Κοινοτυπίες 2..,ή, Ενα e-mail που δεν έφυγε ποτέ..

Αφορμή για αυτό το πόστ στάθηκε και μια προηγούμενη ανάρτηση της Doras Tsirka για ανεπιθύμητη αλληλογραφία...αλλά και οι αναφορές που έγιναν στα σχόλια των ΜΟΝΟΚΟΜΑΤΙ και ΑΝΘΗ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ για τη μεθαυριανή πανσέληνο της 20 Μαϊου στο προηγούμενο ποστ...
Το μαίηλ που δεν στάλθηκε ποτέ λοιπόν...

" Δεν ξέρω γιατί σε σκέφτομαι ακόμα.

Αλήθεια , δεν κατάλαβα καλά γιατί συναντηθήκαμε εκείνο το βράδυ…
μάλλον για να τελειώσουμε μια σχέση…
«σχέση» !...ας πούμε καλύτερα «διανοητική επαφή» ..
Ούτε έχω καταλάβει τι ακριβώς έγινε μετά …

Μετά ήρθε εκείνο το εξομολογητικό σου mail σαν κραυγή απόγνωσης …
Θέλησα να σε έβλεπα τότε, να σε κράταγα πάνω μου …δεν έγινε.

Ανοησίες.
Έπρεπε να καταλάβω ότι κάπως έτσι τελειώνεις τις ανθρώπινες επαφές.…
δίνοντας ένα κομμάτι από τον εαυτό σου και αρνούμενη ταυτόχρονα την ίδια σου αυτή κίνηση σαν εκδήλωση αδυναμίας….
Είναι ακριβώς αυτό που δεν επιτρέπεις στον εαυτό σου …εσύ η επιτυχημένη..
να δείξεις την αδυναμία σου ..να δείξεις ότι “ο βασιλιάς είναι γυμνός από μέσα”…αυτός ο απίστευτα εγωκεντρικός βασιλιάς-εαυτός…

Κλείνω , λέγοντας αυτό.
Βλέποντας τις προάλλες το φιλμ «Εξιλέωση»…ο ήρωας της ταινίας σε κάποια στιγμή αντί να δώσει τις «καθώς πρέπει» σκέψεις-εξομολογήσεις του στην ηρωίδα
δίνει κατά λάθος τις πραγματικές του σκέψεις που ήταν μία και μόνο φράση :
«θέλω να σου γλείψω το μουνί»….

Μέσα στο σκοτάδι σκέφτηκα εσένα εκείνη τη στιγμή ..…
Χαμογέλασα..
μετά στεναχωρήθηκα ..

πίνοντας μπύρα το ίδιο βράδυ μετά το σινεμά με κάποιους φίλους σε σκεφτόμουνα ..σαν μια απίστευτα σεξουαλική γυναίκα που θα έπρεπε να απολαμβάνει το σεξ αφημένη στις προσταγές του κορμιού της χωρίς πολλές σκέψεις…κάτι που δεν σου είπα ποτέ.

Έχει περάσει καιρός από τότε….
Θυμάμαι ακόμα που μου έλεγες να προσέχω τα κενά ανάμεσα στους ανθρώπους …έλα όμως που σε εμένα το κενό ασκούσε πάντα μία μυστηριώδη γοητεία, έλξη και φόβο μαζί…
τι να προσέχω...
Ήταν μια διαφορά μας…μπορεί και σημαντική.
Αλλά , μετά απο ένα σημείο,..καμμία λεπτή διαφορά δεν παίζει ρόλο στις σχέσεις..

Εύχομαι να είσαι πάντα καλά σε ότι και να κάνεις.
Σε φιλώ γλυκά , ναι, στα πικρά χείλη… και εκεί κάτω… "

Kοινοτυπίες...

Ταξιδεύοντας για πρώτη φορά μόνοι οι δυο μας (συνήθως είμαστε με άλλους μαζί) αρχίσαμε να αναλύουμε το χωρισμό σου (Τον Πασχαλιάτικο χωρισμό σου..)
..είχαμε μπροστά μας 6 ώρες ταξίδι..
12 χρόνια ήσουνα μαζί με τον κοινό μας φίλο. Εδώ και μήνες υποψιαζόσουνα ότι κάτι συμβαίνει….πριν λίγο καιρό η υποψία έγινε βεβαιότητα …
Εχει σχέση με μία πολύ μικρότερη του από το περασμένο καλοκαίρι…
μπήκες στην άκρη…
Σε πειράζει αυτό.
Σε πείραξε πολύ θα έλεγα που βρήκε μία ομορφότερη και νεώτερη από σένα…
αλλά κράτησες την αξιοπρέπεια σου …δεν φώναξες, δεν τσακώθηκες.. ..δεν έγινες Κατίνα…
Παραξενεύτηκες που είδα τα πράγματα από τη σκοπιά του άνδρα όταν σου είπα να του δώσεις περιθώριο χρόνου…ή με άλλα λόγια να δεχθείς την παράλληλη σχέση για κάποιο διάστημα…δεν συμφώνησες, σχεδόν με κατηγόρησες…

Σε ρώτησα τι θα κάνεις αν ξαναγυρίσει σε σένα μετά από 3 μήνες…
Απέφυγες την απάντηση λέγοντας ότι δεν νομίζεις να γίνει αυτό ποτέ….

Μιλήσαμε πολύ στο ταξίδι….όσο δεν είχαμε μιλήσει τα τελευταία 10 χρόνια..
Αναλύσαμε πολλά ..σχέσεις με γονείς, με φίλους, περασμένους έρωτες….για εμάς..
Σε κάποια στιγμή άρχισες να κλαις σιωπηλά..

Δεν ξέρω, αλλά δεν μπορούσα να συγκινηθώ.
Σε κάποια στιγμή ήθελα να σου χαϊδέψω τα μαλλιά αλλά ήταν πιο δυνατή η αίσθηση της απόστασης…


Δεν σε έπεισα ότι οι σχέσεις βασίζονται στους σωστούς και απλούς συμβιβασμούς….
Ησουν και θα είσαι μία ασυμβίβαστη με αρχές και πιστεύω στις σχέσεις.
Δεν σε λυπάμαι.

Σε θεωρώ φίλη, είμαι δίπλα σου αλλά όχι για να κλάψω μαζί σου.

ΥΓ. Δεν ξέρω, μπορεί και να μην είμαι…