Ανάσταση για το ψηφιδωτό της Μεταμόρφωσης στη μονή Αγ. Αικατερίνης στο όρος Σινά μετά το τέλος της αποκατάστασης που ξεκίνησε το 2005 από το Centro di Conservatione Archeologica (Rome).
Σημειώνεται ότι η κύρια επιχορήγηση($500.000) ήταν από τον εμίρη του Κατάρ.
Πράγμα που δεν θα πρέπει να ξενίζει δεδομένου των ιστορικών σχέσεων του μοναστηριού με τον μουσουλμανικό κόσμο (Στέγη και τροφή στου Βεδουίνους , φύλαξη εγγράφου με υπογραφή του Μωάμεθ κλπ.)
Ανάσταση για Αμερικάνικες τράπεζες μετά την ανακοίνωση κερδών 2,1 δις $ Α΄ τριμήνου 2009 από την JP Morgan Chase σαν συνέχεια των κερδών που ανακοίνωσαν πρόσφατα οι Goldman Sachs και Well Fargo.
Ανάσταση για τον/την ερωτευμένο/η όταν του εξομολογείται ο/η άλλος/η οτι................. δεν μπορεί χωρίς αυτόν/ην….
8 comments:
Χρόνια πολλά Τάκη μου εύχομαι και στη δική "Ανάσταση" εφόσον την επιθυμείς!!
Χρόνια Πολλά και ας μείνουμε στις ευχάριστες μικρές αναστάσεις...
Για άλλου είδους αναστάσεις υπάρχουν και τα βιάγκρα (εκεί που δεν πιάνουν οι προσευχές)!!!
#ΑΛΗΤΙΣΣΑ
Να είσαι πάντα καλά να τα λέμε...
εμένα μου φτάνει αυτό..
οι αναστάσεις είναι πολυτέλειες για άλλους.
#ΔΕΙΜΟ
Στις μικρές καθημερινές αναστάσεις ελπίζουμε όλοι.
#DOCTOR
Α..εγώ πρώτα προσευχή και νηστεία..αν δεν πιάσουν πάμε για βιάγκρα...
ή μάλλον, καλύτερα με μία κοπέλα απο τη προηγούμενη ανάρτηση..
μαζί της ανασταίνεσαι στα σίγουρα και πας σίγουρα παράδεισο αφου έχεις περάσει πρώτα απο κόλαση...
Ανασταση ? μάλλον την έχω χάσει τωρα περιμένω την δευτέρα παρουσία..Εσένα πάντως μέσα στο παιχνίδι σε βλέπω..και σιδερένιο..!
ΥΓ:Εχασα όλο τον καταλογο με τα τηλ.στειλε μην.
MONOKOMATI
Φαίνεται οτι τώρα την Ανοιξη χάνεις τα πάντα.. αναστάσεις, τηλ. καταλόγους...
ξεμυαλισμός.. λέγεται αυτό το φαινόμενο και ξεμυαλισμένη το υποκείμενο..
ΥΓ Φαντάζομαι τα βράδυα τι κάνουν οι ξεμυαλισμένες..
Την πιο "ωραία ανάσταση" τη διάβασα στο βιβλίο του Αντρέα Καμιλλέρι "Πανσιόν Εύα"!
Γράφει για έναν πρώην μπουρδελιάρη 80χρονο που είχε να του σηκωθεί καμιά δεκαετία. Συνήθιζε, όμως, να επισκέπτεται ένα μπουρδέλο, και να κάθεται στο σαλόνι, απλά και μόνο για να μυρίζει τα κορίτσια, ν' ακούει τις φωνούλες και τα γελάκια τους.
Ήταν το 1942, όταν τα συμμαχικά αεροπλάνα βομβάρδιζαν ανηλεώς τις παραλιακές πόλεις τις Ιταλίας. Ένα βράδυ, λίγο πριν περάσει την πόρτα του μπορδέλου ο παπουλάκος μας, γίνεται μια αεροπορική επιδρομή, σκάει κάπου κοντά του μια βόμβα κι ο καημένος περτάγεται με δύναμη στον τοίχο, σπρωγμένος από το ωστικό κύμα. Οπότε, πετάγεται ξαφνικά όρθιος, μπαίνει τρέχοντας στο "σπίτι" και φωνάζει στην τσατσά "γρήγορα, γρήγορα, ένα κορίτσι"!
Βρέθηκε μία πρόχειρη και τον ανέβασε στο δωμάτιό της. Πέρασε μισή ώρα κι όλοι έλεγαν "πάει, πέθανε ο παππούς"! Όταν, επιτέλους, εμφανίσθηκε το "ζευγάρι" και η κοπέλα δήλωσε θριαμβευτικά "ούτε 20χρονος νεαρός, με τσάκισε ο άτιμος", όλοι ξέσπασαν σε χειρικροτήματα.
Από τότε ο παππούς κάθε φορά που άρχιζαν οι βομβαρδισμοί, ο παππούς έβγαινε από το καταφύγιο και περπατούσε στους δρόμους μπας και σκάσει δίπλα του καμία βόμβα. Όμως, ήταν άτυχος. Οπότε προμυθεύτηκε δύο φακούς και τους άναβε για να γίνεται ευκολότερα στόχος! Αλλά πάλι τίποτα...
Μόνο ένας ιταλός στρατιώτης τον πέρασε για κατάσκοπο που έκανε σήματα στα εχθρικά αεροπλάνα και τον σκότωσε με μια σφαίρα...
ASKAR
Στο ορεινό χωριό της Θεσσαλίας που έκανα ανάσταση ήταν μπροστά μου μία ξανθιά (απο το Ουζμπεκιστάν παντρεμένη με ντόπιο,όπως έμαθα μετά )που σίγουρα θα προκαλούσε ανάσταση σε κάθε 80χρονο όπως ακριβώς στον ήρωα σου...
Εγω πάντως για καλό και για κακό κυκλοφορώ με 2 φακούς στη τσέπη...αφού πόλεμο δεν έχουμε και στόχος απο αμαζόνες ελπίζω να γίνω...(φρούδες ελπίδες..)
Post a Comment