Monday, January 16, 2012

Το Βήμα και η Πόρτα.

Πήγε στην πόρτα , κοντοστάθηκε..τα πόδια του βαριά.

Ολοι του είπαν να κάνει το βήμα..να ανοίξει την πόρτα να βγεί στον έξω κόσμο και να την κλείσει βαριά πίσω του..για πάντα.

Δύσκολη η απόφαση.

Ζούμε στην εποχή των αβεβαιοτήτων σκέφθηκε, δεν γαμιέται, μια απόφαση είναι ..
το σωστό ή λάθος θα αποδειχθεί στα επόμενα χρόνια.


Αν υπάρχει σωστό ή λάθος ..
αν μπορεί να μετρηθεί..
αν...αν..αν..

ετσι έκανε το βήμα και έκλεισε την πόρτα και ενα σημαντικό κεφάλαιο στη ζωή του.

Απο 1/1/2012 ζεί διαφορετικά.

Ουτε καλύτερα ούτε χειρότερα...
πιο περίεργα ίσως..
οχι άνετα..
δεν μπορεί να είναι κανείς "άνετος" σήμερα σκέφθηκε με όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας.

ΥΓ Η αλήθεια είναι οτι το "μελό" τον εχει παραλύσει όλες αυτές τις μέρες..
μόνο η χειμωνιάτικη διαύγεια του Κορινθιακού με τα χιονισμένα βουνά γύρω τον επανέφερε κάπως.
Απόλαυσε ένα εσπρέσσο στον δρόμο και σαν να του φάνηκε οτι η Πυθία απο απέναντι του χαμογέλασε μυστηριωδώς...
γυναίκες σκέφθηκε !.. η δύναμη της ζωής και της φύσης...
και σαν να λύγισαν τα γόνατα του σε μορφή υπόκλισης.

20 comments:

Anonymous said...

αν επιλέγαμε: η Ελευθεροτυπία και η Πόρτα.. νομίζω θα βγάζαμε εισητηρίο για λαϊκή απογευματινή..

άνετα! τι σημαίνει άνετα, αναρωτηθηκε ο Ανωνυμος και έκατσε βαθύτερα στη μισοσκισμένη του πολυθρόνα
πρωί Τρίτης και τα φορτηγα για τη λαϊκή, είχαν απο τις 5 πιάσει θέση κάτω απο το παράθυρό του

Anonymous said...

φτου ξελεφτερία, Τάκη!

φτου ξελεφτερία!

ο δείμος του πολίτη said...

Τάκη, αφιέρωσες σήμερα. Εξαιρετικό κείμενο. Χάθηκες, όμως...

takis said...

Ο/Η ANONYMOUS

Ωστε ετσι λοιπόν, στον δρόμο της λαϊκής μένετε!
Για αυτό πιάνετε καλύτερα τον λαϊκό παλμό...
τώρα εξηγούνται πολλά..
(οχι όλα βέβαια!)

και εγω σε μισοσκισμένη πολυθρόνα κάθομαι που δεν την αλλάζω με τίποτα..

ANONYMOUS

Χρειάζομαι αυτό το παιδικό σύνθημα όσο δεν μπορείς να φανταστείς !!
Δυσκολεύομαι όμως να το κάνω πράξη.

ΔΕΙΜΟ

"Εξαιρετικό κείμενο" ??..μπααα...
τι θα πείς τότε για τα κείμενα που γράφουν κατά καιρούς οι ΑΝΩΝΥΜΟΙ εδώ??!!....δεν θα έχεις λέξεις!

Ναι χάθηκα για λίγο...
αλλά εδώ θα το παλέψουμε.

Αλητισσα said...

'Οταν κλείνεις την πόρτα πίσω σου σημαίνει πολλά πράγματα..
Πολλές φορές απλα την ξανανοιγεις και μπαίνεις..
Κουράγιο πάντα η αρχη είναι δύσκολη όμως σιγά σιγά όλα γίνονται καλύτερα!

Ασκαρδαμυκτί said...

Την πόρτα πίσω τους την κλείνουν οι γκόμενες.
Οι άντρες φεύγουν κι αφήνουν τις πόρτες ανοιχτές!
Αλλά πού να βρει κανείς άντρες σήμερα, σκέφτηκε ο Ασκάρ και βγήκε στη ταράτσα της πολυκατοικίας μπας και διακρίνει στα 800 χλμ καμιά Πυθεία.
Τζίφος... μάλλον η Πυθεία έχει συναχωθεί μ’ αυτό το ψωφόκρυο και κλείστηκε μέσα.
Ή ο Άσκαρ κοίταξε προς λάθος κατεύθυνση ή η όρασή του μειώθηκε τελευταία...

takis said...

ΑΛΗΤΙΣΣΑ

Οπως τα λες είναι μάλλον...

Να που τελικά είσαι κάπως αισιόδοξη !
και αυτό με κάνει και χαίρομαι.

Στις δύσκολες στιγμές θα αναδειχθούν οι φίλοι και με αυτούς που πραγματικά είμαστε πιο κοντά.

ΑΣΚΑΡ

Πάλι σε λάθος κατεύθυνση κοίταξες..
Απο εκεί που φαντάζομαι που είσαι είναι ζήτημα αν είναι 150χιλ, στην ευθεία, η Πυθία..

Τελικά μου φαίνεται κανείς δεν κλείνει πόρτες...
όλες μισάνοιχτες είναι..

αλλά για αυτό είμαστε εδω,
να καταρρίπτουμε τους μύθους..
(εκτός αν είναι αυταπάτη οτι οι μύθοι καταρρίπτονται!...)

Ασκαρδαμυκτί said...

μόνο τ΄ αρεοπλάνα καταρρίπτονται!

Η μύθοι απλά... απορρίπτονται ή γίνονται ιστορία!

Αθανασία said...

Γειάσου τακουλίνι μας...ε,εγώ λέω ότι έκανες καλά,που..'εκλεισες τη πόρτα'πίσω σου...κι έφυγες...κάποιες ή πολλές? φορές στη ζωή μας,θα πρέπει να πέρνουμε πολύυ 'γενναίες' αποφάσεις άσχετα με το π ου θα μα ς οδηγήσουν αυτές (σε κάτι,καλύτερο? χειρότερο?)...δεν έχει σημασία...απλώς επειδή νιώθουμε την ανάγκη έντονα? (μπορεί κάποτε)να ξεφύγουμε με όποιο κόστος,ή με όποιο τίμημα από τη κατάσταση,που ήδη υπάρχει στη ζωή μας που είτε,μας αγχώνει,μας ενοχλεί,μας ρίχνει ψυχικά κλπ,κλπ......ελπίζω,να ανταμιφθείς και με το παράπάνω,από αυτή σου την επιλογή και να δείς αυτά που περιμένεις από αυτή και ακόμη περισσότερα...και να μη το μετανιώσεις πο-τέ που έκανες αυτό το μεγάλο βήμα,και που πήρες αυτή τη μεγάλη απόφαση...φιλάκια...

Ασκαρδαμυκτί said...

Άθη, κατ’ αρχήν δεν είναι σίγουρο πως το Τακουλίνι σου μιλάει για τον εαυτό του.
Μπορεί να αναφέρεται π.χ. στον Μπαρούφο, ή γενικά και αόριστα...
Εσύ πώς τον κόβεις το φίλο μας;
Το έχεις ικανό να κλείσει πόρτες;
Και μόνο που λέει πως τα επόμενα χρόνια θα δείξουν... φραχυκυκλώνεσαι.
Πόσα χρόνια δηλαδή;
Πενήντα, εκατό, χίλια;
Δεν διευκρινίζει ο ευλογημένος...

Anonymous said...

ο Τάκης εκλεισε πορτα πισω του και φαίνεται... άντε! και στα δικά μας!
να γίνουμε πάλι παιδιά...

takis said...

ΑΘΑΝΑΣΙΑ

Ξέχασα τα χρόνια πολλά για χθές...

ο ΑΣΚΑΡ λέει τα δικά του...
ετσι πρέπει...
κάπου με καταλαβαίνει..
κάπου έχει και δίκιο..
κάπου μπερδεύεται...
αλλά μου αρέσει οταν μπερδεύεται!...
Τι να τον κάνω όμως?
κάπου οι τρέλλες μας έχουν συναντηθεί...

Αχρηστε, κάπου έχεις και δίκιο..

το μεγαλύτερο δίκιο όμως το έχει Ο/Η ΑΝΩΝΥΜΟΣ με το σχόλιο που έκανε....
εντάξει, ίσως ξέρει ή μαντεύει κάτι παραπάνω!...δεκτό!

ΑΝΩΝΥΜΕ/Η

με συγκινείς!

πάντως δεν είμαι στα καλύτερα μου..
θα σου πω μετά μερικούς μήνες πως θα είναι.

takis said...

Αυτά σκεφτόταν ο Τάκης και κοίταξε την ζωή πίσω του.
Τα πόδια του είχαν παγώσει..
είχε ξεχάσει να ανάψει το καλοριφέρ.

Ειχε πολλές εκκρεμότητες..
οι γνωστοί και φίλοι του λένε να κάνει ενα ταξίδι..
αυτός όμως δεν έχει διάθεση..

σηκώθηκε να ανάψει το καλοριφέρ.
ήταν μια λύση..

Ασκαρδαμυκτί said...

Τελικά, μήπως η πόρτα που έκλεισε πίσω του ο Τάκης, δεν ήταν η εξώπορτα αλλά, ας πούμε, η πόρτα του ψυγείου ή του πληντυρίου πιάτων;
Απλώς αναρωτιέμαι ο μπερδεμένος...

takis said...

Η αλήθεια είναι πως έκλεισε με εκκωφαντικό κρότο...

Τώρα αν ήταν ψυγείο, πλυντήριο, εξώπορτα, καμιά μεσόπορτα απο κανένα ρεύμα ..
δεν μπορώ να το πω με βεβαιότητα.

Σημασία έχει οτι έκλεισε.

Ασκαρδαμυκτί said...

Και μαζί της έκλεισαν, φαντάζομαι, και οι άλλες «τρεις πόρτες»...

candy's τετραδιάκι said...

"... ζεστός ηλιακος σήμερα και βγήκαν απ το πρωι τα Αγορια για τον Τίμιο καφε και τις επίπλαστες σκέψεις οτι τους κοιτώ σκέφτηκε η Πυθεια...!"

Ωραιο ποστακι Τakis...μου θυμιζει κατι απ τα παλια.

;)

takis said...

CANDY

Ναι και μένα μου θυμίζει κάτι απο τα παλιά...αφου σκέφτομαι μήπως το αντέγραψα απο κάτι παλιό...

αλλά ήταν τόσο δυνατό το χτύπημα της πόρτας που έχω ξεχάσει τι έγινε..

ΑΣΚΑΡ

Τρείς μέτρησες ε?
Οι μούσες επτά ήσαν?...
άσχετο αλλά μου αρέσουν οι μούσες ειδικά μια Κλειώ.(η γκόμενα ενός φίλου)

Ασκαρδαμυκτί said...

Πάντα γουστάρουμε τις γκόμενες των φίλων μας και την αδελφή της γκόμενάς μας!
Είναι πνευματικός νόμος...
Κάτι ξέρει κι ο θεολόγος...

Κάντυ, η Πυθεία είναι μερακλού και μασάει φύλα «τίμιου»...

takis said...

Μια φορά γούσταρα και την μάνα ενός φίλου...
για να μη σου πω και την θεία του..