Friday, October 26, 2007

Μικρή αφιέρωση στον Πρόεδρο Sardo

Καθώς ο χρόνος της απουσίας του sardo (όποιος θέλει τη σύνδεση, ας ρίξει μια ματιά στη λίστα πλάι) όλο και μακραίνει, μας ζώνουν τα φίδια, ότι τα φίδια κάποιου Τοπίου τον τύλιξαν και μας ξέχασε. Μας άφησε μόνους κι απροστάτευτους μέσα στην δαιδαλώδη διαπλοκή των τοπίων, να μη ξέρουμε σε ποιο να πάμε και ποιο να αφήσουμε. Εντάξει πικραμένος δε λέω, αλλά όχι κι έτσι. Κι άλλους αφήσαν οι θεοί και οι θεές αλλά δεν έκλεισαν τις εκκλησίες. Πρόεδρε σκέψου τις ευθύνες και γύρνα πίσω. Τα τοπία αδημονούν, ριγούν,τρεμουλιάζουν και μουσκεύουν απ΄την υγρασία. Κι επειδή μπορεί να θελεις δόλωμα, το βρήκα σκαλίζοντας τα ποστ του Τάκη. Ενα σχόλιο του παλιου μπλόγκερ "tyharpastos" είναι ότι πρέπει για να σε ξυπνήσει. Με την άδεια του τυχάρπαστου (τον εντόπισα χάρη στα κονέ που εχω στην ασφάλεια) και τη συναινεση του Τάκη, το αγκιστρώνω στο καλάμι και περιμένω να τσιμπήσεις, όπως και τα υπόλοιπα μέλη της κλίκας.



tyharpastos said...
Τάκη, με την ευκαιρία, σου αφήνω αντί σχολίου το κείμενο με τις πέτε λέξεις που μου είχες ζητήσει και στο χρωστούσα. Τις θυμίζω. χέρι, πόδι, μάτια, χείλη, άσβεστη. Τίποτα καλύτερο δε μπορώ να κάνω. Αν χρειαστεί καντο μόνος σου :-)
Καθώς έσκυψε να ρουφήξει τη πρώτη κουταλιά της σούπας του, την είδε. Ήταν στο απέναντι τραπέζι. Προφανώς ξένη. Ξανθειά, ξεπλυμένη, αλλά όμορφη, λεπτό οβάλ πρόσωπο που ξεχώριζαν δυο σαρκώδη έντονα βαμμένα κόκκινα χείλη. Και κυρίως δυο μεγάλα μάτια γαλάζια, που η κόρες τους είχαν μικρύνει όπως της γάτας στο πολύ φως. Έμεινε με το χέρι του μετέωρο. Προσπάθησε να τραβήξει τα μάτια του μα δεν τα κατάφερε. Του τα τράβηξε το μεγάλο ντεκολτέ της που άφηνε δυο μικρά πεπόνια να φαίνονται αρκετά και να διαγράφονται πεντακάθαρα πάνω στο μπλουζάκι της, δυο ορθωμένες ρόγες, σα να τις τσιμπούσες ώρα, να κοιτάζουν προς το ταβάνι. Ο Τάκης ξεροκατάπιε πριν καταφέρει να καταπιει την πρώτη κουταλιά της σούπας και να μορφάσει από το κάψιμο στη γλώσσα του. Την είδε να του χαμογελάει. Μόρφασε πάλι,κάτι σα χαμόγελο αυτή τη φορά και κατέβασε τα μάτια του στο πιάτο, νιωθοντας ντροπή που τον αντιλήφθηκε να την κοιτά ξελιγωμένος αλλά και γιατί το ερεθισμένο του πέος, σφιγμένο μέσα στο στενό τζιν που φορούσε, του προκαλούσε μιαν οδυνηρή ενόχληση. Ο Τάκης είχε μπει στο πατσατσίδικο του Ασλανίδη λίγη ώρα πριν, είχε παρακολουθήσει μια παράσταση στο Εθνικό, και μετά τη κουλτούρα σκέφτηκε να ικανοποιήσει και την πιο κρυφή και άσβεστη επιθυμία, που κουβαλούσε από μικρός μέσα του. Πατσάς με τα ποδαράκια ολόκληρα, για να μπορεί να γλείφει τις άκρες των δακτύλων. Η παρουσία της όμορφης ξανθιάς και το κάψιμο δε τον πτόησε καθόλου. Αντίθετα μάλιστα τον πλημμύρισε μια ακατανόητη έξαψη καθώς, σηκώνοντας ξανά τα μάτια του, την είδε να κοιτά και να φέρνει ηδονικά στα χείλη της ένα ποδαράκι, που το λευκό του χρώμα του φάνηκε να αντανακλά εκτυφλωτικά το φως του πατσατζίδικου. Η ξανθειά ρούφηξε ηδονικά την άκρη του ποδιού κι ο Τάκης λίγο έλειψε να εκσπερματίσει. Δεν είχε καμιά αμφιβολία ότι ήταν ένα μήνυμα γι' αυτόν. Σήκωσε κι αυτός το ποδαράκι, το έπιασε με το χέρι και το έφερε στο στόμα του έχοντας καρφωμένα τα μάτια του πάνω της. Την είδε να μισανοίγει ηδονικά τα χείλη της και να φέρνει το χέρι της κάτω από το τραπέζι. Δεν μπορούσε να δει που ακριβώς, αλλά μπορούσε να δει ότι φορούσε φούστα και δε είχε καμιά αμφιβολία για το που είχε το χέρι της καθώς την έβλεπε να το κινεί ελαφρά και σταθερά. Καθώς προσπαθούσε να ελέγξει την καύλα που του προκάλεσε, την είδε να σηκώνεται και να βγαίνει από το πατσατζίδικο γνέφοντας του αδιόρατα. Ο Τάκης πέταξε ένα 50Ευρω στο τραπέζι, δεν ήταν ώρα για λογαρισμούς, και βγήκε ξωπίσω της. "Φοβήθηκα ότι δεν θα' ρθεις" του είπε με ξενική προφορά και τη στιγμή εκείνη προσδιόρισε τι του θύμιζε. Μια Πολωνή πουτάνα, πόρτιαλ σουρεάλ ή κάπως έτσι την έλεγαν, που σε μια συνέντευξή της είχε δηλώσει ότι μπορεί να κάνει οποιοδήποτε άνδρα να χύσει σε 30 δεύτερα (σιγά το επίτευγμα λέω εγώ τώρα ..αυτοί χύνουν και χωρίς να τους ακουμπήσεις, αλλά τέλος πάντων μη καρφωνόμαστε κιόλας). Την κοίταξε ίσια στο πρόσωπο. Το λάγνο βλέμμα της ήταν πιο καυτό και ρευστό κι από μόλις σερβιρισμένη σούπα. "Πάμε" είπε ο Τάκης χωρίς άλλες κουβέντες. Μπήκε σ' ένα ξενοδοχείο λίγο πιο πέρα, το ήξερε καλά γιατί ερχόταν, όταν του κάθονταν κανένα τυχερό. Την έγδυσε πριν καν να κλείσει τη πόρτα. Ρούφηξε με λαιμαργία τις ρώγες της, σχεδόν κόντεψε να πνιγεί από τα σάλια του. Ύστερα έκανε ένα βήμα πίσω και την κοίταξε απ΄ την κορυφή μέχρι τα νύχια. Στάθηκε αρκετή ώρα στα δάχτυλα των ποδιών της. "Θεέ μου" είπε "σ' ευχαριστώ". Τη ξάπλωσε στο κεφάλι κι αφού τη φίλησε όλο της το σώμα, ακούμπησε το κεφάλι του πλάι στα πόδια της και τέντωσε τα δικά του πόδια προς το πρόσωπό της (ξέρετε τώρα, όλοι μεγάλα παιδιά είστε). Πήρε το μεγάλο δάχτυλο του δεξιού της ποδιού (μη ξεχνάμε και τις τοποθετήσεις μας, αν είσαι δεξιός σε όλα το δεξιό πόδι θα διαλέξεις, βέβαια ο ήρωας Τάκης είναι αριστερός αλλά εδώ την πάτησε γιατί άλλος είναι ο πολιούχος, ο αφηγητής)και άρχισε να το βυζαίνει. Το μέγεθος του ερεθισμού του έκανε το πέος του να γράψει νέο ρεκόρ μήκους άμα τε και πάχους. Βύζαινε λάγνα και αρπακτικά σαν πεινασμένο βρέφος που βρήκε επιτέλους το βυζί της μάνας του. Την ώρα που ένιωσε το στόμα της να ρουφάει το μεγάλο δάχτυλο του αριστερού του ποδιού (εδώ ο αφηγητής του κάνει το χατίρι, αν και δεν είναι σίγουρος ότι τεχνικά ετσι πάει το πράγμα)το σπέρμα του πετάχτηκε ζεστό και ορμητικό, σαν πίδακας αίματος από κομμένη αρτηρία και μούσκεψε τα πάντα, ενώ την ίδια ώρα το κορμί της τραντάζονταν από σπασμούς. Έμειναν αποκαμωμένοι και το πρωί τους βρήκε να ρουφάνε σαν μπιμπίλα ο ένα το δάχτυλο του άλλου.
Ο Τάκης πήγε πολλές φορές από τότε στο πατσατζίδικο του Ασλανίδη (δεν τον γουστάρω γιατί είναι παοκτσής, αλλά δικός μας είναι πρέπει να τον υποστηρίξω) και κάθε φορά, καθώς γλείφει το χοιρινό ποδαράκι της σούπας του, το σλιπάκι του πλημμυρίζει απ' το ζεστό του σπέρμα.
April 20, 2007 7:59 PM






Powered by ScribeFire.

34 comments:

candy's τετραδιάκι said...

Πολωνή πουτάνα, πόρτιαλ σουρεάλ ή κάπως έτσι ειπε:

"Καθοταν απεναντι μου και τα καστανα του ματια κοιτουσαν μια την αχνιστη του σουπα μια το βαθυ ντεκολτε μου.
Ειμαι χρονια στο κουρμπετι και καταλαβαινω ποτε ενας αντρας απλως θαυμαζει η απλως..θελει να χωθει μεσα μου!Ο Τακης(οπως ακουσα να τον φωναζει ο Ασλανιδης)ηθελε να χωθει μεσα μου και οχι μονο..Ηθελε να ρουφιξει την προστυχια μου,ηθελε να μου ψυθιρισει βρομωλογα,ηθελε να βγαλει ολη του την καυλα και τελος ηθελε να με φτυσει στα μουτρα καθως θα εχυνε το μπολικο και παχυρευστο σπερμα του.
Ετσι εγεινε!Ηθελα κι εγω να γαμηθω με τον Τακη..οχι γιατι με κοιτουσε τοσο καυλωτικα ουτε γιατι ειχε τα πιο εκφραστικα ματια που ειχα δει ποτε στη ζωη μου!Ηταν το ρουφιγμα που με συνεπειρε..εκεινο το ποδαρακι που ρουφουσε με τοση επιθυμια!Δεν αντεξα αλλο-τον αρπαξα απ το χερι και τον εχωσα στο φτηνο ξενοδοχειο της γωνιας!Τα φτηνα και τρυπια σεντονια με ερεθισαν πιο πολυ...!
Η μυρωδια του σκορδου και το ακριβο αρμα του Τακη μου εξιταραν πιο πολυ την φαντασια...!
Μου ζητησε να με γλυψει παντου-του ζητησα να τον γλυψω παντου και ξεκινησα απ τα ποδια...
Ο Τακης δεν αντεξε..στα μαλλια μου εφτασαν οι πρωτες σταγονες σπερματος....!
Ηξερα οτι δεν αργω να κανω τον αλλον να χυσει..αλλωστε το ειχα δηλωση και προσφατα σε μια συνεντευξη μου αλλα...τουτος εδω ηταν αλλο πραγμα!
Συνηθως παραταω τα "θυματα μου" μετα την ολοκληρωση αλλα αυτη τη φορα εμεινα μαζι του και τον "βυζαξα" ολο το βραδυ!
Κι εκεινος το ιδιο εκανε...!
Το πρωι δεν τον βρικα διπλα μου...
ενα σημειωμα στο διπλανο μαξιλαρι εγραφε" Σέυχαριστω!Λυθηκε το οιδιποδειο".
Ιδεα δεν ειχα τι εννουσε...δεν ξαναπατησα στον Ασλανιδη.

diva said...

Τηλεφωνώ στον Πρόεδρο αμέσως!
[Απίστευτος συγχρονισμός ερεθισμού. Πατσάς μετά το Εθνικό και Ξανθή με κόκκινα χείλη και..λοιπά και λοιπά..Τύχη βουνό ο κύριος Τάκης..Τύχη βουνό]

takis said...

Candy,
Με έκανες να δακρύσω..εκτός των άλλων ....
Λέμε τώρα!

Anonymous said...

ένα σπάνια ολοκληρωμένο κείμενο που τελικά ζωντανεύει με τέτοια σχόλια και θα αρχίσουμε και μεις που δεν ... με τον πατσά να συχνάζουμε σ' αυτό το "τζακαντεροβράστης πλέισ".
:)

Ασκαρδαμυκτί said...

Ρε Κάντυ... συγκρατήσου!

Τάκη, μου φαίνεται κάνεις καλό ντουέτο με την ερωμένη μου...

ΣΠΙΘΑΣ said...

Τόχω "καρατσεκάρει", Ασκαρ..

Ασκαρδαμυκτί said...

Σπίθα, εγώ με την Καντούλα είμαστε απελέυθερωμένο ζευγάρι!
Όλοι οι καλοί χωράνε ανάμεσά μας!

takis said...

Ασκαρ, Σπίθας,

Αλλοι έχουν το όνομα και άλλοι τη χάρη, δηλ. τη Κάντυ...Αλήτισσα κλπ
εγω στη γωνία παρακολουθώ ..
ετσι είναι η ζωή.

Ανώνυμος,
Ελπίζω να βγεί ο Μπαρούφος να απαντήσει σε εσάς, που "δεν"...

Προς όλους,
Απο αυτό το μετερίζι δηλώνω οτι θα απέχω του μπλόγκιν για περίπου 15 ημέρες...είχα σκοπό να ανεβάσω ενα ποστ με διάφορες έμμονες ιδέες που μου έχουν κολλήσει τελευταία (ο τίτλος θα ήταν κάτι σαν "2-3 πράγματα που δεν μου αρέσουν στο μπλόγκιν") αλλά με πρόλαβε ο Μπαρούφος..
δεν βρίσκω δίκιο να αναρτήσω αμέσως άλλο ποστ.

Ειναι περίεργο, αισθάνομαι οτι θα μου λείψετε..και εσείς που επισκέπτεστε συχνά το μπλόγκ και κάποιοι άλλοι που το επισκέπτονται όλο και πιο λίγο
Ετσι είναι η ζωή.
Ο ίδιος ο Σαρδό έχει εξαφανιστεί , όπως και άλλοι/ες
Ετσι ειναι η ζωή όμως.. δεν έχετε ακούσει οτι κάτι πεθαίνει επι τη εμφανίσει?
Ο ομφάλιος λώρος και το οιδιπόδειο όπως σημείωσε πολύ πετυχημένα η Κάντυ πότε κόβονται/εξαφανίζονται ?

Ο Μπαρούφος αναλαμβάνει τη συνέχεια.. και οποιος αντέξει!(σιγά τα ωά δηλ.!)

candy's τετραδιάκι said...

Ερχεται μια ωραια πρωια στη ζωη σου που κοβονται ολα..σαν μια κλωστη :)

Σπιθα εισαι λιγακι σπινιουλης ε? :PPP

Anonymous said...

Takis
Μη μου πεις ότι θα πας στη Σενεγάλη!!! 15 μέρες!! σαν πολύ μου φαίνεται...

Μη στεναχωριέσαι έτσι είναι η ζωή άλλοι πάνε άλλοι έρχονται και η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει,δεν την σκιάζει φοβέρα καμιά...

Το οιδιπόδειο για τους ανδρές (και να με συγχωρήσουν οι άνδρες του μπλοκ δεν πεθαίνει/εξαφανίζεται ποτέ).
Οι ανδρες όταν στα νιάτα τους γνωρίσουν τον έρωτα αντιλαμβάνονται ότι υπάρχουν και άλλα ωραία πράγματα στη ζωή εκτός από την μάννα τους... νομίζουν λοιπόν ότι λύσανε και το οιδιποδειο (για όσους αντιλαμβάνονται ότι υπάρχει,που δεν νομίζω να ναι και πολλοί)
Αλλά αυταπατώνται γιατί αυτό είναι εκεί!! ριζωμένο στο μυαλό και την ψυχή τους, βλέπεις είναι και φοβερό πακέτο να σε φροντίζουν,να σε νταντεύουν,και να σου δίνουν και ερωτικές απολαύσεις.. Παντρεύονται λοιπον και να σου το οιδιποδειο κάνει πάλι την εμφανισή του και μάλιστα ακμαιότερο!!! και αρχίζουν τι θα φάμε αγάπη μου σήμερα?? μου σιδέρωσες το άσπρο μου πουκάμισο?? ριξε μια ματιά στο μωρό νομίζω ότι πεινάει.. κλπ.κλπ.
ολοένα και περισσότερο προσπαθουν με κάθε τρόπο να μετατρέψουν την σύζυγο ( και στις εκτός γάμου περιπτώσεις μόνιμη σύντροφο) από ερωμένη σε μάννα,αργά αλλά μεθοδικά, συνειδητά ή ασυνείδητα , και καμιά φορά γίνεται τόσο έντονο αυτό που την βάζουν και σε ανταγωνιστική σχέση με την μάννα ποια θα καταφέρει να φροντίσει καλύτερα τον πασσά! Οσες πέσουν στην παγίδα είτε από αγάπη είτε από άγνοια την πατάνε και σιγά σιγά μπαίνουν όλο και περισσότερο στο ρόλο της μάννας που νταντεύει,περιποιείται καποτε καποτε θυμώνει και τους μαζεύει από τις "κουτσουκέλες" αλλά σταθερά όσο μπαίνει σε αυτό τον ρόλο (διότι της γίνεται σαφές ότι αν δεν τον παίξει δεν θαναι αποδεκτή τόσο από αυτόν όσο και από τους γύρω)γίνεται όλο και λιγότερο ερωμένη.... και το τέλος γνωστό σε όλους μας....
Ο έρωτας αυτοκτονεί,ο Οιδιποδας τυφλώνεται (ή έχει μάτια μόνο για καμιά που παίζει πλεόν τον ρόλο της ερωμένης)και η Αντιγόνη μάχεται, ερωτεύεται ,παλεύει αλλά η "πολις" υπερισχύει...
και όλα αυτά γιατί οι ανδρες δεν ξεπερνουν το Οιδιποδειο ποτε.


Bar-ufo-s
καλό,τσαχπίνικο,με χάρη
αλλά θα ήταν ανατρεπτικό αν η πουτάνα ήταν Εγγλέζα...
Πολωνή !!!! δε μ αρεσε καθόλου αυτό
μα καθόλου.....(καθ ότι το υπόλοιπο 1/4 Πολωνή)
Ακου Πολωνή πουτάνα !! Απαράδεκτο!!

takis said...

Mono-komati,

Είπα να απέχω απο εδώ στην Ευρωπαϊκή ξενιτειά ..(οχι Σενεγάλη, αργότερα εκεί είπαμε..)
αλλά με τέτοιο σχόλιο επανέρχομαι σε ένα διάλλειμα για να πω μόνο αυτό.
Ειμαι σχεδόν σίγουρος οτι οταν ο Μπαρούφος ανέβαζε αυτό το πόστ δεν φανταζότανε ποτέ την έκταση και τις ερμηνείες που θα έπαιρνε.....

Για μένα αυτή ειναι και η μαγεία του μπλόγκιν ή αλλοιώς η άλλη όψη της ανθρώπινης επικοινωνίας ..

Καλως ήρθες στο φτωχικό μας .

takis said...

Candy,

To πρωί μπορεί να είναι και βράδυ και η κλωστή να μοιάζει με αλυσίδα....

candy's τετραδιάκι said...

Τα ξερω γλυκιε μου...;)

candy's τετραδιάκι said...

O Μπαρουφος γιατι δεν μιλαει?

;)

bar-ufo-s said...

τετραδιάκη
Προσπαθώ να συνηθίσω στην ιδέα της απουσίας του Τάκη. Επιπρόσθετα μετά την πρώτο σου σχόλιο νιώθω εντελώς αδύναμος να ακολουθήσω και το ποστ του παλιού μπλόγκερ και τη συνέχεια που του έδωσες. Διαβάζω και μαθαίνω.

Μετά μας προέκυψε και το μονο κομμάτι με τα οιδιπόδεια του και ψάχνω στη βιβλιοθήκη μου μέρες τώρα να βρω το Λακάν να δω τι είπε γι' αυτό, μπας και κατεβάσω καμιά έξυπνη μπαρούφα. Μέχρι τότε ρωτάω τι γυναίκα μου αν θέλει να της σιδερώσω το άσπρο της πουκάμισο, τι θέλει να της μαγειρέψω, αν σκούπισα καλά κλπ.

ανώνυμε με το υπόλοιπο μακαρόνι όνομα που δεν καταλαβαίνω παρά τις προτροπές του τυχάρπαστου και τη μεγάλη τύχη του ήρωα του του Τάκη η μόνη φορά που κατάφερα να φάω πατσά (οχι στου Ασλανίδη) αλλά στου Μπαλλή στη Σαλονίκη, ήταν πριν χρόνια που έτυχε να είμαι μεθυσμένος.

askar και σπίθα μη σριμώχνεστε. Ο πατσάς φτάνει για όλους αν το μαγειρέψει η η Κάντι.

O πρόεδρος sardo μας εγκατέλειψε οριστικά αφού ούτε το τηλεφώνημα της divas δε στάθηκε ικανό να τον βγαλει από το θρήνο ή απ' το τοπίο που τον τυλίγει.

Tάκη διεθνοποιήσου γρήγορα και γύρνα πίσω, γιατί πατσάς της Κάντι είναι πολύς αλλά όχι και ατέλειωτος και η γιαγιά μου έλεγε πάντα, όσοι λάχαν τόσοι φάγαν.

candy's τετραδιάκι said...

Χιχιχιχι...και πατσας ποδαρακι παρακαλω οχι οτι κι οτι ;)

osela said...

Τάκη στην ξενιτιά έχει πατσατζίδικα??

Alkyoni said...

κάπου έχω μπερδευτεί
κοινό σχόλιο για: τάκη- άσκαρ- κάντυ
τί στο καλό γίνεται με την πρόκληση μχ!!!!! (που δεν σημαίνει Μετά Χριστόν οκ;;)

diva said...

Ο Πρόεδρος Sardo επιστρέφει σύντομα μα φοβάμαι πως θα βρει άδειο το στέκι..Πού πήγατε όλοι; Για πατσά; Έτσι το λέμε τώρα;-)

Unknown said...

@cady's τετραδιακι
Οχι δεν είμαι σπιούνος, ζηλάρης είμαι.
Σε δεκα πέντε ταμπλό το παίζεις...τι θα γίνει, δηλαδή :
Εξιτάρεις...και την κάνεις με ελαφριά πηδηματάκια. Επιτέλους!

ΣΠΙΘΑΣ said...

Κάντυ!!!!
Καινούργιο φρούτο... τσίμπησες:

candy's τετραδιάκι said...

@Σπιθα εσενα δεν ειπα Σπιουνο?Μπερδευτηκα..!

@Στρατο αντε καλε που εξιταρω...(δεν μ'αφηνει ο Ασκαρ,ραντεβου στο ζαχαροπλαστειο χεχεχε)!

ΣΠΙΘΑΣ said...

Σιγά τα μέλια και τα γλυκά!
Απο τις φράουλες και τα μανάβικα, στα ψαράδικα και στα θαλασσινά!
Έφτασε και η ώρα του ζαχαροπλαστείου!!!
Προσέχτε μην παχύνετε...
Κάντυ και Ασκαρ-))

candy's τετραδιάκι said...

..α εγω δεν εχω ανγκη ειμαι "αερατη"

;)

bar-ufo-s said...

Τάκη επέστρεψε όσο είναι καιρός. Μας το καναν καφενείο το ωραίο μας blog!!

candy's τετραδιάκι said...

Nαι ναι Τακη!
Καλα λεει ο Μπραρουφος!

Sardonian said...

!!!!
Ρεμπέτ ασκέρι γίνατε!!!!
Που είστε ορε κλεφτόπουλα;;;
Για πατσά;
Για πατσάαααα!!
Ρε σε ποιον τα πουλάτε αυτά που άμα σας πιάσω από τα αυτιά - γιατί από αλλού είστε..κατειλημμένοι- θα σας χορεύω μακαρένα!!!

Ταααααααακις
Μπαρούυυυφος
Εεεεεεεεε ρε τις πολωνές μου μέσα!

ΣΠΙΘΑΣ said...

Καφενείο το κάναμε;
Το αναβαθμίσαμε ..δηλαδή !
Για θυμίσου πως τόχες κάνει εσύ με την Μαριέττα...και κάτι άλλες.
Μην λέω ονόματα και με λένε "σπιούνο"..

candy's τετραδιάκι said...

Σπιθα..σε βλεπω ;)

bar-ufo-s said...

Πρόεδρε επιτέλους γύρισες από πατσά χορτάτος και τα τοπία έμειναν βαρέλια δίχως πάτους.

Βουρρρρρρ στο πατσά Πρόεδρε

bar-ufo-s said...

@ σπιθα, κάντυ και σε όλους που σας λείπει ο Τάκης, ενώνω τη θλίψη μου μαζί σας μήπως και γίνει άνεμος να βρει να τονε φέρει

ΣΠΙΘΑΣ said...

Κάντυ!
είναι ολοφάνερο μ' έχεις ."στόχο" σου !

candy's τετραδιάκι said...

Nαι!Κατσε λιγο παραπερα γιατι εκει δεν σε πετυχενω!

Μπαρουφο γυρισε ο Τακουλης?????!!!

Anonymous said...

(στην κυρία Ρωρερκάρ)

Γεμάτη θέλγητρα γλυκιά κυρία,
θαρρείτε ότι ψέματα μιλάω
λέγοντας βλέποντάς σας πως μεθάω;
Θαρρείτε πως δεν είστε η Ηγερία

που θέλοντας, σε μία ομηρεία
δίπλα σας με κρατείτε όπου πάω;
Άλλος Νουμάς εγώ δε σας κρατάω
για οδηγό σε όποια μου πορεία;

Ποιήματα τέτοια γι άλλην θα 'χα γράψει;
Αν σεις δε μου οδηγούσατε το χέρι
τώρα να γράφει αυτό δε θα ’χε πάψει;

Και, ακριβό του πνεύματός μου ταίρι,
θ' αφήσετε τη φλόγα να με κάψει
που σεις μες' στην ψυχή μου έχετε φέρει;

Γιώργης Χολιαστός