Μεγάλα λόγια, μεγάλες αγάπες, μεγάλες φιλίες….
Ναι , τίποτα δεν υπάρχει από όλα αυτά.
Μερικές φορές σου παίρνει χρόνο να καταλάβεις ότι είναι έτσι ακριβώς …
σε κάποιους παίρνει μια ζωή …(και τότε βλέπεις και κάτι αναπάντεχα διαζύγια στα 60 πχ…)κάποιοι δεν το καταλαβαίνουν ποτέ …και παιδεύονται…
άλλοι το ξέρουν και κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν…
άλλοι το ξεχνούν και ονειρεύονται για λίγο…
άλλοι (οι περισσότεροι) νομίζουν ότι φταίνε οι άλλοι!..
Υπάρχουν μόνο μικρά πράγματα στη ζωή που έχουν σημασία…
Μικρά σεμνά μεστά λόγια,
μικροί καλοί φίλοι,
μικρές αγάπες,
μικρές πολύτιμες στιγμές,
μικρά βλέμματα και συναντήσεις/αγγίγματα σωμάτων και σκέψεων που διήρκεσαν λίγο και ήταν πολύτιμα ..
όπως τα πάθη..
Πιστεύω στα πάθη.. όσο μπορώ..
αναρωτιέμαι αν έχω …
Μάλλον έχω ένα, τουλάχιστον! Είναι εντελώς απλό! ( όσοι παρακολουθούν το μπλόγκ το ξέρουν!)
ΥΓ. Σχεδόν ένα χρόνο στο blogging , μάλλον θα έπρεπε να κάνω αναδρομή τι έγινε .. με το blog , με εμένα αλλά και με άλλους bloggers..
Ομολογώ δεν μου είναι εύκολο ..δεν το περίμενα… ίσως το επόμενο.
Θα συνεχιστεί όμως ..έστω και κουτσαίνοντας.. όπως τώρα.
51 comments:
http://www.youtube.com/watch?v=96XZwjUXPn8&feature=related
Τα λόγια κομμάτια
"Εκείνος και Εκείνος"
...έστω και κουτσαίνοντας...
Εις υγείαν λοιπόν των "μικρων" αλλα ουσιωδων πραγματων..
Keep walking Takis..
as for your passion..I think I know what you mean..:)
:-)
Έλα ..παραπονιάρη γείτονα..έλα να σου δώσω ένα φιλί..
(Ο Sardo φωνάζει: "Δεν θέλω ηττοπάθειες κλίκα!! Ψηλά..τττο κεφάλι!!")
Ανθη Κακού,
Αν και δεν ακούω τέτοια μουσική(λίγο χαϊδευτική για τα αυτιά και εύπεπτη..)μου άρεσε η επανάληψη των στίχων...για εμπέδωση ,που λένε!..
ΑΛΛΑ αυτό είναι και που δεν μου αρέσει ...η προσπάθεια εμπέδωσης!
Θενκς πάντως.(Ουτε που το ήξερα το τραγούδι!)
Αλήτισσα,
Νομίζω μέσα είσαι.
Εις υγεία λοιπόν των μικρών σημαντικών (σε σένα πχ.)
Αλήθεια το βρήκες το πάθος??!!
Γράψε μου μόνο απο τι γράμμα αρχίζει!!..χα,χα
Diva, αγαπητή γειτόνισσα,
Κανένα παράπονο, καμμία ηττοπάθεια!!
Τι λες καλέ!
Απλά αναγνωρίζουμε τη πραγματικότητα από καιρού εις καιρό μήπως ισορροπήσουμε λίγο..
ΥΓ Η αλήθεια είναι οτι βγήκε λίγο παραπονιάρικο..
εντάξει , το έχω και αυτό το κουσούρι...τελικά τίποτα δεν μένει κρυφό!
ΥΓ 2 αστο..
Thanks Takis!!
Ελπίζω το "μικρό" να αναφερόταν στην ηλικια μου κι όχι στο μπόι μου..
αχ χα χα χα!!
Νομιζω το παθος σου αρχίζει απο γ ή w..
Α!!τι είναι αυτά Τακη,και μεγάλες αγάπες υπάρχουν,και μεγάλες χαρές,και μεγάλοι πολυτιμοι φίλοι,οσο για τα πάθη αυτά από μόνα τους εμπεριέχουν το μεγάλο,πάθος και μικρό που ακούστηκε...αλλά βέβαια υπάρχουν και μεγάλες λύπες και μεγάλες απογοητεύσεις,και μεγάλος πόνος.
Ουτε θα πονέσουμε λιγότερο αν δεχθούμε ότι δεν υπάρχουν τα μεγάλα....μωρε υπάρχουν και χαρά στον που τα ζει...τα πάθη μας τα κάλη μας ..
ΥΓ: να αρκεστούμε στα μικρά και τα λίγα μετά από Χ χρόνια ζωής!! Δεν παραιτούμαστε!! Με τίποτε..λες να φοβάμαι τα γεράματα?? μπορεί...
Aλήτισσα,
Λές και αυτό που αρχίζει απο γ (ή w ,πονηρούλα!)να είναι πάθος μου ε?
εντάξει είναι και αυτό, υπο κάποια έννοια....
εννοούσα όμως και ένα άλλο που αρχίζει απο β (!)...
ο συνδυασμός βέβαια των δύο είναι εξόχως ενδιαφέρον αλλά και σημαντικός!
Το "μικρό" δεν αναφερόταν στην ηλικία ή μπόϊ...πιο πολύ στο "σημαντικό" πήγαινε..
Τελικά θέλω να πω οτι οι βαρύγδουπες καταθέσεις σκέψεων και όρκων αιώνιας αφοσίωσης μπορεί να έχουν λιγότερη σημασία απο ένα λίγες κουβέντες και ενα δυνατό χάδι..
Απο την άλλη θα μου πείς και το παραμύθι χρειάζεται!...
Mono-komati
Tυχερή γυναίκα που τα εχεις ολα αυτά!...
καλά ενα αστείο είπα!
Ναι μωρέ, χωρίς όνειρα η ζωή θα ήταν βαρετή , εχεις δίκιο.
Θα συμφωνήσω (για άλλη μια φορά μαζί σου..τι θα γίνει με αυτό..όλο συμφωνώ τελικά ! κάπου πρέπει να αρπαχτούμε!..)
Ναι , τα πάθη τα πραγματικά είναι μεγάλα μέχρι αποδείξεως του εναντίον..
κάπως ετσιάλλωστε όρισε κάποιος και το πάθος.."ως κάτι μεγάλο που διαρκεί λίγο"
Ναι , καμμιά φορά δεν ξέρω τι είναι πιο δυνατό ο μεγάλος πόνος ή η μεγάλη χαρά...
ΥΓ Θα έλεγα αρκέσου σε αυτά που σου δίνουν ευχαρίστηση ..και μη δίνεις σημασία αν ορίζονται ως μικρά ή μεγάλα.
"Παραίτηση ίσον γεράματα",
μαζί σου και πάλι!
γμτ, μου ανέτρεψες τη παραπονιάρικη διάθεση!..θένκς,
αν και καμμιά φορά ξέρεις βολεύει και αυτή!..
Εγώ φταίω που σου έκανα ποδαρικό!!!
Συγγνώμη!:-(
σχεδόν ένα χρόνο..και εγώ μόλις σε βρίσκω.. :) σημαδιακό μου φαίνεται!
καλη συνέχεια!
Εισαι πράγματι ενας πολύ ευγενής οικοδεσπότης,όπως σωστα επεσήμανε προ καιρού ,και κάποιος άλλος σχολιαστής!!
Οταν διαβασα το ποστ σκέφτηκα εδώ μιστερ θα διαφωνήσουμε...
Θα δώσω άλλη μια ευκαιρία διαφωνίας ...δεν θα συμφωνήσω με τον ορισμό του πάθους.
Παθος για μένα είναι η εκτος ορίων επιθυμία που δεν υποτάσσεται σε κανένα καθήκον και καμία λογική και έχει διάρκεια.Από το πάθος δεν απαλλάσεσαι ποτέ και αν οι συνθήκες δεν σου επιτρέψουν να το ικανοποιείς δεν σημαίνει ότι δεν το κουβαλάς μέσα σου και πάντα είσαι έτοιμος να επιστρέψεις σ αυτό "δωθήσεις ευκαιρίας".
Βλέπε βουνό,κάπνισμα,τζόγος, οινόπνευμα,ουσίες και τοσα άλλα που χωρις αυτά θα είμασταν σαν το ΑΝ του ΚΙΠΛΙΓΚ..
ΥΓ:Υπηρξα πράγματι τυχερή στη ζωή μου αλλά τώρα διανύω την περίοδο της ατυχίας... εχω ζαλιστεί στη σφαλιάρα..αλλά αυτό δεν αναιρεί την πίστη μου στη ζωή με τα... πάθη της...λέμε τώρα!
Φίλε Τάκη, υπάρχουν και μεγάλα πράγματα στη ζωή ... π.χ. "μεγάλα λάθη"! χεχε
Προσπάθεια εμπέδωσης?
Ποιός είπε κατι τέτοιο?
Έτσι η πόρτα κλείνει. Και δεν τις θέλουμε τις κλειστές τις πόρτες, δεν μπαίνει ο αέρας. Που να του φτάσει μια χαραμάδα?
Απλώς, ίσως συνειδητοποιούμε μια πραγματικότητα. Και οι πραγματικότητες υπάρχουν για να τροποποιούνται. Δεν είναι από μπετόν. (Καλό είναι να κρατάμε και ένα σφυρί ...βέβαια :)
Χαμογέλα. Έχει ήλιο έξω.
Υ.Γ. Την επόμενη φορά θα βρώ κάτι, όχι τόσο εύπεπτο μουσικά. Ούτε εγώ το ήξερα :) αλλά είναι όμορφοι οι δρόμοι της μουσικής. Να τους διαβαίνουμε :)
Utopia,
Γιατί φταις που έκανες ποδαρικό?
δηλ.,είσαι και τα "ανθη του κακού"?
Δεν καταλαβαίνω..δεν φταις σε τίποτα πάντως...!
roadartist,
καλωςήρθες στο φτωχικό μας!
ένας χρόνος πέρασε,ναι, ...ούτε που τον κατάλαβα...
εδώ είμαστε(βάζω και τον συνεργάτη Μπαρούφο) λίγο άνω - κάτω που λένε...εχουν υπάρξει στιγμές αναρώτησης ύπαρξης αυτού του μπλόγκ αλλά γενικά υπάρχει μια αίσθηση μαγείας γύρω απο την ιστορία...
λέμε τώρα,.. για να το κάνουμε ακόμα πιο ελκυστικό!..
Μονο-κοματι,
Αναρωτιέμαι ποιός/α μίλησε περί ευγενικού οικοδεσπότη!..
πολλές φορές εχω την αίσθηση οτι είμαστε , αντε είμαι (να μη βάλω και τον Μπαρούφο μέσα)αρκετά "άκαμπτος"...
Μου άρεσε ο ορισμός του πάθους που έδωσες...Η διάρκεια βέβαια μπορεί να μην είναι αναγκαστικά μεγάλη...
λεπτομέρειες θα μου πείς..
Δυστυχώς δεν θα διαφωνήσω!
Λεω να τον υιοθετήσω...ειδικά για το βουνό για μένα ισχύει!
ΥΓ Μη μιλάς για ατυχίες!..
σιγά, όσο έχεις "πάθη" είσαι ζωντανός άνθρωπος...αρκεί βέβαια μην εμπεριέχουν προσωπική καταστροφή!
Αντε, ευχολόγιο παθών το κάναμε..
σου στέλνω πάντως όλο το αντίδοτο ξεζαλίσματος σφαλιαρών που διαθέτει το κατάστημα εδώ...
βρε δεν θα σε πετύχω σε κανένα βουνό!..αν δω καμμιά μισοζαλισμένη θα καταλάβω ποιά είναι!..
(λέμε για Θεσ/κα Αγραφα,Μπορλέρο, το Σαβ/κο..πάντως)
Ασκαρ,
Το μόνο σίγουρο θα έλεγα είναι τα μεγάλα λάθη...ειδικά των άλλων...γιατί εμείς βέβαια δεν κάνουμε!..χε,χε
Ανθη κακού,
Ακόμα δεν ξέρω αν γράφεις και σαν Utopia αλλά δεν πειράζει..
Μάλλον υπερέβαλλα λίγο στη πρώτη απάντηση σχετικά με την εμπέδωση.
Μου αρέσει η αισιόδοξη άποψη σου για τη πραγματικότητα , για τη δυνατότητα μεταβολής της ...για το λόγο αυτό κουβαλώ ένα σφυράκι πάντοτε μαζί μου..εκτος του αποθέματος χιούμορ (λέμε τώρα) που κανονικά πρέπει να είναι πιο χρήσιμο απο οποιοδήποτε σφυρί..
Α, η μουσική για μένα είναι παράθυρο ζωής , θα συμφωνήσω.
Πάλι μπερδέψαμε τα μπ... μας!Δεν είμαι εγώ τα "άνθη του κακού",διάολε!Το ποδαρικό αναφέρεται στο πρώτο ποστ της νέας χρονιάς!!!
@τα άνθη του κακού:Πες κάτι...κιεσύ!
Αγαπητή Utopia,
Σόρρυ, Οκ ...
απο την άλλη δεν ειναι κακό να μπερδεύονται και τα μπούτια πότε πότε...
αχ αυτά "τα άνθη του κακού" ..ενα χέρι δεν βρέθηκε να τα βάλει στη θέση τους !
Πολύ καλό το ποστ.
Σωστός και ο takis.
Δε βλάπτουν οι αναδρομές...το αντιθετο ξεκαθαριζεις απ`τη σαβούρα.
Το πάθος σας δε μπορεσα να το εντοπίσω...ίσως γιατι ειμαι ακομα καινουργια εδω μέσα.
Καλή χρονια, καλό μήνα και καλά πάθη!
ΥΓ εγώ έσβησα το προηγούμενό μου σχόλιο γιατι αντι καινούργια έγραψα καινουΓΡια....ε με τα χεράκια μου μη βγάλω τα ματακια μου!!χχχχ
Τι να πω εγώ.
Επιβεβαιώνω ..δεν είμαι η Utopia..αν και έλκομαι από τις ουτοπίες :)
"ενα χέρι δεν βρέθηκε να τα βάλει στη θέση τους !" θέση? ποιά θέση ? χα χα χα χα χα χα
Δεν πίστεψες στη δύναμη του μολυβιού,επειδή δεν έχεις πιστέψει και στη δύναμη της αγάπης!Περιέργως,νομίζω ότι αυτά τα δύο...συσχετίζονται!(άσχετο με το...ποστ σου,αλλά ήθελα να το αφήσω εδώ!).
@τα άνθη του κακού:Περιέργως κι εγώ έλκομαι από τα άνθη του κακού!Ποιο χέρι θα σε βάλει στη...θέση σου;(χα,χα)!!!
συσχετίζονται ή σχετίζονται;Τα ελληνικά μου δεν είναι καλά...Σορρυ...:-)))
Μπα..οσο έχει χιόνι και μάλιστα καλό μόνο σε χιονοδρομικό θα με πετύχεις,επιφυλλασομαι όμως μόλις λυώσουν να ανταποκριθώ σε μία τόσο καλή ανάβαση.Προς το παρόν δεν ξεκολάμε από το Καιμακτσαλαν!! εχουμε βλεπεις και το σκι ΑΑΑλλο πάθος κι αυτό...καντε καμιά βόλτα κι από δω αξίζει τον κόπο.. διαθέτουμε χιόνι άριστης ποιότητος
Καλό μας Σαββατοκύριακο .
Σπίθας,
Ρε Σπίθα , λες τελικά μόνο εσύ να με καταλαβαίνεις??!!
Αλλοίμονο μου !!!....
Εντάξει μωρέ μην ανησυχείς είναι και καμμιά 10 άλλοι/ες...
λέμε τώρα..(αν και ο αριθμός βαίνει μειούμενος!..χα,χα)
Αγαπητή Νανά Τσούμα,
σας καλωσοριζουμε στο φτωχικό μας.
Συμφωνώ με τις αναδρομές εστω και αν ειναι επίπονες, εξάλλου και ο πόνος βασικό στοιχείο της ζωής δεν είναι?
Το πάθος μου ε?
αντε να το αποκαλύψω , να το μάθει και η αγαπητή Αλήτισσα,(η οποία πρότεινε άλλο, βέβαια ,καλύτερο!..)
απλό είναι, Βουνό λέγεται!
ΥΓ Σιγά μωρέ μη σας νομίσουμε γριά!!..εξάλλου η γρια κόττα δεν έχει το ζουμί?!! ...αντε , και με τέτοια φωνή επίσης!..
Ανθη Κακού,
Τελικά τα κατάφερες, έγινες μυστήριο!!..αντε τώρα να λύσουμε το αίνιγμα ποιά είσαι!!...
Αχ αυτές οι θέσεις..αλλά και τα χέρια ..ποιά χέρια? αυτά που μοιάζουν με μαχαίρια?...όπως στο τραγούδι....
ΥΓ Με έκανες να γελάσω πάντως, αλλα το μυστήριο της ταυτότητας σου παραμένει άλυτο!!...Νάσαι καλά πάντως.
Αγαπητή Utopia,
Ισως εχεις δίκιο, το μόνο συσχετισμό πάντως που βλέπω μεταξύ έρωτα και "μολυβιού" (μπαρούτι, ας πούμε..για να καταλαβαινόμαστε)είναι η έννοια της βίας που ενυπάρχει και στα δύο.
Μεταξύ μας η βία στον έρωτα μπορεί να δικαιλογηθεί καμμιά φορά (περί ορέξεως..) αλλά η βία του μπαρουτιού λες να μπορεί ε?
Ισως.., δεν ξέρω, δύσκολα το δέχομαι πάντως.
Μια χαρά είναιτα Ελληνικά σου , καλύτερα απο τα δικά μου πάντως!
Αμαν αυτά τα Ανθη του Κακού!..παντού βάζουν το χέρι τους!...
Αγαπητή Μονο-κοματι,
Πως φαίνονται οι Βόρειοι!!..
Καιμακτσαλάν ε?...
Θυμάμαι μια ανάβαση 25η Μαρτίου ..στο εκκλησάκι-μνημείο της κορυφής,... -15ο μεσημεριάτικα...
Αχ,πολύ θα θέλαμε τη βόλτα στα βόρεια..άσε που εχω και επαγγελματικές υποχρεώσεις προς τα πάνω την μεθεπόμενη μάλλον εβδομάδα..η καλή βόλτα ελπίζω να γίνει σύντομα..
Μόλις επέστρεψα απο τη Παρ/Σαβ/Κυρ εξόρμηση στα Θεσσαλικά Αγραφα..τουλάχιστον χιόνιζε εκεί και γενικά "ανέπνεες" καλύτερα...
ΥΓ ειμαι σίγουρος οτι δεν είναι μόνο το χιόνι που διαθέτετε εξαιρετικής ποιότητας!..
Βρε δεν με παρασέρνεις εμένα με τέτοια!!...ακου "εξαιρετικής ποιότητας"..τον παρασυρμένο πας να σαγηνεύσεις βρε?..
Tι επαθες Τακουλη μου?
Hallo Candy,
Τι να πάθω ? αυτό που παθαίνουν όλοι....μεταξύ απόγνωσης και δημιουργίας...
Εχεις ακούσει για μύθους?
παραμυθάκια εστω?
Βρε εδω θα ανατραπούν όλα!!
Mμμμμ... :)
Mεγάλο θέμα άνοιξες και συ..
Μα οσο για το αν υπαρχουν μεγαλες αγαπες εδω θα σου πω πως και υπαρχουν και κρατουν πολυ..Μα πολυ ομως..σχεδον μια ζωή..
Σπανιο αλλα ισχυει.
Τωρα αν δεν φτανουν μεχρι την τελευταια ανασα αυτο ειναι αλλο θεμα.
Ολα τα αλλα ( κι αυτο μαζι δεν εχει σημασια αν ισχυει ελαχιστες φορες) ειναι φρουδες ελπιδες..σιγουρα
Τα λιγα και καλα του τωρα πρεπει να ζουμε...
Ετσι απλα
Τα βουνα?
ΜΜΜΜ
δεν ειναι κι ασχημα..ειδικα αν σκεφτει κανεις οτι και τα 2 εχουν δυσκολιες κ επισης σε κανουν να λχανιαζεις κατα την "αναβαση"(μιλω φυσικα για τη δικημου και τη δικη σου εκδοχη του παθους)..
Να σκεφτεις οτι προχτες ψαχνομουνα να γραφτω στον ορειβατικο εδω περα εχει κατι ωραιες εξορμησεις..
Υβόννη,
Ναι φυσικά υπάρχουν και μεγάλες αγάπες...εξάλλου απο τις εξαιρέσεις αποδεικνύεται ο κανόνας!
Φυσικά τα λίγα και καλά του τώρα πρέπει να ζούμε!
Τόσο απλό!
αλλά και τόσο δύσκολο!...
ΥΓ Καλως ήρθες στο φτωχικό μας.
Αλήτισσα,
Τελικά εχουν πολλά κοινά οι εκδοχές μας για τα πάθη!!
Λαχάνιασμα ε?
ισχύει και στις δύο περιπτώσεις , οταν γίνεται σωστά!...
καλά, εχουν και άλλα κοινά...
"προσπάθεια" για την κατάκτηση της "κορυφής" ας πούμε!....
ΥΓ Θυμάμαι οτι ο Ορειβατικός στα Χανιά είχε ευχάριστη ομάδα...ελπίζω να συνεχίζει να είναι ετσι.
Γιατί οχι να μη το δοκιμάσεις ?
ΝΤεν ειμαι απο τα Χανια αγκαπη μου..
ααααχχχαχαχαχχααααα
Για τον ορειβατικο του Ηρακλείου ξερεις κατι?
Αχχαχα αφου θα τα παρω που θα τα παρω τα βουνα..ε,ας το κανω με στυλ τουλαχιστον..χαχαχα
Aλήτισσα,
Ντεν ξέρω για του Ηρακλείου...
Πάντως ξεκίνα εσύ απο το Ηράκλειο και αργότερα κατακτάς και τον υπόλοιπο κόσμο!..
ή, αφου τελειώσεις το Δημοτικό(Ηράκλειο..) σε περιμένει και το Πανεπιστήμιο! (Αθήνα...)
Σοβαρά πάντως , αν το θέλεις εστω και λίγο ,ξεκίνα το!
Γι αλλου πήγαινα κι αλλού βγήκα..Μπορεί να χαθεί κανείς και στα μπλογκ! Κάθε αναποδιά έχει και καλό αντίποδα όμως. Καλώς σε βρήκα και σου αφήνω την καλησπέρα μου και την ευχή να έχεις πάντα πάθη και πάθος στη ζωή σου:)
rain,
Χάθηκες ? εγω θά ελεγα οτι βρέθηκες!...
ετσι ειναι και στα blogs, εκει που θεωρείσαι χαμένη έχεις ηδη "βρεθεί" ( με τον εαυτό σου ας πούμε...) όπως και στη ζωή...
καλά, λέμε τώρα...
Καλως όρισες εδω πάντως..
ταξιδιάρικο το blog σου..
τάκη μου
θέλω να σου πω καλέ μου ότι λατρεύω τις αδυναμίες και τις ατέλειες. η τελειότητα με τρομάζει, με φοβίζουν οι αψεγάδιαστοι άνθρωποι. αυτά που μας χαρακτηρίζουν σαν προσωπικότητες είναι ανμφίβολα τα πάθη μας.
όσο για τις αγάπες, ίσως ο καθένας μας να έχει έναν φακό επαφής στην ψυχή του, που σ' άλλους ανθρώπους μεγεθύνει τα πράγματα κι σ' άλλους τα μικραίνει. βλέπουμε μόνο αυτό που θέλουμε να δούμε.
καληνύχτα σου!
Πολύ θα χαρώ να σε δώ απο το χωριό μου!!Κράτα με ενήμερη..
Αν και θα σε προλάβω, δεδομενου ότι θα κατηφορήσω για το σουπερ συνέδριο...τώρα που βγήκαμε από την γωνία του 3% να το χαρούμε,βρε αδερφέ ,γιατί μπορεί να μην το ξαναδούμε....
Τι ωραία που τα λέει η οsela,μας χαραχτηρίζουν τα πάθη μας και όταν αγαπάμε βλέπουμε αυτό που θέλουμε να δουμε...ετσι είναι!
Osela,
Απο αδυναμίες και ατέλειες είμαστε "πλήρης"...
(Ξέρεις, εμείς οι τέλειοι τέτοια λέμε για να μη κομπλάρουν οι άλλοι...)
Εμένα πάντως οι δήθεν αψεγάδιαστοι μόνο αποστροφή μου προκαλούν...
όλοι οι "δήθεν" γενικώς..
Για αγάπες σίγουρα είναι όπως το λες αλλα επίσης και οτι μας αφήνουν και οι άλλοι να ψηλαφίσουμε στα σκοτάδια...
Μono-komati,
Να βγάλω κανένα πανό ζητείται Μονοκόματι ή καλύτερα Μονό-κοματι?!
( Με το "μονοκόματι" αρκετοί μονοκόματοι τύποι μπορεί να ανταποκριθούν οπότε δημιουργείται και "ρεύμα"....)
Αμ δε μου τάχες πει αυτά!...παλιές δόξες...αχ αυτά τα 3%..
εχουμε και e-mail ξέρεις....
Το ταξίδι μου για το χωριό σας αναβάλλεται για τη μεθεπόμενη εδβομάδα...
(στην κυρία Ρωρερκάρ)
Του γέλιου σου θα πάρω τη μαγεία
και τις σαπφείρινες ανταύγειες των ματιών και σ' ενός κάμπου χιονισμένου την ευδία θα πάω κ;aτω από το φως των αστεριών
και κει ολόκληρη από χιόνι θα σε πλάσω- κάθε κρυφή σου ξέρω γλύκα κι εμορφιά.
Κι όλη τη νύχτα αυτήν εγώ θα σε χορτάσω
Κι όλη τη νύχτα εγώ θα σ! έχω συντροφιά.
Κρατώντας μάτι σου και χαμογέλιο όλην θα σ' έχω μες σε κείνο το κορμί:
τη γλύκα, τη σπιρτάδα σου, τo τέλειο περπάτημα που θεία το πάει ορμή.
…Και θα σε λιώσει το πρωινό τ' αστέρι.
Κι ο χώρος πριν που έπιανες, κενός.
Και πια κανένας δε θα σ' έχει ταίρι.
Kαι πλέον δε θα είσαι κανενός.
Γιώργης Χολιαστός
Post a Comment