Tuesday, January 1, 2008

Χρόνος, αυτό το παράδοξο πράγμα


(Θα επικαλεστώ την επιείκεια της σχεδόν πάντα εξαρετικής κυρίας Βουτσκόγλου [diva] για την υποκλοπή του τίτλου, αλλά το έκανα επειδή η ομώνυμη ανάρτησή της και η αδυναμία μου να καταλάβω τα σχετικά με τα της θεωρίας της σχετικότητας και τα άλλα της φυσικής, αποτέλεσαν την αφορμή του κειμένου. Φυσικά θα τον αποσύρω σε περίπτωση αντιρρήσεως.)


196…Θέλω να κατουρήσω. Είμαι στην αυλή, σφίγγομαι και κλαίω. Η μάνα μου στο παντοπωλείο. Αργεί. Όταν έρχεται είναι αργά. Με δέρνει.


!96… Πριν από το παραπάνω. Με τη γιαγιά μου. Εκδρομή στο Σιδηρόκαστρο. ΄Αγιος Νεκτάριος. Έχω λερωθεί. Το κρύβω.


196… Μετά ή πριν τα παραπάνω; Θολό. Το απόγευμα θα πάμε με το κάρο στο αμπέλι. Κοιμήσου. Βγαίνω στο δρόμο. Ο πατέρας μου με κυνηγάει. Με δέρνει, πρώτη και τελευταία φορά. Κοιμάμαι μέσα στα κλάματα. Όταν ξυπνάω, έχουν φύγει με τον Τάσο.


1971. Ο δάσκαλος Σ….. βάδισε σωστά γιατί θα σου πάρω τη σημαία. Μακάρι, απαντώ. Ντρέπομαι να με κοιτούν, από μέσα μου, δεν ακούγεται. Φρενιάζει. Δεν μου την παίρνει. Να είναι αναπαυμένη η ψυχή του.


1976. Πέμπτη του Γυμνασίου. Χρυσούλα. Τα μεγάλα μάτια της μισανοίξανε μες στα σπλάχνα μου.


1976. Καλοκαίρι. Φροντιστήριο. Νέο Θεωρητικό. Απόγευμα καθισμένος με τη μάνα μου στο κρεβάτι, στο ισόγειο στην αποθήκη του παντοπωλείου. Μη στενοχωριέσαι θα πετύχω της λέω.


1977. Εισαγωγικές. Δεύτερη μέρα, Αρχαία Ελληνικά. Πονάει η κοιλιά μου στα 45 λεπτά της εκφώνησης. Το τετράδιο αποσυντίθεται από τον ιδρώτα μου που τρέχει. Γυρίζω στην αίθουσα. Γράφω 14,5.


1977. Ποτίζουμε τα χωράφια για να σπείρουμε σπανάκια. Τους αφήνω. Σ’ ένα ήδη παμπάλαιο Οπελ με καρότσα ακούω τον εκφωνητή. Έχει φτάσει στο Χ. Έρχεται ο Τάσος με το τρακτέρ. Πέρασες Νομική στη Σαλονίκη. Μου δίνει το χέρι.


1977. Σεπτέμβριος. Χαρά μεγάλη.


1978. Ιανουάριος. Φιλώ τα χείλη της Χρυσούλας, χορεύοντας μπλουζ σε μια ντίσκο στην πόλη.


1978. Αρχές. Συνέλευση της ΦΕΑΠΘ. Είμαι ένας από τους επτά που ψηφίζουν την πρόταση της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ. Θέλω ν’ ανοίξει η γη να με καταπιεί


1978. Προς το χειμώνα. Με τη Χρυσούλα. Σε παγκάκι κοντά στον Πύργο. Βάζω το χέρι μου κάτω από τη μπλούζα της. Μπλε σκουρη κι από κάτω ριγέ πουκάμισο. Είναι ζεστά.


1978. Γενικώς. Τα χείλη της έχουν τη γεύση τους. Τη δική της γεύση. Την βρίσκω μέχρι σήμερα.


1981. Μετακομίζω στην Κιλκισίου. Η Χρυσούλα στο Ροδολίβος Σερρών. Την περιμένω. Κάνουμε έρωτα μέσα στην απόλυτη ακαταστασία. Το θυμάμαι.


1982. Φλεβάρης. Ορκίζομαι. Με πιάνει διάρροια. Μπήκα και βγήκα απ’ τη Νομική χέζοντας.


1986. Η Χρυσούλα με τα μαλλιά της μαζεμένα και τα μεγάλα μάτια της να μαγνητίζουν. Είναι όμορφη νύφη.


1989. Αθήνα. 28 του Φλεβάρη. Βηματίζω στο ΜΗΤΕΡΑ. Σχεδόν μεσημέρι. Εχω μείνει μόνος με τη πεθερά μου. Σ…… φωνάζει η νοσοκόμα. Ο Χρήστος στο πυρεξ ανοίγει τα μάτια. Έχει. Βγάζω στεναγμό ανακούφισης.


1991. Καβάλα. 2 του Οκτώβρη. Πονάει. Της κρατώ το χέρι. Περπατάει προς την αίθουσα τοκετών. Γεννάει το Νίκο σχεδόν περπατώντας.


1992. Αθήνα. Τώρα για σεμινάρια. Περιμένω τη Χρυσούλα. Ξενοδοχείο πίσω από το Χίλτον. Ηλύσια, νομίζω. Κάνουμε έρωτα μόλις έρχεται. Το θυμάμαι.


1998. Μια μάνα στο τηλέφωνο: Σας ευχαριστώ για το καλό που κάνατε στο γιο μου.


1999. Μια μάνα στο τηλέφωνο: Να είσαι καταραμένος κι εσύ και η οικογένειά σου.


1999-2000. Διάσημος υπό μία έννοια. Αντέχω.


1999. Ο Νίκος στο νοσοκομείο της Ξάνθης. Πυρετός που επιμένει 10 μέρες μετά την εγχείριση σκωληκοειδίτιδας. Τρελαίνομαι.


2000. Ο Χρήστος στην ΣΤ του Δημοτικού. Γιορτή. Διαβάζει ένα κείμενο. Πως ήταν τον ρωτάω. Μπαμπά ίδρωσαν τα χέρια μου.


2002….. Δύσκολα


2005. Αποτελέσματα πανελληνίων. Η φωνή του Χρήστου ραγισμένη με βρίσκει στο Άγιο Όρος. Μάλλον δε θα με δείτε δικηγόρο. Δε δίνω πεντάρα. Ο πρώτος του έρωτας αδιέξοδο. Τρελαίνομαι που δεν μπορώ να σταματήσω το κλάμα του.


2007. Σάββατο 22 Δεκεμβρίου. Στο Μανδραγόρα. ΟΙ γνωστοί φίλοι. Το γνωστό μενού. Καλό το κρασί. Θέματα, τα συνήθη. Θα δώσω το αυτοκίνητο προσθέτω. Δεν μου αρέσει. Φεύγουμε μετά τις δύο. Προς το χωριό. Οδηγώ χαλαρά. Τέσσερις φορές τη μέρα κάνω αυτό το δρόμο. Δίπλα μου η Χρυσούλα χωρίς ζώνη. Η θερμοκρασία κάτω απ’ το μηδέν. Δεξιά στροφή. Βγαίνω στη ευθεία. Η δεξιά ρόδα κλοτσάει. Σφίγγω το τιμόνι. Είναι αλλιώς. Δυο τρεις μικροελιγμοί. Το τιμόνι κλειδώνει στα δεξιά. Ο τοίχος της πλαϊνής περίφραξης έρχεται πάνω μας. Προλαβαίνω μόνο να βγάλω μια κραυγή. Το αυτοκίνητο πέφτει στον τοίχο με 70-80 χιλιόμετρα με τη δεξιά γωνία του. Περιστρέφεται γύρω από τον άξονά του και κάποτε σταματάει. Δεν έπαθα το παραμικρό. Προσπαθώ να ηρεμήσω τη Χρυσούλα . Σοκαρισμένη. Τρέμει. Πονάει το σβέρκο μου λέει. Βγαίνουμε απ’ το αυτοκίνητο. Ο δρόμος γλιστράει. Με δυσκολία περπατώ. Έρχεται ο Τάσος. Φεύγει με τη Χρυσούλα. Γυρίζει λίγο αργότερα. Το στραπατσαρισμένο αυτοκίνητο λειτουργεί. Είναι κάτω απ’ το υπόστεγο σε κακό χάλι.


Σχεδόν στα πενήντα ο χρόνος παραλίγο να τελειώσει σε κάποια στιγμή της απόλυτης ρουτίνας που είχε όμως ένα παράγοντα αστάθμητο. Θερμοκρασία κάτω από το μηδεν.


2007. Δευτέρα 31 του Δεκέμβρη. Με φίλους στο σπίτι μου. Βλέπω πλάι μου τις φωτογραφίες των παιδιών. Δεν είναι μαζί μας. Ο Χρήστος, στα 19,5 του, είναι στην Αθήνα, στη φίλη του με το ευωδιαστό όνομα, Μυρτώ. Ελπίζω να μπορεί να νιώσει την ευαισθησία του, εύχομαι να μπορεί να καταλαβαίνει τη δική της. Ο Νίκος στα 16 του, με φίλους του σε ένα χωριό στον Όλυμπο. Μόνο αγόρια. Πήραν μαζί τους δυο κιλά μπατιρόσπορα.


2008. 00.01. Καλή χρονιά, η φωνή του Χρήστου. 00.03 Καλή χρονιά η φωνή του Νίκου.


Αντιλαμβάνομαι το χρόνο ως ένα μηχανισμό συνώνυμο της φθοράς ή διαφορετικά ως ένα μηχανισμό που σωρεύει στις πλάτες μας μικρές απώλειες μέχρι την τελική ή στην καλύτερη εκδοχή του ως διαδικασία που τροφοδοτεί τη νοσταλγία μας. Δεν πήρα ποτέ μυρουδιά από φυσική ή μαθηματικά και οι μάλλον ανεπαρκείς νοητικές μου δυνατότητες δεν μου επέτρεψαν να χωνέψω τις θεωρίες στοχαστών και φιλοσόφων γι’ αυτόν. Όσο για τους ποιητές, δράμα. Προσποιούμai ότι καταλαβαίνω τις δημιουργίες τους αλλά στην πραγματικότητα ένα μόνο θαρρώ πως κατάλαβα

Φευ! Είναι πάντα νωρίς. (Ο. Ελύτης).


Καλή χρονιά.

30 comments:

diva said...
This comment has been removed by the author.
nyctolouloudo said...

αυτό το ''Θέλω να κατουρήσω...Με δέρνει.'' μου είναι τόσο μα τόσο γνωστό!!!
μου θύμησες κάτι που χρόνια είχα ξεχάσει.
με συγκίνησες γμτ...πράγματι!

καλή χρονιά, ευτυχισμένη χρονιά με αγάπη και ηρεμία!

diva said...

Ένα μικρό λαθάκι στην έκφραση με αναγκάζει να επανα-σχολιάσω
Εμείς οι ..δημοσιογράφοι βλέπετε, τα προσέχουμε πολύ κάτι τέτοια
"Καλή Χρονιά
και δεν σας θυμώνω
ούτε για τον τίτλο , ούτε για την ανικανότητα (;) κατανόησης της σχετικότητας του χρόνου - εγώ νομίζετε πως καταλαβαίνω περισσότερα; χα!
Σας εύχομαι ματιές αιώνιες που μαγνητίζουν με τον διά βίου έρωτα σας και ζεστασιές που ασφαλίζουν όλα τα χρόνια που θα σας αγγίξουν..
Ε.Β."

takis said...

Υπο μια έννοια με πρόλαβες...
σκεφτόμουνα και εγώ την έννοια του χρόνου..(θα μου πεις , μέρες πούναι!..)

Εγω όμως σαν δηλωμένος Σεφερικός ι μου είχε/εχει κολλήσει ένας στίχος του, μια φράση που την επαναλαμβάνω νοερά μέσα μου πολλές φορές στη διάρκεια του χρόνου..

"Ο,τι πέρασε πέρασε σωστά.."

κάποιος ισχυρίζεται οτι αυτή είναι η πιο καταφατική παραδοχή του αισθησιασμού...
Δεν ξέρω αν είναι ετσι..

Πάντως σκέφτομαι αυτές τις μέρες έννοιες όπως χρόνος,ηδονή,φθορά και την άμεση μεταξύ τους σχέση...
μια και άνοιξες το θέμα ίσως το συνεχίσω..

ΥΓ Τέτοιες ώρες τέτοια λόγια...
γιορτές είναι μωρέ θα περάσουν!..
σιγά τώρα, ουτε οι πρώτες ουτε οι τελευταίες ειναι..
ΥΓ2 και να προσέχεις στους παγωμένους δρόμους!

Meropi said...

Καλησπέρα Τάκη μου,
Βλέπω ότι είμαστε και συνάδελφοι κατά κάποιο τρόπο. Μου άρεσε το ιστολόγιο σου. Έχεις και χιούμορ, γι' αυτό θα ξανάλθω από τα μέρη σου.
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ

gerasimos said...

Ωραίο ποστ. Έχει δυο πράγματα, ανθρωπιά κι αυθεντικότητα, που δεν πρέπει να περιμένουμε να μας τα φέρει το 2008. Εμείς πρέπει να του τα προσφέρουμε, τα έχει άλλωστε τόση ανάγκη. Όπως και να' χει, εύχομαι τα καλύτερα και προσωπικά και στην οικογένεια για τη νέα χρονιά.:-)

Anonymous said...

Ο χρόνος φέρνει την φθορά και ο έρωτας την εξαλείφει,από χρόνια εχθροί σε ανελέητο αγώνα μεταξύ τους!
Ανισος όμως,γιατί ο θάνατος, διαιτητής,κλέβει συνεχώς υπερ του χρόνου,ασε που καμιά φορά μπορεί να δώσει ένα πέναλτυ, εκεί που δεν το περιμένεις...και ξαφνικά μπαίνεις σε μια χρονοσήραγγα που οδηγεί σε άλλο σύμπαν.
Και μεις σταθερά οπαδοί του έρωτα κραυγάζουμε,χειροκροτούμε,βρίζουμε τον διαιτητή,κοντά στο 85 μας πιάνει πανικός το παιχνίδι είναι πουλημένο!!!
Να σαι πάντα καλά εσύ και οι ανθρωποι που αγαπάς...Οσο για τον διαιτητή ,τι λες ,ως αληθινοί Παοκτσήδες δεν τον πλακώνουμε στο ξύλο τον πστ!!!
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ με τύχη,μάλλον τελικά χρειάζεται και αυτή!

Anonymous said...

Mπαρούφε (ποσώς!) τι θαυμάσιο οδοιπορικό ζωής χωρίς και κυρίως μαζί. Και μετά μου λέει ο Τάκης γιατί σας κατατάσσω στους αγαπημένους μου!

ο δείμος του πολίτη said...

Τι οδοιπορικό ήταν τούτο. Τα σημαντικότερα κεφάλαιο ενός βίου -και δικηγόρος συν τοις άλλοις, ε;

bar-ufo-s said...

νυχτολούλουδο
προφανώς όλοι κατουρηθήκαμε κάποτε -ίσως είναι κάτι σαν πότισμα για να αναπτυχθεί κανείς- και δυστυχώς τίποτα δεν μπορεί να αποκλείσει το ενδεχόμενο να το πάθουμε και στο μέλλον.
Σου εύχομαι καλή χρονιά με υγεία και όλα τα υπόλοιπα σε παράταξη πίσω της

bar-ufo-s said...

diva
Καλή μας δημοσιογράφε, σας ευχαριστώ για την προσοχή σας και βέβαια για τις ευχές σας και για την επιείκειά σας τόσο για την τελεσθείσα από μέρους μου λογοκλοπή όσο και για την ανικανότητα μου στα περί του χρόνου σχετικά. Ομως, με την ευκαιρία να επισημάνω μια αναπάντεχη παρομοίωση που έλαμπε κάπου στα μισά του κειμένου σας
"Άλλοτε κραυγαλέα σαν γλάστρα που σκάει στο πλακόστρωτο κι άλλοτε άηχα σχεδόν σαν την αναπνοή ενός χρυσόψαρου μέσα στη γυάλα όταν αλλάζεις το νερό". Από κάτι τέτοια θ' αρχίσω να πιστεύω ότι μάλλον στα μαθηματικά έπρεπε να στραφώ μικρός κι όχι στους Ντοστογιόφσκηδες και σε άλλους τέτοιους γλωσσοδέτες :-)

Σας εύχομαι τα καλύτερα για την καινούργια χρονιά

bar-ufo-s said...

meropi
Αν κια χαιρετάς άλλο Τάκη, από σύμπτωση Τάκης είμαι κι εγώ.
Σ' ευχαριστούμε για τα καλά σου λόγια. Να μας ξανάρθεις.
Καλή χρονιά
ΥΓ Αν το meropi είναι Μερόπη έχεις το όνομα της μάνας μου

bar-ufo-s said...

gerasime
Σ'ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και για τις ευχές. Ελπίζω να αληθεύσουν για όλους μας.
Καλη χρονιά

bar-ufo-s said...

mono-komati
Μια χαρά τα έλεγες και όλα πήγαιναν πρίμα μεχρι που έφτασες σε κείνο το ρημαδιασμένο το "σαν καλοί Παοκσήδες". Φτου φτου τι το ήθελες αυτό και πρέπει να πάω να απολυμάνω τα δαχτυλά μου που έγραψα αυτη τη λέξη. Κρίμα κρίμα κρίμα :-)

Να είσαι καλά και να εχεις μια καλή χρονιά. Υγεία και ευτυχία. Και μιας και παρακολυθείς ποδόσφαιρο και ξέρεις ότι εκεί στο 85 μπορεί ο διαιτητής να δώσει πέναλτι απόφευγε καλού κακού τα τάκλιν μέσα στη μεγάλη σου περιοχή.

bar-ufo-s said...

dora tsirka
Σας ευχαριστώ πολύ. Ξέρω ότι οι φιλογρονήσεις στο δίκτυο είναι συνηθισμένες, όμως από μια πένα σαν τη δική σας, η φιλοφρόνηση είναι τίτλος τιμής.
Καλη χρονιά να έχετε και να χαρίζετε σε όσους έχουν την τύχη να σας διαβάζουν τα υπέροχα κείμενά σας.

bar-ufo-s said...

Δείμε του πολίτη
Συμπολίτη, οδοιπορικό ε; Πράγματι. Σε ανηφόρα ειμαστε ή σε κατηφόρα; Εσύ μάλλον ακομη ανηφορίζεις.
Διάβασα προχθές την αναφορά σου στον ΤΣίμα και το κείμενό σου περί δικαιοσύνης κι ετοιμάστηκα να σχολιάσω, αλλά τελικά κατανίκησα το πειρασμό. Άλλη φορά ίσως.
Δικηγόρος, όχι ακριβώς, αλλά μια κάποια σχέση έχω με αυτό το είδος.
Καλη χρονιά

bar-ufo-s said...

Ευτυχώς που σε πρόλαβα. Ενας μπαρούφος φτάνει στο μπλογκ.
Δηλωμένος Σεφερικός ε; Ε κάπως έτσι αρχίζουν οι εκπτώσεις στην επαναστατική συνείδηση. Να το προσέξεις αυτό γιατί μπορεί να γίνει ανίατο.

"Ο,τι πέρασε πέρασε σωστά.." αλλιώς δεν θα περνούσε. Ούτε εγώ ξέρω αν είναι η απόλυτη κατάφαση του αισθησιασμού πάντως ο Σεφέρης με τη ζωή του έκανε ότι μπορούσε για να τον υπηρετήσει, παρά τις αναστολές της καταγωγής και της θέση του.

κάποιος ισχυρίζεται οτι αυτή είναι η πιο καταφατική παραδοχή του αισθησιασμού...
Δεν ξέρω αν είναι ετσι..

Τώρα αν θέλεις ντε και καλά να συνεχίσεις το θέμα -δικό σου είναι το μπλογκ ό,τι θέλεις κάνεις- συνέχισέ το αλλά πιάσε το από τη ηδονή και πέρα και μη κολώνεις από κάτι αποδοκιμαστικά περί σεξισμού και φασισμού που μας κόλησε η ουτοπία. Εγώ από κούνιας δεξιός παίρνω πανω μου το φασισμό. Ετσι κι αλλιώς όπως μου έμαθαν οι επαναστάτες σχεδόν 40 χρόνια τώρα μια ανάσα απέχω απ' αυτόν.:-)

ΥΓ Τέτοιες ώρες τέτοια λόγια...
γιορτές είναι μωρέ θα περάσουν!..

Ουυυ πέρασαν κιόλας

σιγά τώρα, ουτε οι πρώτες ουτε οι τελευταίες ειναι..
οι πρώτες σίγουρα δεν είναι, για τις τελευταίες όμως δεν παίρνω όρκο
ΥΓ2 και να προσέχεις στους παγωμένους δρόμους!

Τώρα πια προσέχω

Αλητισσα said...

Πω ρε π...!
Με συγχωρειτε κ.Μπαρουφε που εκφραζομαι ετσι..
Αυθορμητα..
ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ!!!
(αχ θα ηθελα να πω κατι ουσιωδες, μεγαλοπνοο, πρωτοτυπο!!!)
Τπτ δε μου βγαινει..μονο πολλα θαυμαστικα!!!!!!!!!!!

Sardonian said...

Click-@
..οικογενειακή θαλπωρή και ζεστασιά μέσα στις μνήμες που γίναν ζωή πραγματική;
α ρε κλίκα
να χαίρεσαι το Τοπίο σου και τα παλικάρια σου
Καλή Χρονιά μεγάλε ηγέτη της φατρίας μας
(εγώ πάντως κλίκα σε το λέω δεν μπορώ να κάνω οδοιπορικό πότε π..γκχμ..εξερεύνησα 5-6 μπλούζες..θα ξεχάσω καμιά:-ρΡρΡΡ)
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΑΔΕΡΦΙΑ!

Meropi said...

Καλησπέρα Bar-ufo-ς μου,
Με συγχωρείς για το λάθος. Ήρθα σ' αυτό το μπλογκ, αφού είδα σε κάποιο άλλο μπλογκ ένα σχόλιο του Takis. Φαίνεται ότι γράφετε πολλοί μαζί εδώ. Ξέρεις είμαι νέα blogger (αν και όχι και τόσο νέα στην ηλικία) και δεν έχω συνηθίσει ακόμα τι γίνεται. Νόμιζα ότι αυτό το μπλογκ το γράφει ένας.
Εν πάσει περιπτώσει το σχόλιο μου αφορούσε το ποστ το δικό σου Bar-ufo-ς μου καλέ. Με σένα πρέπει να είμαι συνάδελφος και εσύ έχεις χιούμορ. την καλησπέρα μου και με συγχωρείς και πάλι. Και ναι το όνομα μου είναι Μερόπη και γιορτάζω 2 Δεκεμβρίου.

bar-ufo-s said...

αλήτισα
απαπαπα πιπέρι. Τι λόγια είναι αυτά;;!! Κύριε, ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ! Μα που πήγε η αγωγή σας η αλήτικη;; Τέλος πάντων μέρες που ειναι θα σας συγχωρήσω ρε πούστη μου, θα σας συγχωρήσω :-)

Καλή χρονιά

bar-ufo-s said...

sardonian
ΠΡΟΕΔΡΕ! Επιτέλους σε ξανακούω.

Ζωή πραγματική που έγινε μνήμες για να χαρίζει ζεστασιά και θαλπωρη.
Σ΄ευχαριστώ. Και συ Πρόεδρε να χαίρεσαι το Τοπίο που περπατάς κάθε φορά, όσο για το μεγάλο ηγέτη εεε εδώ θα διαφωνήσω γιατί όσο υπάρχεις εσύ εμείς θα είμαστε απλοί κομπάρσοι.
Καλή χρονιά

bar-ufo-s said...

meropi
Δε θα σου πάρουμε και ο κεφάλι, πολύ περισσότερο που εχεις και το όνομα της μάνας μου.
Γράφουμε δυο εδώ που ακούμε στο Τακης, αλλά από άλλη ρίζα. Αλλά ο Τάκης είναι το αφεντικό και μου κάνει τη χάρη να μου παραχωρεί λίγο χώρο, αν και τελευταία άρχισα να υποψιάζομαι ότι το κάνει από ιδιοτέλεια. Υποψιάζομαι ότι επειδή είμαι δηλωμένος και αμετανοητος δεξιός, με θέλει για να μου φορτώνει διάφορα σεξιστικά και άλλα που κατά καιρούς εμφανίζονται στο blog κια βάζουν σε κίνδυνο τον υπέροχο κόσμο μας.
Προφανώς είμαι συνάδελφος τουλάχιστον ως προς τις σπουδές, ίσως και στο επάγγελμα γιατί κι εγώ αορίστως νομικός δηλώνω, αλλά με κείνη την αποστροφή περί χιούμορ τι εννοείς; Μήπως ότι οι νομικοί συνηθως δεν έχουν; Αν υποψιαστώ ότι εννοείς κάτι τέτοιο θα σε καταγγείλω σε όλες τις ενώσεις νομικών!

Ασκαρδαμυκτί said...

Eγώ το μόνο που κατάλαβα είναι ότι η Ντίβα λέγεται ... Βουτσκόγλου!
χεχε

ΣΠΙΘΑΣ said...

Εγώ θέλω ένα ..τσιγάρο. με άγχωσες..-)

Anonymous said...

Εγώ το το μόνο που κατάλαβα ότι ο Bar-ufo-s, αν και δεξιός είναι άθρησκος...κριμα, κριμα, κρίμα!!!

Anonymous said...

δεν μου βγαινει ενα σωστο σχολιο σε αυτο το κειμενο. δεν θελω να πω κατι. συγκινηθηκα πολυ και χαιρομαι που υπαρχουν τετοιοι ανθρωποι.
καλη χρονια.

Sardonian said...

αει τσουπραμ που συγκινηθηκες
ελα να σε σκουπισω εγω
να
θα σημειώσω και τη χρονιά
(σωστός Κόμη;-)

candy's τετραδιάκι said...

Kαλη χρονια κι απο δω.

Τακουλη μου σε φιλω πολυ!

Μουτς!

bar-ufo-s said...

ασκαρ
έτσι ισχυρίζεται η ίδια

σπίθα
βαθειές ανάσες. Δε θέλω άλλες ενοχές.

monokomati
άθρησκος ναι, άπιστος όμως;;;;

lifewhispers
σ' ευχαριστώ. Καλή χρονιά.

sardonian
πάντα σωστός Πρόεδρε. Αυτό δα έλειπε!

tetradiaki

Σ΄άλλον πάνε τα φιλιά, αλλά έχω μεγάλο μάγουλο.
Καλή χρονιά