Saturday, November 19, 2011

Ανωνυμιάδα

Κοίταξε τις προηγούμενες αναρτήσεις...
"Έστριψε ένα τσιγάρο"....ετσι του έλεγε συχνά Ο/Η ΑΝΩΝΥΜΟΣ
και συνέχιζε με τα αξιολάτρευτα "ακαταλαβίστικα"...
τον/την αγάπησε.
Ολα έχουν ενα τέλος σκέφτηκε.
Δεν είχε πια τίποτα να πεί.


Ομως αυτός είχε αγαπήσει ΤΗΝ ΑΝΩΝΥΜΗ(!) και τον βαθύ πόνο που έκρυβε μέσα της.
Αυτόν που δεν μπορεί να αποκαλυφθεί.

Είμαι μελό σκέφθηκε ..
τον πόνο αγαπάω.
Απόψε στην "γιορτή κρασιού" που ήταν καλεσμένος την ξανασκεφτόταν ...
μόνο σε κάποια στιγμή αφαιρέθηκε κοιτάζοντας τα καπούλια μιας μαύρης ομορφιάς...

Με δυσκολία οδήγησε πίσω σπίτι..
με δυσκολία γράφει και αυτά που γράφει..που του φαίνονται χωρίς ιδιαίτερο νόημα.

είχε αρχίσει να κάνει πραγματικό κρύο και του άρεσε...
δεν άναβε καλοριφέρ....

ΥΓ στα χέρια του είχε πέσει η strictly confidential έκθεση της Τρόϊκας της 21/10/2011
η κατηφόρα θα σταματήσει μέσα στο Α εξάμηνο του 2012..
koragio αδέλφια ...


Κρύωνε...αλλά του άρεσε.

Monday, October 10, 2011

Πόλεμος...

Κοίταζε το ερειπωμένο μπλόγκ και τον έπιασε ενα σφίξιμο.

Σαν να βρισκόταν μπροστά στην ολοκληρωτική κατάρρευση.
Οι ειδήσεις, τα οικονομικά νέα, τα σκουπίδια, οι μισθοί, οι συντάξεις, η ανεργία,
η ακρίβεια,οι απεργίες σε καθημερινή βάση...
ο νεόφτωχος πιά Ελληνας ήταν πεσμένος στο καναβάτσο, ανήμπορος να αντιδράσει.

Ήξερε οτι η κυβέρνηση απέτυχε,δεν μπόρεσε..δεν θέλησε..
είχε δώσει ανοχή 200 ημερών τις οποίες αύξησε στις 300..."περίοδο χάρητος"..

"Οι Έλληνες είναι μέσα στα σκατά " είχε πει ο DSK πριν να τον "αποκεφαλίσει" η καμαριέρα..εννοώντας βέβαια οτι είμαστε μπλεγμένοι άσχημα.

Η γενικευμένη άσχημη ψυχολογία ήταν το χειρότερο όλων...
πολύ χειρότερο απο την οικονομική κατάσταση μας.
Αυτό έπρεπε να προσέξει.
Την ψυχολογία.

Οταν ξύπνησε σαν να του φάνηκε οτι είδε την μικρή, γυμνή με ορθάνοιχτα τα πόδια να χαιδεύεται μπροστά του και να του χαμογελάει γεμάτη πρόκληση.
"εγω τελείωσα" του είπε "η σειρά σου τώρα" και του έδειξε τα υγρά της δάχτυλα που άρχισε να τα γλύφει αργά αργά...

Η φθινοπωρινή βροχή δεν έλεγε να σταματήσει...
τον πήρε μαζί της ψηλά στα βουνά..εκεί που πέφταν τα πρώτα χιόνια για φέτος.

Ναι, σκέφτηκε και τα δάκρυα που του έφυγαν στην χθεσινή εξαιρετική ταινία (Ενας χωρισμός)..
μελό εγω μελό και η χώρα ολόκληρη.

ΥΓ Γαμώ το ερειπωμένο μου μπλόγκ ...
εξαφανίσθηκε και ο φίλος και συνεργάτης bar-ufo-s ...ή Barufos..ή Μπαρούφος..ή..ή...
Πάνε και οι Ανώνυμοι..Ανώνυμες..
αλλά ετσι είναι..
στον πόλεμο υπάρχουν και απώλειες..
και όμως, στο απόλυτο σκότος χαράζει κάποια στιγμή το φώς...λένε.

Friday, September 9, 2011

Ξεχασμένα γενέθλεια

Ειχε ξεχάσει τα γενέθλεια της καθως επίσης και την επέτειο γνωριμίας τους.

Δεν υπήρχε δικαιολογία.

Ο "επιτυχημένος" άνδρας είχε καταρρεύσει μπροστά στις ανθρώπινες στιγμές.

Θυμήθηκε οτι της είχε αγοράσει ενα μπουκάλι κολώνια για τα γενέθλεια ..
και αυτό το είχε ξεχάσει στην ντουλάπα του.

Κοίταξε το μηδενικό στον καθρέφτη μπροστά του ...
οι ρητίδες λένε είναι γοητευτικές γιατί σημαίνουν ωριμότητα.

Αι στο διάολο σκέφτηκε και άνοιξε το κουτί με την κρέμα.

Thursday, July 21, 2011

χωρίς.....

"Για μένα είναι σαν να σε φαντάστηκα"....

έγραφε το μνμ στο κινητό του.

Το θεώρησε σαν την μεγαλύτερη δήλωση αγάπης που είχε πάρει ποτέ.

Δεν ήταν το αδιέξοδο αλλά η απόγνωση που τον πείραζε πιο πολύ.

Κοίταξε έξω, δεν του άρεσε η ζέστη
η φωνή της μικρής στο άλλο άκρο του τηλ. του έλεγε για το κρύο που έκανε και την φοβερή καταγίδα που έριχνε την ίδια ώρα...κάπου στην κεντρική Ευρώπη...πεθύμησε ζέστη και θάλασσα συνέχιζε να του λέει...

Αυτός όμως σκεφτόταν άλλα ........

Friday, July 8, 2011

Ας διαγράψουμε μια πόλη από τον χάρτη....

Η θεσ/κη του αρέσει ..
παρόλα αυτά θέλει να την διαγράψει από τον χάρτη..
και στη θέση της να βάλει το όνομα "χοντρούλα"....
μια χοντρούλα νύφη του θερμαϊκού...

Προβλήτα ΟΛΘ..φεστιβάλ "μουσικών του κόσμου"..και η πιο γλυκιά χοντρούλα..
μπροστά του να μιλάει ανέμελα με την παρέα της χωρίς να τον έχει καν προσέξει όταν την κοίταξε επίμονα κάποιες φορές.

νιάτα ...ανέμελα νιάτα...
και θυμήθηκε το παραπάνω τραγούδι...
όταν ήταν και αυτός ανέμελος...
αύριο επιστρέφει και δεν ξέρει γιατί τα πόδια του είναι βαριά.






ΥΓ εμπνευσμένο από ένα buzz....κάποιοι γνωρίζουν.

Sunday, July 3, 2011

Καλοκαίρι 2011


Δεν ξέρω αν η οικονομική κρίση σε ποιό βαθμό θα επηρεάσει τα "μπάνια του λαού" φέτος.

Θυμάμαι κάτι εποχές που πολλοί πήγαιναν διακοπές 1-2 μήνες...
η μητέρα με τα παιδιά σίγουρα πάνω απο μήνα....
τώρα ?...

Πάντως η κυρία στην ξαπλώστρα έχει βρεί τη λύση για τα πληθωρικά προσόντα της.
Δεν την αγγίζει καμία κρίση...
ούτε καν της συνείδησης...
δηλ.ούτε τους ματάκηδες της παραλίας νοιάζεται..

Thursday, June 23, 2011

Πεερ Στάϊνμπρουκ (Peer Steinbrück)

Έχω ξαναμιλήσει για τον τύπο.(σοσιαλδημοκράτης και μάλιστα της δεξιάς πτέρυγας, πρώην υπουργός Οικον. Γερμανίας), 30/09/2010 στο σεξ και περίοδος χάριτος

Σε προχθεσινή του συνέντευξη (βλ. και Βήμα) υποστήριξε ότι :

Μια «ήπια» αναδιάρθρωση μέσω επιμήκυνσης του χρόνου αποπληρωμής ή μείωσης των επιτοκίων θα δώσει μόνο μια μικρή ανάσα…από καιρό πλέον το ζήτημα δεν είναι το «εάν» αλλά το «πως» για μια πραγματική ευρεία διαγραφή χρέους…

Το σημαντικότερο όμως στοιχείο στην πρόταση του είναι ότι:

αυτό πρέπει να συνοδευτεί από μια πρωτοβουλία άμεσης διασφάλισης των Ευρωπαϊκών πιστωτικών ιδρυμάτων ώστε να μην πληγούν τόσο σκληρά από ενδεχόμενη διαγραφή του ελληνικού χρέους..

Πιστεύω ότι εδώ κρύβεται η καθυστέρηση ανακοίνωσης της απόφασης διαγραφής.

Δεν έχει ακόμα συμφωνηθεί, η διασφάλιση των Ευρωπαϊκών πιστωτικών ιδρυμάτων,που είναι εκτεθειμένα στο Ελληνικό χρέος…και αυτό μας αφορά άμεσα, λόγω της σοβαρής έκθεσης στο χρέος των Ελληνικών τραπεζών και ασφαλιστικών ταμείων.

Σημερινά δημοσιεύματα που μιλούν για σκληρές διαπραγματεύσεις των τραπεζιτών με τα υπουργεία Οικ. Γερμανίας, Γαλλίας, Ολλανδίας επιβεβαιώνουν τα παραπάνω.

Γαμώτο άργησε και ο Ανθιμος….μόλις χθες το βράδυ έκανε την δέηση του για το ελληνικό χρέος……σε σχετικό TV show……

Ατελείωτη Ελλάδα…………………δεν θα βαρεθούμε ποτέ στη χώρα αυτή.

Αυτά σκεφτόταν ο Τάκης όταν είδε το μνμ στο κινητό του…πάλι για χέρια, γλώσσες, γλειψίματα στα απόκρυφα σημεία μιλούσε…κάποιοι μόνο το σεξ σκέφτονται μουρμούρισε και έβαλε το χέρι βαθιά στη τσέπη του παντελονιού του για επιβεβαίωση…………….

της οικονομικής κρίσης αλλά και, κυρίως, του σεξ.


ΥΓ όταν οι τσέπες σου είναι γεμάτες πέτρες, τα πόδια σου βαριά και οι λέξεις μοιάζουν κολλημένες στο στόμα σου, ορθώσου και ξεκίνα. Ορθώσου και ξεκίνα!

Γκίντερ Γκρας (Günter Grass) «από το ημερολόγιο ενός σαλίγκαρου»

Tuesday, June 14, 2011

Καυλιάρες μου...........

Ετσι αποκαλούσε τις αγελάδες της η υπερ αισθησιακή αγελαδάρισα κάπου στη Νότια Πίνδο...

45άρα παντρεμένη με δύο μεγαλωμένες κόρες ...
εκπληκτική γυναίκα....

της στέλνω απο δω τους "αγωνιστικούς" μου χαιρετισμούς...
γνωρίζοντας οτι μάλλον δεν θα διαβάσει ποτέ αυτές τις γραμμές.

Thursday, May 5, 2011

ΚΡΙΣΗ

" επινόηση της ετερότητας" (Το τελευταίο βιβλίο του Κ.Τσουκαλά)

εξηγεί τις καταλυτικές προεκτάσεις της ασύλληπτης κινητικότητας του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου, που επιδιώκει το άμεσο κέρδος, αδιαφορώντας για τις συνέπειες.

Ανοιχτές σελίδες μπροστά του...Δεν είχε όρεξη ούτε να το ξεκινήσει...ήταν μπουχτισμένος απο τόσες αναλύσεις στον καθημερινό εγχώριο και διεθνή τύπο.

Ολοι πια μιλάνε για τα οικονομικά , είναι φοβερό ...

Οι πληροφορίες του λένε οτι μέχρι μέσα Ιουνίου θα γίνει οτι είναι να γίνει, σχετικά με την περίφημη αναδιάρθρωση του χρέους. Ούτε οι εκλογές αποκλείονται αν τα πράγματα πάνε πολύ άσχημα.

Κουρασμένος μισόκλεισε τα μάτια και διάβασε το μνμ στο κινητό.

"Δεν μπορείς τελικά? Φιλιά"

Θυμήθηκε την υπόσχεση για να την συναντήσει σήμερα.

Μπορούσε αλλά δεν είχε όρεξη.

Τελείωναν οι σχέσεις η μια μετά την άλλη.

Οι ποιητές έλεγαν κάτι ακαταλαβίστικα πάλι που τον βασανίζουν ηδονιστικά.

Σε περιόδους κρίσης η τέχνη ανθεί.

Δεν θυμάται που το έχει διαβάσει αυτό.

Ούτε αυτός ήξερε γιατί δεν είχε όρεξη αυτόν τον καιρό.

Ούτε για αστεία.

Κοίταξε έξω το ψιλόβροχο, ήταν το μόνο που τον ηρεμούσε..

ο μουντός καιρός , τα αγριολούλουδα , η βρεγμένη γη..................

η μυρουδιά όλων αυτών.

Είμαι εντελώς κοινότυπος σκέφτηκε και χαμογέλασε.




Monday, April 4, 2011

Εαρινός μύθος...

Ολοι έχουμε ακούσει για την Άνοιξη και τις σχετικές ερωτικές εξεγέρσεις...

Ε, λοιπόν, μύθος αγαπητοί !!

Ξαφνικά και χωρίς να ξέρω γιατί μου ήρθαν στο νου όλες οι σχέσεις που διακόπηκαν μεσούσης της Άνοιξης!

Παραμύθια.....περί ανοιξιάτικων ερωτικών ορέξεων.

Ναι , δεν έχω κέφια.

Θα μου πείτε, δεν πρωτοτυπείς.
Ναι ..αλλά συμβαίνουν αρκετά περίεργα τις τελευταίες μέρες .

who cares όμως..................................................

Tuesday, March 22, 2011

Ελλάδα....υβριδικό lexus...γμτ

Λεωφ. Κηφισίας , έξω απο το Media Markt, μπροστά στη στάση του λεωφορείου της δημοτικής συγκοινωνίας Αμαρουσίου...ωρα 16.50...22,Μαρτίου,2011.
εχει διπλοπαρκάρει μια φανταχτερή υβριδική Lexus (IZI 9564)...
αναμένα αλάρμ και ο οδηγός έξω να κόβει βόλτες στο πεζοδρόμιο...
χέστηκε για την αναστάτωση...
Ο γύφτος, λέω, θέλει και υβριδικό....
αμέσως κατάλαβα οτι ήταν οδηγός που περιμένει το αφεντικό να τελειώσει τα ψώνια..
καμιά κυρία της καλής κοινωνίας, φαντάστηκα, που λόγω κρύου και βιασύνης δεν πάει στο υπόγειο πάρκινγ του καταστήματος..
Το γμν λεωφορείο αργούσε...και να φυσάει παγωμένος αέρας..
με διάφορα κορναρίσματα αναγκάστηκε να πάει 10 μ. πιο κάτω απο τη στάση..συνεχίζοντας να εμποδίζει.
στις 17.05 βγαίνει ένας μπούλης γύρω στα 35 με κοιλίτσα, το γαιδουράκι, και άσπρο κοντομάνικο μπλουζάκι...καλοκαιρινός, του ανοίγει την πόρτα ο "υπηρέτης" και δρόμο.


Οταν επιστρέφω απο Ευρώπη αρνούμαι να παρατηρώ "λεπτομέρειες" στη χώρα μας
τα σκουπίδια ας πούμε...
αλλά καμιά φορά τα ανθρώπινα σκουπίδια είναι τα πιο σοβαρά...

Γαμώ το υβριδικό σου μ.λ..κα...

UPDATE
Αύριο είναι η Ευρωπαϊκή μέρα ευγένειας στους δρόμους....
Αφιερωμένο λοιπόν στον ιδιοκτήτη του ΙΖΙ9564.

Monday, March 7, 2011

8 MARCH

Gia oles tis gynaikes pou syxnazoun edo ..
eponymes kai anonymes ..
(tis theoro oles exairetikes!!)
Gia tin ayriani mera eyxomai ta kalytera

Oxi, den pistevo se teties meres...
alla gia kapion idiaitero kai monadiko logo den mporo na chexaso tin auriani mera!
(o noon noeito)

O Takis sikonei to potiri Chateaux Recougne ..(2005, bordeaux superieur)
kai elpizei ta farmakia na pane kato.

Sorry gia ta greeklish

Monday, February 7, 2011

Για εκείνη...(μια συνηθισμένη γυναίκα)

Ήθελε να γράψει για αυτήν, καιρό τώρα.

Για την πολύ δύσκολη παιδική της ηλικία.

Για την ατυχία της να παντρευτεί κάποιον που δεν της άξιζε.

Για τον ηρωισμό της να μεγαλώνει ουσιαστικά μόνη της τα παιδιά.

Για την μεγάλη της δίψα για την τέχνη ..λογοτεχνία, μουσική , θέατρο, σινεμά…

Για την μεγάλη της αγάπη για την φύση..

Για την μεγάλη απλότητα της

Για την μεγάλη σεμνότητα της

Για τους απίστευτους φόβους της..

Για το φοβερό χιούμορ της

Για το φοβισμένο και θλιμμένο βλέμμα της

Για τα στρογγυλά της οπίσθια

Για τα ωραία της στήθη

Για την γλυκάδα που αναδεικνύει το πρόσωπο της

Για τον χαμηλό βαθμό αυτοεκτίμησης που έχει για το πρόσωπο της

Για την συνολική της αδυναμία

Για την καλά κρυμμένη μέσα της τρυφερότητα.

Και για άλλα πολλά

και να της πει ότι της αξίζει μια καλύτερη ζωή χωρίς πόνο.


Monday, January 3, 2011

"απαγορευμένο" 1

"σου στέλνω αυτό το κείμενο
αν θέλεις, δημοσίευσέ το με την υπόμνηση πως δεν είναι δικό σου

μιλάμε όπως σκεφτόμαστε

τόχεις ποτέ σκεφτεί αυτό;



Μάης κι ακόμη κρύωνε. Δεν της έκανε τίποτε η διπλή μάλλινη κουβέρτα πάνω της. Αδύνατον να χαλαρώσει. Ίσως να ‘φταίγαν κι αυτά τα βογγητά από το διπλανό διαμέρισμα. Τους άκουγε από ώρα. Μικρά κοφτά στην αρχή, δυνατότερα αργότερα και πάλι από την αρχή. Είχε λίγη ώρα τώρα που ακουγότανε πνιχτά, γοερά σα να πονούσε. Και μόνο γυναικεία. Πονούσε κι αυτή μαζί της. Με τα χέρια ανάμεσα στα σκέλια της, την φανταζόταν στημένη στα τέσσερα και τον άντρα πίσω της να την παίρνει με δύναμη. Ρίγη την έπιασαν στη σκέψη και τα σκέλια της υγράθηκαν περισσότερο. Η στάση που ποθούσε πιο πολύ από όλες. Η τέλεια παράδοση. Η τέλεια κατάκτηση. Πλήρης υποταγή. Να ακούει τα κορμιά στην ένωσή τους. Να ακούει τους βόγγους του πόθου. Να γεύεται την ηδονή του άντρα.

Θυμήθηκε τη μάνα της. Σαν ήταν κορίτσι ακόμη που την πήρε στο κρεβάτι της και πιάστηκε να της εξηγεί. Σε τρεις μέρες θα φεύγε για Αίγινα. Μόνη της, δίχως τους γονείς, με μια φίλη. Αυτό κι εκείνο.. και να προσέχεις… σε συμβουλεύω να αργήσεις να το κάνεις γιατί αν ξεκινήσεις συνέχεια το επιθυμείς… εκτός από το κανονικό υπάρχει κι ο τρόπος από πίσω αλλά να αρνηθείς γιατί μετά η γυναίκα παθαίνει ακράτεια και τι είναι ακράτεια μαμά; Και λες και κόλλησε το μυαλό της εκεί κι αυτή συνέχεια το αρνιόταν και συνέχεια το ποθούσε γιατί ήταν το απαγορευμένο…

Σηκώθηκε να απομακρύνει το κορμί της από τις σκέψεις του..

Άνοιξε τη μικρή σακκουλίτσα και πήρε στα χέρια της τα τρία τέσσερα κιλοτάκια που αγόρασε χτες. Όλα στρίνγκ. Κι ας ήταν από καιρό γερασμένη κι αυτή και το σώμα της. Ένοιωθε μέσα τους ελεύθερη. Ένοιωθε μέσα τους να προκαλεί με το δικό της τρόπο, υπονοώντας. Άσε που, φορώντας τα, δεν την πονούσε πια το σημείο ανάμεσα στη κοιλιά και το πόδι. Έβαλε τα βρακάκια στη λεκάνη με λίγο κρύο νερό και μερικές σταγόνες υγρό σαπούνι Μασσαλίας. Η μυρωδιά του..! αυτή η μυρωδιά! Την έφερε χρόνια πίσω. Κορίτσι. Έφηβη. Τότε που έψαχνε το σώμα της να αναγνωρίσει πάνω του τα ίδια σημάδια με αυτά που είχαν οι γυναίκες στα περιοδικά που διάβαζε. Να ησυχάσει πως είναι κανονική.

Καθόταν στον μπιντέ, όταν πια έφτιαξαν το μπάνιο τους, με το καθρεφτάκι ανάμεσα στα πόδια της να βλέπει τις σχισμές της. Και.. ψηλαφούσε τ’ ανοίγματα. Νάταν αυτά τα μεγάλα χείλη, νάταν τ’ άλλα. Κι αυτό; Τι είναι αυτό; Και τα μικρά άσπρα κομματάκια πηγμένου υγρού; Κι όλο έβαζε τα δάχτυλα της πιο μέσα, πιο βαθειά στις πτυχές της. Άνοιγε την κλειτορίδα της όσο μπορούσε για να βλέπει πιο μέσα. Και σε κάθε νέα κίνηση, περίεργα κύματα περνούσαν από εκείνο το σημείο μέχρι πάνω τον αφαλό της. Κι ένα ακόμη κύμα. Κι άλλο. Κι άλλο. Κι ας πονούσε στο ψηλάφημα, εκείνη δε σταματούσε παρά στη φωνή της μάνας που ανήσυχη για την αργοπορία της, φώναζε από την κουζίνα. Και πόσο δύσκολο της ήταν να αποσπαστεί αιφνίδια από τα κύματά της και τον πόνο της. Κι όπως το προσπαθούσε, νέος πόνος, άλλος, την έζωνε. Κάτω από τη κοιλιά. Παράλληλα με αυτήν. Τι παράξενα πράγματα, σκεφτόταν κι ένοιωθε δυσάρεστα που αναγκαζόταν σε αυτόν τον πόνο κι όχι τον άλλο που την γλύκαινε.

Παραμέρισε με την ανάστροφη της παλάμης της μια τούφα υγραμένη από τους ατμούς του μπάνιου κι έβγαλε τα κιλοτάκια ξεπλυμένα με άφθονο νερό από τη λεκάνη. Τα άπλωσε με προσοχή να μη χαλάσουν τα λάστιχα και να μη στρίψουν οι δαντέλες και μπήκε πάλι στο δωμάτιο. Τράβηξε τις κουρτίνες να καλύπτουν όλο το τζάμι. Έκλεισε και την ενδιάμεση πόρτα. Οι ρώγες της από ώρα καυλωμένες, ερεθίζονταν περισσότερο όπως τριβόντουσαν πάνω στο μπλουζάκι της καθώς έσκυβε. Ποτέ δεν φορούσε εσώρουχα στο σπίτι της. Άνοιξε το συρτάρι της ντουλάπας. Παραμέρισε γρήγορα μερικά ρούχα. Ξανάκλεισε. Σα να μην ήθελε κανένα οπτικό μάρτυρα.. ξάπλωσε στο κρεβάτι της ισιώνοντας τα μαξιλάρια έτσι που να της πιάνουν και τη μέση και να έχουν το κεφάλι σε κάποιο ύψος. Το pc στο κάτω μέρος του κρεβατιού. Πέρασε ένα προφυλακτικό στον δονητή. Προσάρμοσε και την δεύτερη μπαταρία στην κατάλληλη υποδοχή. Άγγιξε με τα μαξιλαράκια των δαχτύλων της το στήθος της, της άρεσε να τα αισθάνεται καυλωμένα κι έπειτα τα χείλη. Στεγνά. Αναστέναξε. Έβγαλε τα ρούχα της τελείως, εκτός από το μπλουζάκι. Θα έβγαινε στην συνέχεια. Της άρεσε να χαϊδεύεται πάνω από αυτό, να καυλώνει τις ρώγες της μέχρι όσο έπαιρνε, κι έπειτα φανταζόταν πως …αυτός… το έσκιζε. Πέρασε το dvd στη θήκη. Play! Γρήγορη περιήγηση. Επιλογή. Play. ….την υποχρέωσε στα τέσσερα. Έσκισε το εσώρουχο. Μπήκε πίσω της βίαια. Ούρλιαξαν. Ο ένας από πόνο και πόθο. Ο άλλος από πόθο. Τα βυζιά της σκλήρυναν πιο πολύ. Η καρδιά της χτύπαγε ανυπάκουα. Το σώμα της τρεμούλιασε. Ανάμεσα στα πόδια της πλημμύρα και τρόμος. Ακούμπησε τον δονητή στην διογκωμένη κλειτορίδα της. Έστριψε το κουμπί της λειτουργίας. Βόγκηξε. Το σώμα της στριφογύρισε αλαφιασμένα. Θέλησε να γίνει τόξο. Σταμάτησε.

Είχε δυο πλεονεκτήματα ο δονητής. Τον τοποθετούσε όπου ήθελε την ώρα που το ήθελε εκείνη και τον σταμάταγε ή τον ξεκίναγε έτσι που να κάνει τα κύματα της τρικυμία.

Κι ένα μειονέκτημα. Δεν τον ένοιωθε ποτέ να σπαρταρά μέσα της ξελιγωμένος από ηδονή και πόθο κι ούτε που την δάγκωνε στο πίσω του σβέρκου στο ξέσπασμα του.

...

Το παραπάνω κείμενο γράφτηκε απο Ανώνυμο σχολιαστή αυτού του μπλόγκ πριν μήνες.

Προσωπικά το θεωρώ ερωτικό λογοτεχνικό κόσμημα ισάξιο φτασμένων συγγραφέων.
Υμνος στο σεξ και στη ζωή.
Ευχαριστώ τη συγγραφέα που μου το εμπιστεύτηκε.