Tuesday, October 30, 2012

Αράχνες 1

Ανοιξε δειλά την πόρτα και κοίταξε μέσα στο φτωχόσπιτο μετά απο πολύ καιρό....
Αδειο...σκόνες παντού..αράχνες...
κανείς πιά δεν έρχεται εδώ και πρώτα απ΄ολα αυτός ο ίδιος ...
Ολα ήσαν όπως τα είχε αφήσει..οι αναρτήσεις  .. και κυρίως τα σχόλια..
το φαντάστηκε σαν μια καλύβα στο βουνό..ενα πέτρινο κρεβάτι..και στη γωνιά ενα τζάκι με μια μικρή τρύπα στην οροφή απο πετρόπλακες..


Σκεφτόταν την μικρή που τον κοίταξε απόψε στο μετρό...
τον κοίταζε επίμονα για κάμποση ώρα και οταν και αυτός την κοίταξε αυτή δεν γύρισε το βλέμμα αλλού...
μετά απο πολύ καιρό αισθάνθηκε αμηχανία κοιτάζοντας κάποιον..

Ειχε ενα εκπληκτικό πρόσωπο και πρέπει να ήταν στην ηλικία της μικρής του κόρης...

Το βλέμμα της τον ακολούθησε στοιχειωμένο στα γρήγορα βήματα του στην αποβάθρα του σταθμού.

"Τέρμα οι διαπραγματεύσεις" έλεγε στο ράδιο ο πρωθυπουργός...

χαμογέλασε με λυπημένη διάθεση.