Tuesday, June 23, 2009

Προπόνηση

Είναι καιρός τώρα που παρατηρώ τα βράδια το γέρο που μένει στο διπλανό διαμέρισμα, να κατεβαίνει γυμνός απ' τη μέση και πάνω και να ξαπλώνει ανάσκελα στο χώμα της παιδικής χαράς με τα μάτια κλειστά και τα χέρια σταυρωμένα στο στήθος. Μένει ασάλευτος ώρα πολλή, ίσως και περισσότερη από μία. Μετά ανεβαίνει τις σκάλες για το σπίτι του σκοτεινός και μουσκεμένος. Σήμερα, που γυρίζοντας στο σπίτι, τον συνάντησα την ώρα που κατέβαινε για την καθιερωμένη του άσκηση, δεν άντεξα και τον ρώτησα.

«Ποτίζω την ψυχή μου με σκοτάδι» μου απάντησε και συνέχισε αργά προς την παιδική χαρά.

Monday, June 8, 2009

AΝΩΝΥΜΙΑΔΑ.. ή πως ένα σχόλιο γίνεται ποστ.

Τα Νο51 και 52 σχόλια του Ανώνυμου παρέμειναν αναπάντητα στο ποστ του
Bar-ufo-s περί του ενυπνίου ώριμου άνδρα…..
Παραθέτω το 51 που νομίζω θίγει πολλά

Η συνειδητή αποφυγή της κουβέντας, χαρακτηριστικό του βίου, σκέφτηκε ο Ανώνυμος φέρνοντας στο μυαλό του τόσους και τόσους που αναζητούν δυο καλά αυτιά να τους ακούνε αλλά και τους υπόλοιπους που τρέχουν δίχως πολλές φορές να μπορούν να αιτιολογήσουν το γιατί και ξέχνιουνται στην μη επαφή η συνειδητή αποφυγή της κουβέντας, χαρακτηριστικό και των ..έξω με το κέρδος να περνά πλήρες στους ψυχολόγους η χρηστικότητα του χώρου η καλυμμένη μοναξιά του κι ο καπιταλισμός που καίει φλάντζες τρέχοντας να προλάβει τον εαυτό του...
πέσανε βαριές οι σκέψεις στο μυαλό του Ανώνυμου κι ούτε το τσιγάρο του τον ησύχαζε άλλωστε, ήταν κι αυτή η εμμονή με την αναφορά στη μικρή που τον απασχολούσε
και δεν ήταν που πίστευε πως μια ακόμη μπλόφα ξετυλιγόταν, ήταν που πραγματικά ανησυχούσε για την αλήθεια της αναφοράςκι είχε άραγε ανάγκη από ένα ποστ να επαληθεύσει τι;
όχι αυτό ήταν έξω από τις αρχές του .. το ξεγύμνωμα της υπόθεσης ενός άλλου, ενός τρίτου σε μια κουβέντα τα ποστς κι οι διαδικτυακοί φίλοι.. κι η συζήτηση κι η ανάγκη για επικοινωνία κι η ίδια η επικοινωνία κι οι αναστολές κι οι περιορισμοί και δεν συμμαζεύεται θα έλεγε πως δεν είναι τα μπλογκς οι χώροι για συζήτηση, πως είναι τα φόρουμ...
αλλά πάλι... ανάλογα με την θεματολογία κι η θεματολογία ανάλογα με τον κτήτορα και τις ανάγκες του κι οι ανάγκες κι η θεματολογία ανάλογα με την εποχή κι αυτή η εποχή της άνοιξης και του καλοκαιριού στέλνει τον κόσμο έξω να ικανοποιήσει και τις υπόλοιπες αισθήσεις πλην της όρασης, έρχονται οι σκέψεις να πιάσουν τον χώρο τους στους νευρώνες του Ανώνυμου .
Δυο προσωπικότητες λοιπόν που συμπληρώνει η μια την άλλη;
οι δυο, takis και bar-ufo-s; οι ίδιοι ξέραν....
εαυτός το μόνο που μπορεί να ξέρει είναι ότι θα έπρεπε να πάει τέσσερα και παραπάνω χρόνια πίσω για να θυμηθεί πως απόλαυσε μια τέτοιου είδους συνομιλία σε διαδικτυακό, άλλον, χώρο η ικανοποίηση τεράστια και επικάλυψε την κούραση και την ευθύνη που ένοιωσε κάποια στιγμή κι ακόμη το ίδιο κι αυτό που όφειλε να κάνει, δίνοντας βήμα στο τέλος αυτής της ανωνυμοτακιάδας, να ευχαριστήσει δίχως βαθυστόχαστες αναλύσεις...
May 26, 2009 6:54 PM


Οφείλω να πω ότι κόλλησα στο «συνειδητή αποφυγή της κουβέντας»…
Σκεφτόμουνα τα άτομα στον περίγυρο μου που παραμένουν «σιωπηλοί» αλλά και άλλα που « κουβεντιάζουν» και «ανοίγονται» αλλά τα βαθιά προσωπικά τους θέματα παραμένουν καλά κρυμμένα…

Το ίδιο και στο μπλόγκιν.

Όταν γίνονται αποκαλύψεις εκ βαθέων συνήθως το αποτέλεσμα είναι συγκλονιστικό.. οι ανατροπές μεγάλες…

το ίδιο και όταν οι τολμηροί επιχειρούν να συναντήσουν ζωντανά τα άτομα που κρύβονται πίσω από τις περσόνες και τα ευρηματικά ψευδώνυμα.

Ο Takis αυτή τη φορά λέει να παίξει χωρίς χαρτιά…
λέει είπαμε..

Wednesday, June 3, 2009