Απόγευμα στη Μύκονο

Η θλίψη, όπως στη γη θαμμένοι σπόροι, φωλιάζει μέσα σου. Θα φυτρώσει μια μέρα. Θ' απλωθεί στο πρόσωπό σου, όπως νεαρή χλόη. Θα σου χαρίσει την ομορφιά του ξέφωτου μιαν ηλιόλουστη ανοιξιάτικη μέρα. Τα δάκρυά σου θα την ποτίζουν. Ύστερα θα φουσκώσουν και θα γίνουν θάλασσα, όμορφη, σαν αυτή που αντικρίζουν γερασμένοι άνθρωποι απόγευμα, λίγο πριν βυθιστεί ο ήλιος, απ' την ταράτσα ενός ξενοδοχείο στη Μύκονο ή σ΄άλλο κυκλαδίτικο νησί. Μένουν με το βλέμμα τους απλωμένο και το μυαλό τους σκόρπιο. Κάπου κάπου αργοκινούν τα χείλη τους για να ψιθυρίσουν αδιάφορα κάτι για την ομορφιά της χρυσοπόρφυρης χαράδρας που ανοίγει ο ήλιος στα σωθικά της. Έπειτα μένουν να παρατηρούν ένα ιστιοφόρο, μνήμη πανάρχαια θαρρείς από μια ζωή που δεν τους ανήκει πια, κι εκείνα τα ταχύπλοα, που διασχίζουν γρήγορα τον ορίζοντα τους, διάττοντες της μνήμης, ή ίσως εικόνες από ένα μέλλον που δεν τους περιέχει, πριν ξαναχαθούν στο σκοτάδι. Έτσι κι εσύ, θα γαληνέψεις. Παραδομένος στην αποδοχή της ήττας, που λιώνει τις ασπίδες και σ΄αφήνει γυμνό να προσπαθείς να καταλάβεις τί αγγέλλει ο άγγελος που στέκεται μπρστά σου. Έπειτα χωρίς φόβο θα βαδίσεις πάνω στα κύμματα προς το σημείο που η θάλασσα αντιστρέφει τον ορίζοντα και ανοίγει τη πόρτα για τον Παράδεισο της νοσταλγίας σου.

Παιχνίδια

Το παιχνίδι είναι ένα πάθος, που προκαλεί απόλαυση και οδύνη.
Η μεγαλύτερη απόλαυση ενός παίκτη: τα κέρδη
Η δεύτερη μεγαλύτερη απόλαυση:οι ζημιές.
Η μεγαλύτερη ηδονή του παίκτη είναι η ένταση ανάμεσα στο κέρδος και τη ζημιά.

Andre Kostolany (Απο την Ημερησία της 18.07.08)

Λέχθηκε για τους παίκτες του χρηματιστηρίου αλλά φαντάζομαι οτι ισχύει και αλλού.

Kοτέτσι - No label

κοτέτσι το (ουσιαστικό) [ ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ :κοτετσ (σλαβ. λ. cotets) -ι] ο μικρός
χώρος που είναι κατάλληλα διαμορφωμένος για να μαζεύονται οι κότες, ο ορνιθώνας.

Αλλού γίνονται γάμοι, εδώ βαφτίσια…χαρές της ζωής δηλ….
Ενημερώνω ότι το μπλόγκ βαφτίστηκε από αγαπητή blogger σε κοτέτσι και κατόπιν ωρίμου σκέψεως το αποδέχτηκα.

Μέχρι τώρα το αποκαλούσα φτωχικό συγκρινόμενο με άλλα ιστολόγια, όμως ο νέος χαρακτηρισμός, κοτέτσι, νομίζω ότι του ταιριάζει καλύτερα.

Για τους θαμώνες –επισκέπτες εξηγούμαι ότι ο προσδιορισμός «κότα» αφορά εξίσου άνδρες γυναίκες , για να μη έχουμε άλλες παρεξηγήσεις.
Εξάλλου τώρα τελευταία υπάρχει μια γενικότερη σύγχυση φύλων στο μπλογκοχώρο οπότε επισημάνσεις σχετικά με το φύλο ίσως είναι περιττές.

Διευκρινίζω επίσης ότι το κοτέτσιον τούτον δεν είναι περιφραγμένο (σε αντίθεση με παραδοσιακά κοτέτσια) οπότε κότες , κοτούλες , κοκόρια αλλά και πονηρές αλεπούδες περιφέρονται ελεύθερα εντός και γύρω από αυτό!..

Ακόμα δεν έχει αποφασισθεί ποιος θα αναλάβει το ρόλο του κόκορα !…
χρειάζεται όμως ?
άσε που «όπου λαλούν πολλά κοκόρια αργεί να ξημερώσει..»

ΥΓ. Το ιστολόγιο αυτό δεν επιβάλλει καμία λογοκρισία στις απόψεις που διατυπώνονται εδώ ούτε κάνει προτροπές συμπεριφοράς με οιονδήποτε τρόπο στους επισκέπτες. Αλλιώς δεν θα έχει λόγο ύπαρξης.

Στηρίζεται στο χιούμορ και ελπίζει πάρα πολύ ότι οι κάθε είδους παρεξηγήσεις και διαφορές λύνονται στη βάση του σεβασμού της άποψης του άλλου.

Όχι ίσως χωρίς πόνο και κλάμα.

αλλά μπορεί έτσι το τελικό αποτέλεσμα να αξίζει περισσότερο …

«αν δεν αγωνιστείς και δεν πονέσεις.. .»...που λέει και ο λαός…
(ισχύει και για το σεξ , για να μη ξεχνιόμαστε δηλ.!..)

YΓ2. Στεναχωριέμαι, είναι αλήθεια....αλλά..

.................