Διάβασα και τις δηλώσεις του Σιούφα (προέδρου της Ελλ.Βουλής)και Παπούλια (προέδρου της Ελλ. Δημοκρατίας).. πρόσθεσα και τις αναρτήσεις στα μπλόγκ των Γεράσιμου, Σπίθα,Ασκάρ,Αστέρως (και ίσως και αλλού που δεν εχω πάει) συν σχόλια σε αυτές..και λέω οτι "κάτι υπάρχει" ακόμα..... κάτι, κόντρα και απέναντι στη πολύ "λίγη" δήλωση του πιτσιρικά που τον βάλανε να ηγείται σε μια αριστερά που κάποτε υποσχόταν κάτι..
ΥΓ Ο διάλογος στο προηγούμενο ποστ διεκόπη , αλλά για ένα πράγμα πρέπει να είναι σίγουρος ο Ανώνυμος..τα θέματα που ανοίχτηκαν είναι σημαντικά και η συνέχεια, ειδικά μετά τα σχόλια Νο 51,52 θα είναι η χαρά και δικαίωση του μπλόγκιν ... και ναι, επεζήσαμε τόσων διαψεύσεων... μαγκιά μας... (ήταν το τελευταίο χαρτί άραγε, η μαγκιά?..) Εν Βελιγράδι (ακόμα 2 μέρες εδώ).
Εστριψε το τελευταίο του αφιλτρο, το κράτησε σφιχτά αναμεσα στα κίτρινα δάκτυλα που χαν ποτίσει από καπνό έτοιμος για πραγματικό delete! Απο καιρό ήξερε οτι η αντίστροφη μέτρηση είχε ήδη αρχίσει σαν την σκιά που απλώνεται σε κάθε χιλιοστό που σέρνει ο ήλιος . O πιό μοναχικός δρόμος είναι αυτός προς τον θάνατο και ιδιαίτερα όταν ξέρεις ότι επάνω σ αυτόν βαδίζεις. θαύμαζα την δύναμή του να συνεχίζει να είναι ενεργός όντας σε τροχιά για άγνωστα ταξίδια...ηθελε παλικαριά !!
Τάκη, κάποια στιγμή εγώ κι ο Ορεινός θα ανταμωθούμε εκλογικά με το "τρίο πουτάνα"! Η διαφορά μας είναι κυρίως ψυχολογική: εσείς είσαι κάπως ... λούζερς, δεν έχετε συνηθίσει σε πλειοψηφικές καταστάσεις και νιώθετε κάποιο φόβο όταν ανταμώνεστε με τη νίκη...
Εσύ έχεις δηλώσει αδυναμία συνάντησης (οτι, και δήθεν, δεν μπορείς να τα χώνεις σε ανθρώπους με τους οποίους έχεις μοιραστεί ενα ποτήρι κρασί..) Είναι αλήθεια όμως οτι συνήθως είμαι με τους ηττημένους..δεν ξέρω όμως αν αυτό ορίζει και τον λούσερ.. ας είναι. αυτό που με προβληματίζει περισσότερο είναι η διαχείρηση της νίκης(όπως και της ήττας). Κοίταξε πχ. πως ένας μεγάλος Φέργκιουσον διαχειρίστηκε την ήττα της ομάδας του..δίνοντας μάθημα ζωής..(και το λέω εγώ που ήμουν με τους νικητές, έστω για μια φορά!..) αλήθεια, καμιά φορά τα όρια του πραγματικού νικητή και ηττημένου είναι δυσδιάκριτα.
12 comments:
τα σέβη μου...
Δεν περίμενα να στεναχωρηθώ τόσο..
Διάβασα και τις δηλώσεις του Σιούφα (προέδρου της Ελλ.Βουλής)και Παπούλια (προέδρου της Ελλ. Δημοκρατίας)..
πρόσθεσα και τις αναρτήσεις στα μπλόγκ των Γεράσιμου, Σπίθα,Ασκάρ,Αστέρως (και ίσως και αλλού που δεν εχω πάει) συν σχόλια σε αυτές..και λέω οτι "κάτι υπάρχει" ακόμα.....
κάτι, κόντρα και απέναντι στη πολύ "λίγη" δήλωση του πιτσιρικά που τον βάλανε να ηγείται σε μια αριστερά που κάποτε υποσχόταν κάτι..
ΥΓ Ο διάλογος στο προηγούμενο ποστ διεκόπη , αλλά για ένα πράγμα πρέπει να είναι σίγουρος ο Ανώνυμος..τα θέματα που ανοίχτηκαν είναι σημαντικά και η συνέχεια, ειδικά μετά τα σχόλια Νο 51,52 θα είναι η χαρά και δικαίωση του μπλόγκιν ...
και ναι, επεζήσαμε τόσων διαψεύσεων...
μαγκιά μας...
(ήταν το τελευταίο χαρτί άραγε, η μαγκιά?..)
Εν Βελιγράδι (ακόμα 2 μέρες εδώ).
Βάι, βάι, Τάκη...
Τα άλλα... άστα... περιττεύουν.
Εστριψε το τελευταίο του αφιλτρο, το κράτησε σφιχτά αναμεσα στα κίτρινα δάκτυλα που χαν ποτίσει από καπνό έτοιμος για πραγματικό delete!
Απο καιρό ήξερε οτι η αντίστροφη μέτρηση είχε ήδη αρχίσει σαν την σκιά που απλώνεται σε κάθε χιλιοστό που σέρνει ο ήλιος .
O πιό μοναχικός δρόμος είναι αυτός προς τον θάνατο και ιδιαίτερα όταν ξέρεις ότι επάνω σ αυτόν βαδίζεις. θαύμαζα την δύναμή του να συνεχίζει να είναι ενεργός όντας σε τροχιά για άγνωστα ταξίδια...ηθελε παλικαριά !!
Και πρισλεάκιας ο κυρ Μιχάλης;
Άντε... να ελαφρύ το χώμα!
Χαιρετίσματα στον Αστέρα Βελιγραδίου!
MONOKOMATI
Εχεις πολύ καλή πέννα...
αν ήσουν και ξανθιά θα ήσουν τέλεια...
ΑΣΤΕΡΩ
Θα κλείνουμε το ρήμα "αφήνω" σε όλους τους τύπους μου φαίνεται..
ΑΣΚΑΡ
Ηταν ροκάς ο Μ.Π., αλήθεια...η Ν. που αναφέρω στην ανάρτηση είναι μάρτυρας αδιάψευστος...
Αλλά περασμένα είναι όλα τώρα....
Τελικά πρόβλεψα σωστά για τη Μπάρτσα ,πριν μέρες!....
περίμενε να δείς και τις προβλέψεις μου για τις Ευρωεκλογές...
Τάκη, κάποια στιγμή εγώ κι ο Ορεινός θα ανταμωθούμε εκλογικά με το "τρίο πουτάνα"!
Η διαφορά μας είναι κυρίως ψυχολογική: εσείς είσαι κάπως ... λούζερς, δεν έχετε συνηθίσει σε πλειοψηφικές καταστάσεις και νιώθετε κάποιο φόβο όταν ανταμώνεστε με τη νίκη...
ASKAR
Εσύ έχεις δηλώσει αδυναμία συνάντησης (οτι, και δήθεν, δεν μπορείς να τα χώνεις σε ανθρώπους με τους οποίους έχεις μοιραστεί ενα ποτήρι κρασί..)
Είναι αλήθεια όμως οτι συνήθως είμαι με τους ηττημένους..δεν ξέρω όμως αν αυτό ορίζει και τον λούσερ..
ας είναι.
αυτό που με προβληματίζει περισσότερο είναι η διαχείρηση της νίκης(όπως και της ήττας).
Κοίταξε πχ. πως ένας μεγάλος Φέργκιουσον διαχειρίστηκε την ήττα της ομάδας του..δίνοντας μάθημα ζωής..(και το λέω εγώ που ήμουν με τους νικητές, έστω για μια φορά!..)
αλήθεια, καμιά φορά τα όρια του πραγματικού νικητή και ηττημένου είναι δυσδιάκριτα.
Έφυγες βρε κακομοίρη;
και με ποιον θα παίζω εγώ τώρα;
Ηρθα να σου δώσω το φιλί βρε :))
Μμμ ωραίο το φιλάκι!
Έλλειπε ο Τάκης και το παρέλαβα εγώ!
Πειράζει;
Ο Παπαγιαννάκης ήταν ένας από τους λίγους Έλληνες πολιτκούς που εκτιμμούσα. Ο θάνατος του είναι μεγάλη απώλεια για τη χώρα μας.
Post a Comment