλου ουκ αν λάβεις παρα του μή έχοντος δε λένε;
Πέστα ρε Αλήτισσα!Δεν λέω..ωραίο το κείμενο αλλα ρε παιδί μου πάει τζάπα η καύλα!
takis, μοίρασε επειγόντως δονητές στα κορίτσια μη πετρώσει μέσα τους η καύλα και τα χάσουμε!
Σιγά βρε "α-προσφορως δονούμενος επαρκώς συναισθάνεται", σιγά μην περιμέναμε τον Τάκη και τον κάθε Τάκη να μας μοιράσει δονητές..
Εχουν γνώση οι φύλακες΄, αφεντικό..
Σα να είσαι λιγάκι θυμωμένος;
Μήπως να το κοιτάξεις αυτό;
ΑΛΗΤΙΣΣΑ
Ελλειψα μερικές μέρες...για δουλειές που λένε.
Το θυμωμένος δεν κατάλαβα σε ποιόν αναφέρεται αλλά τέλος πάντων δεν νομίζω να είναι κανείς ετσι.
Το ΔΝΤ δεν ξέρω αν εχει και τέτοιες ικανότητες (να κατεβάζει τη λίμπιντο δηλ.)..
χαίρομαι ιδιαίτερα που η δικιά σου είναι ανεπηρέαστη, άρα στα ύψη..(και η δικιά μου ανεπηρέαστη είναι, για τα ύψη δεν ξέρω..)
Κοίτα, λέω να οργανώσω συνάντηση με λίμπιντο μετρητές...
ή με βαλτομετρητές...θα δούμε.
Να είσαι έτοιμη.
ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ ΠΡΟΣΦΟΡΟ,
ΑΠΡΟΣΦΟΡΩΣ ΔΟΝΟΥΜΕΝΟ,
ΑΛΗΤΙΣΣΑ.
Θα διαφωνήσω οτι πάει τζάμπα η καύλα.
Καμία καύλα δεν πήγε τζάμπα ποτέ.
Προτείνω να επανεξετάσουμε την θεώρηση που έχουμε για αυτή.
Κάποτε μια γυναίκα μου είπε οτι με βλέπει σαν δονητή....
Δυστυχώς δεν έκανα ποτέ σεξ μαζί της να επαληθευτεί η άποψη.
Τάκη μου θυμίζεις το Νίκο το μπάρμαν απ' το "Και οι παντρεμένοι έχουν ψυχή" που έλεγε κάποτε είχα μια γκόμενα στο Τζιμπουτί..
Πολυ ωραιο κειμενο.
Ως αντρας θα πω πως οντως η σταση στα τεσσερα ειναι η πιο ερεθιστικη απ ολες.Το απαγορευμενο δε,ακομη πιο ερεθιστικο στο νου παρα στην πραξη.Φαντασου ομως να μην το ζησεις ποτε ενω το θελεις...Αμαρτια.
Aπρόσφορε με αύτα που γράφεις στάνταρ απρόσφορος είσαι!
για την ακρίβεια συναίσθημα απρόσφορο δεν είμαι Απρόσφορος αλλά δονούμαι απρόσφορα σε κάθε περίπτωση όμως έχεις καταθέσει καλύτερα δείγματα εδώ από του να παραβιάζεις ανοιχτές πόρτες!
Σχιζοφρενικα μου φαίνονται όλα αυτά.
Κρίμα δεν το περίμενα να μαζέψει τόση σαβούρα αυτό το μπλόγκ.
Συναισθήματα..πρόσφορα., απρόσφορα κλπ.
Μόνο να μη πιαστείτε στα χέρια παρακαλώ.
αλλά οχι και σαβούρα!...
αν και μέσα στα σκουπίδια μερικές φορές υπάρχουν διαμάντια...
ειναι εκπληκτικό λοιπόν πόσο μικρή ειναι η απόσταση που χωρίζει τον αφρο απ΄τη σαβούρα!!!
εγω περαστικός ήμουν, όπως κι η κάθε σαβούρα άλλωστε, φορτώνομαι στη σκουπιδιάρα του Καμίνη κι εξαφανίζομαι.
τώρα βέβαια επειδή το επαρκώς δονούμενον πλην απρόσφορο συναίσθημα χρησιμοποιεί μιαν έκφραση που υποδηλώνει πλήθος, φαντάζομαι ότι με την ίδια παρησσία θα ζητήσει ονομαστικά κι απ΄τους υπόλοιπους που συνιστουν σαβούρα σ' αυτό το μπλογκ, να μ ακολουθήσουν στη σκουπιδιάρα. Αν πάλι εννοεί ότι από μόνος μου συνιστώ πλήθος τότε την ευχαριστώ για την τιμή.
Συναισθήματα πρόσφορα και μη, σα να "παίζει" μια ψιλο-καψουρίτσα εδώ μέσα..
βηματίζει προβληματισμένος ο Ανώνυμος
ο α-προσφορως δονούμενος επαρκώς συναισθάνεται, πλησιάζει περισσότερο στην οπτική του
άσε που βρέθηκε να θαυμάζει και τη ρητορία του όσο και το παιχνίδι του με τις λέξεις
έξοχα!
νοιώθει όμως ενοχλημένος ο Ανώνυμος
περίεργος άνθρωπος είμαι, μονολογεί καθώς δένει τον κόμπο της σακκούλας πάνω απο το κεφάλι του
champion με μυρωδιά βανίλιας έλεγε η συσκευασία
γαλαζοπράσινη με μπλέ πλαστικό κορδόνι...
αρκεί να βρεθεί κάποιος να τον κατεβάσει εγκαίρως στο πεζοδρόμιο
η σκουπιδιάρα ήδη στρίβει τη γωνία
....
Αλητισσα..
το 69 δικό μου ότι κι αν πεις.. :))))
Aαααα πολυ μαρεσε αυτο το ποστακιον!!!!Τακουλινο τυχερε!!!Ωραια γραμματακια σου στελνουν!Ακομα κι εγω που ειμαι αρωστη γυαλισε το ματι μου μ'αυτα που διαβασα!!!Ευγε στη συγγραφεα!!!
ΥΓ.Πολυ "μαυριλα" πλακωσε εδω και καργα καινουριους θαυμαστες βλεπω!!
Κι απο ψυχιατρικη ορολογια σκιζουν!
Σε φιλω με γλωσσα Τακουλινο!!!
Μουααααααααατς~~~
O Τάκης αισθάνεται βαθιά συγκίνηση..
χωρίς να μπορεί να προσδιορίσει ακριβώς γιατί.
Είναι ίσως γιατί το επίπεδο των σχολιαστών εδώ είναι υψηλό για τα μέτρα του.
Μερικές φορές καλυμένο ανώνυμα άλλες φορές επώνυμα διατυπωμένο...
όπως επισημαίνει και ο/η Ανώνυμος η ρητορική ικανότητα δεινή..
δεν κρύβεται που λέμε...
Οχι Ανωνυμε,κανείς δεν είναι για τα σκουπίδια..
ζούμε σε περίεργες εποχές, προσωπικά σε εχω ανάγκη να καταθέτεις με μαεστρικό τρόπο την άποψη σου ..
το ίδιο ανάγκη εχω να διαβάσω και τις διαφορετικές απόψεις..
κανείς δεν είναι για πέταμα..
κανείς δεν περισεύει στην ανθρώπινη επικοινωνία.
Αυτά σκεφτόταν ο Τάκης την κρύα νύχτα του Γενάρη....
σκεφτόταν πόσο θα ήθελε να διοργανώσει μια συνάντηση με όλους τους σχολιαστές εδω, Ανώνυμους και μη.
Ναι, θα χανόταν η γοητεία του άγνωστου συνομιλητή πίσω απο την οθόνη...ε και?
ας είναι σκέφτηκε.
Τώρα, αυτό το 69 του Ανώνυμου για την Αλήτισσα τον προβλημάτισε ακόμα περισσότερο...
και χαμογέλασε κάτω απο τα ανύπαρκτα μουστάκια του.
α εμενα δεν μου απαντας εεε??? καλάαααααααααααααααααααα φταιω εγω που σε φιλησα με γλωσσα στα ανυπαρκτα μουστακια σου!!!
:PPPPPPPPPPPPPPP
CANDY
Αργησες αλλά επανήρθες με τρίποντο!
Φοβερή γλώσσα ...η ψυχιατρική εννοώ..
ξεροκαταπίνω και ακόμα γλυκιά είναι η γεύση που άφησες.
που αφησα και που αφηνω...:))))
CANDY
χα, χα μαζί γράφαμε!....
ελεος!....τρίποντο κανονικό!
χαχαχαχα και ξανααααα :)))
Αυτό που είπε ο Ανώνυμος είναι ότι μου πήρε το 69 σχόλιο υποθέτοντας ότι θα το ήθελα σα νούμερο..
Μπα, προτιμώ το 4 ανώνυμε! ;)
τι έγινε βρε παιδιά?? πάμε για ανακύκλωση??
takis
έπιασες το μπλα μπλα και τα φιλιά με τη φίλη σου..κι έχεις αφήσει τον ανώνυμο μέσα στη σακούλα να σκάσει...εγώ ευτυχώς τα κατάφερα και βγήκα μόνη μου αλλά αυτός, ένα χέρι με εφημερίδα, τι να σου κάνει??...θα τον βοηθούσα κι εγώ βέβαια, αλλά εκεί που όλοι μαζί τα λέγαμε μέσα στον κάδο, μετά που μας άδειασαν χαθήκαμε...και δεν ξέρω κατά πού τσούλησαν οι σακούλες τους...ανησυχώ...έλα, τι κάθεσαι...κάνε κάτι..
η ανώνυμη (ηηη..)
αλήτισσα!
το 80 δικό μου.. καλό κι αυτό αλλά γίνεται στο αυτοκίνητο..!!
;))
η ανώνυμη (ηηη..)
ο Ανώνυμος κοκκινίζει απο συστολή που μια κυρία Ανωνύμου τον σκέφτηκε που ταλαιπωρείται στη σακκούλα του
ωστόσο, σας βεβαιώνει πως σακουλωμένος, μπορεί να διαθέσει όλον τον προσωπικό του χρόνο ενδοσκοπώντας κι εντριφώντας ταυτόχρονα στα απολαυστικά μονοπάτια των νοημάτων του α-προσφόρως δονούμενου επαρκώς συναισθανόμενου και φυσικά να πλάθει στο μυαλό του τον ρόλο που δομείται απο τον θεατρικότατο λόγο της Αλήτισσας
για το τελευταίο σκεφτόταν να προτείνει Άλκη Κούρκουλο
γρήγορα όμως άλλαξε γνώμη επανεξετάζοντας το κείμενο
μικρός σε εμπειρίες ο Άλκης για να συνθέσει τον ρόλο
έτσι κατέληξε στον Μηνά Χατζησάββα οο οποίος εγγενώς φέρει στοιχεία του ήρωος της Αλήτισσας
κάποιος παρακαλώ ας ειδοποιήσει τον αγαπητό ο δείμος του πολίτη και την προσφιλή σας Νανά Τσούμα ήτις αρέσκεται να αναγιγνώσκει κομμάτια απο τα γραπτά των μπλόγκερς στην εκπομπή της
χάνει διαμαντάκια μη επισκεπτόμενη την Αλήτισσα!...
* mono-komati.. λείπεται στον Ανώνυμο..
Αυτό με το 80 ανώνυμη, δεν το ξέρω και πολύ λυπάμαι πολύ, θα μου έκανε μεγάλη χαρά όμως, να διευρύνω τους ορίζοντες μου..
Ανώνυμε, με κάνετε και κοκκινίζω για πολλοστή φορά..Σας ευχαριστώ αν και δεν ξέρω το ηθοποιό που προτείνετε καθώς η σχέση μου με την τηλεόραση είναι ιδιαίτερα κακή..
Α! Υπέροχος ο Μηνάς Χατζησάββας πολύ μου αρέσει..
μείνε λοιπόν στη σακούλα σου ανώνυμε.. αλλά κι εγώ θα κολλήσω πάνω της την λέξη ΕΥΘΡΑΥΣΤΟΝ.. για να μη σε αρπάξουν, σε πάνε για ανακύκλωση και είσαι αύριο κουτάκι της coca cola..
:)
αλήτισσα
όλες οι στάσεις.. μέσα στο αυτοκίνητο..λέγονται 80..με την προϋπόθεση να συμμετέχουν 2 το πολύ 3...αν συμμετέχουν περισσότεροι τότε μιλάμε για τραίνο και πάμε στη στάση..νομισματοκοπείο..
ελπίζω να σε βοήθησα...
(κάααποτε που λες, πριν να γίνω ανώνυμη είχαμε τσακίσει, στο μπλογκοσπιτό σου, κάτι κιλά παγωτού...τι ωραία που ήταν!)
:)
η ανώνυμη (ηηη..)
Ουαου!!!!!!Ανώνυμη!!!
Δεν το πιστεύω ότι είσαι εσύ!!!!!
Τι καλά!!
Τα φιλιά μου και πέρνα καμιά μερα να ξαναφάμε παγωτό!!!
Η ΑΝΩΝΥΜΗ,
ΑΛΗΤΙΣΣΑ
Για ποιά παγωτά μιλάτε στο καταχείμωνο?!...και αρχίζουν οι άνομες επιθυμίες (γευστικές εννοώ..οι άλλες υπάρχουν ούτως ή άλλως!)
Ωω κατάλαβα, θα πρέπει να ψάξω όλο το μπλογκοαρχείο να ανακαλύψω την ΑΝΩΝΥΜΗ....
αλλά προτιμώ το μυστήριο...
αλήτισσα
πες το κι έγινε!!!
πάρε μπόλικο!!
:)))
takis
παλιέ μου φίλε απ΄ το σταθμό!...
:))
η ανώνυμη (ηη..)
σήμερα ο Ανώνυμος θέλει να παίξει τον μάντη
εθεάθειτε ώρα 9και 43 πρωινήν της σήμερον να τηλεφωνείτε επί 3 λεπτά και 35 δεύτερα του λεπτού, έγραψε σε ένα σημείωμα
έπειτα, κάλεσε μια φαντασίωση ντυμένη με κοντομάνικο μακώ μπλουζάκι και έδωσε την εντολή
καλή μου... να το δώσεις προσωπικά στον Τάκη της μιας ρίζας
όχι!
δεν πρόκειται για εληές
για ρίζες ονομάτων πρόκειται
όχι!
μην ανησυχείς
η δική σου ρίζα είναι απαρέγκλιτα μοναδική
...
Πολύ συνθηματικά μας τα λέει ο Ανώνυμος, σκέφτηκε η Αλήτισσα καθώς έξυνε το κεφάλι της..
Τάκη, αμα βρεις ποια είναι η ανώνυμη κερνάω παγωτό!!!
Η ΑΝΩΝΥΜΗ,
ΑΛΗΤΙΣΣΑ
Εχω μπερδευτεί..παγωτά, σταθμούς..(πολύ γέλιο το βιντεάκι!τι ταινία και αυτή!)
αλλά αυτό το κέρασμα της ΑΛΗΤΙΣΣΑΣ με ιντριγκάρει..
θα το ψάξω αλλά..
(ελα ΑΛΗΤΙΣΣΑ λεγε! θα σε κεράσω εγω παγωτό αν μιλήσεις..δέχομαι απαντήσεις και σε μαίηλ!)
ΑΝΩΝΥΜΟΣ
9.43 πρωϊνή της 31 Ιαν. 2011 για
3΄και 45΄΄ ???!!!!
Εδω το πράγμα εχει αρχίσει να δυσκολεύει πραγματικά!...
Η αγωνία κορυφώνεται..
κοντομάνικο μακώ μπλουζάκι??
καταχείμωνα?
τα ερωτηματικά πληθαίνουν
Μήπως τα δευτερόλεπτα ήταν 46 και οχι 45?
τουλάχιστον να βρούμε μια άκρη.
Θα το ψάξω όμως, και αυτό!
ΥΓ Με τον Χιτσκοκ είχατε ποτέ συνεργασία?
o.. ανώνυμος είναι μεγάλο λαγωνικό...με ξετρύπωσε...και με έδωσε στεγνά στην αλήτισσα να με δώσει στον takis όχι την εληά ούτε στον baruftaki... αλλά ο takis έχει μπερδευτεί με τα δευτερόλεπτα...και τα παγωτά στο σταθμό...πουρ takis..
αλήτισσα..
δωσε του το χαρτάκι με το μαλακό..!!
;))
η ανώνυμη (ηη..είπαμε..)
Έγώ δε δίνω τπτ γιατί με τους ανώνυμους και τις ανώνυμες έχω μπλεχτεί πάρα πολύ..
γιατί έχεις μπλεχτεί αλήτισσά μας..
είναι τόσο απλό...
εγώ είμαι η ανώνυμη ηηη... και όχι ο ανώνυμος που μπορεί να είναι και η ανώνυμη η the real one που λέει και ο takis που έχει κι αυτός μπλεχτεί αλλά του αρέσει κιόλας και γελάει κάτω από τα μουστάκια του (που σίγουρα έχει όταν δεν ξυρίζεται γιατί όταν ξυρίζεται μάλλον δε γελάει..)
κατάλαβες τώρα??
είδες τι απλό που ήταν?!
η ανώνυμη (ηη...)
Ε μα ναι γιατί σου πήρε τόσο καιρό να το πεις τόσο απλά; :S
Κορίτσια με έχετε μπερδέψει...
Προσπαθούσε να σκεφτεί ο Τάκης σε αυτό το χειμωνιάτικο πρωϊνό που όλα φαινόντουσαν μάταια...
Αλλά ο Τάκης δεν τσιμπάει με τα "μάταια"..
σκέφτηκε πόσοι Ανώνυμοι έχουν σχολιάσει στο μπλόγκ ...μπορεί και 10 διαφορετικά άτομα..
ποτέ με ανούσια ή γλυκανάλατα σχόλια..
ναι , τίποτα δεν είναι μάταιο.
και αποφάσισε να ξαναδιαβάσει το κείμενο της ανάρτησης για άλλη μια φορά..
Κάτι του έλλειπε ή κάθε φορά ανακάλυπτε κάτι μέσα απο τις γραμμές?..
ετσι είναι τα δυνατά κείμενα σκέφθηκε, δεν είχε κάνει λάθος οταν το πρωτοδιάβασε.
αγαπητέ, στην ηλικία μου μάλλον στην μισισ Μαρπλ προσομοιάζω... :))
ο κάουντερ του μπλογκ μου, σας "πρόδωσε"!...
κι η αναφορά μου στη κοντομάνικη φαντασίωση, είχε να κάνει με τον σχολιασμό σας, στην ανάρτησή μου
όσο για την ζέστη ή όχι, δεν μπορώ να φανταστώ ανθρώπους που ασχολούνται με οίκους αξιολόγησης και σπρεντς να δουλεύουν σε άλλο περιβάλλον παρά ζεστό
σας φιλώ και να προσέχετε
σέρνεται γρίππη, λένε
* τι στο καλό βρήκατε πάλι σ' αυτό το κείμενο;
πάλιωσε
άρετε του την ασυλία!
επιπροσθέτως, θα επιθυμούσα να διασαφηνίσετε τι του λείπει
μετά τιμής
the real one
Mrs Μαρπλ !!
αυτό και αν είναι..
Αν θυμάμαι καλά κάποιες παλιές ψυχαναλυτικές μελέτες του έργου της Α. Κρίστι την είχαν θεωρήσει μια απο τις πιο αισθησιακές γυναίκες συγγραφείς....
Μην ανησυχείτε, δεν με ακουμπάει εμένα γρίπη..
μια φίλη πριν λίγο καιρό μου είπε δεν σε φιλώ για να μην κολλήσεις..οπότε τη φίλησα εγω (σεμνά βέβαια..)
Το τι βρίσκω στο κείμενο?....
μμμμμμμμμμμ.....
πρέπει να κάτσω να γράψω για αυτό.
Αλλά εδω που φτάσαμε (Σχόλιο 98) περιμένω αυτόν/ην που θα υπογράψει το 100.
ΥΓ Αμαν αυτά τα μπλογκοκάουντερ..
αρνούμαι να βάλω!
99!
:)
εγώ είμαι..
η πατρότητα του δημοσιευμένου εδώ κειμένου και μόνο, μού δίνει το δικαίωμα κτήσης του 100ου σχολίου
έτσι.. για να κλείσουμε το θέμα και να πάμε παρακάτω
Τάκη, δεν πιστεύω πως θα καθήσεις να γράψεις κάτι γι αυτό το κείμενο
υπάρχουν σοβαρότερα και ομορφότερα πράγματα για να ασχοληθεί κανείς ένα Σαββατοκύριακο σαν αυτό
ευχαριστώ για την φιλοξενία, οπωσδήποτε!
αυτά έγραψε ο Ανώνυμος αποκαλύπτοντας για μια ακόμη φορά το φύλο του αλλά όχι και την ταυτότητά του
χαιρετώ
(the real one)
ANONYMOUS
Δεν ξέρω αν μια βόλτα στο βουνό με χιόνια είναι "σοβαρότερο ή ωραιότερο" πράγμα να ασχοληθεί κάποιος απο το να αναλύει ύμνους στην ηδονή και στον έρωτα.
Τέλος πάντων, όλα είναι σχετικά.
Να, ας πούμε οτι χθες το βράδυ το σοβαρότερο πράγμα ήταν το σφουγγάρισμα.
Ετρεχαν νερά στο σπίτι μέσα απο τις σωληνώσεις...
αιτία? βουλωμένα τα 2 λούκια αποχέτευσης της ταράτσας..
20 πόντους (νερό!...) στην ταράτσα που βρήκε διέξοδο προς τα κάτω απο τις υποδοχές του ηλιακού(που δεν υπάρχει)... (ας είναι καλά ο υδραυλικός που είχε την ιδέα να σκεφθεί την ταράτσα!, ετσι χρειάσθηκε μόνο να ξεβουλώσω τα λούκια)
Αλλά μετά..
μόνος στο σπίτι, σφουγγαρίζει , στεγνώνει..
Φανταστείτε ας πούμε να έλλειπα για 1,2 μέρες,βδομάδα?!
Ολα σχετικά ..
και ο έρωτας, η ηδονή, το σεξ,το σφουγγάρισμα ..όλα στη ζωή είναι..
μακρυά απο μένα οι προλήψεις,
Αλλά ο έρωτας και η ηδονή είναι αξίες υπέρτατες...πως να το κάνουμε...
ΥΓ Καταλαβαίνω οτι πρέπει να αλλάζει η ανάρτηση... αλλά μη νομίζετε, δεν μου είναι εύκολο.
Φτωχικό είναι το σπίτι εδω, μη το ξεχνάτε.
Φτωχικό, σεμνό και ταπεινό.
(λέμε τώρα..)
ΥΓ2 Με τσιγκλάτε Παρασκευή τέλος βδομάδας..και λέω χαζομάρες πάλι!
γι αυτό γεννήθηκα
για να τσιγκλάω..
χιόνια στην Πεντέλη!
τα βλέπετε άραγε;
* ζήσατε λοιπόν, έστω και στιγμιαία την βενετία σπίτι σας!
όπως κι εμείς στο σχολείο που διδάσκω... υ-πέ-ρο-χα!!!
Post a Comment