Friday, April 11, 2008

Κονιτσιότικο Μοιρολόϊ ..Αφιερωμένο στην Αννα Κ.

Φίλη Αννα,λίγη μουσική απο την ιδιαίτερη πατρίδα σου..
που την αγαπάμε και οι δύο τόσο πολύ
εύχομαι κουράγιο σε αυτές τις δύσκολες στιγμές...

14 comments:

Anonymous said...

Γιατι ρε Τακη,αυτό το ποστ μουρθε κάτι σαν μαχαιριά.θες η λέξη μοιρολόι,θες οι δύσκολες στιγμες,μακαρι να μην είναι αυτό που σκεφτηκα...
Οσο για το κλαρίνο και το βίντεο τι να πω μιλάει στην ψυχή!! όλα τα άλλα περιττά.

Anonymous said...

τα άνθη του κακού άκουσαν με προσοχή τους παραδοσιακούς ήχους, όσο όμως και εάν θα ήθελαν να γράψουν κάτι γι' αυτούς, θα σταθούν περισσότερο στο "αφιερωμένο" λέγοντας ένα ...κουράγιο...στην άγνωστη Άννα Κ. και στην άγνωστη σε αυτά κατάσταση.

candy's τετραδιάκι said...

Τα σπιτια στο βιντεο ειναι ονειρικα!

mamma said...

Αμήχανη είμαι, λόγω αφιέρωσης. Δεν μπορώ να σχολιάσω.
Πέρασα για μια καληνύχτα.

Καλά να περάσεις στα εξωτερικά...

takis said...

Αγαπητές
Μονοκόματι
Ανθη του κακού,
Κάντυ,
Μάμμα,

Εβγαλα αυτό το ποστ να φύγει ένα βάρος που έχω απο τη περασμένη Δευτέρα μετά τα άσχημα νέα για τον φίλο Θ. σύντροφο της Αννας...
Δεν ξέρω αν έπρεπε να το αναφέρω καν....
αλλά ..είπαμε ..το μπλόγκ είναι και ψυχοθεραπεία ..
εδω μοιραζόμαστε πολλά ..αστεία, σοβαρά, καλά , κακά, βλακείες εξυπνάδες..
ας πούμε τη ζωή, με 2 λόγια.
Εμείς οι "άγνωστοι " μεταξύ μας ..που κάποιες φορές σας αισθάνομαι πιό κοντά και απο τους γνωστούς..

Ούτε ο Θ. ούτε και η Αννα άξιζαν αυτή τη "μεταχείρηση" απο τη ζωή...

Τα λιτά σχόλια σας λένε πολλά σε μένα.
Ευχαριστώ.

Η ζωή συνεχίζεται

Χαιρετίσματα και σκέψεις απο το γειτονικό πανέμορφο Μαυροβούνιο...

candy's τετραδιάκι said...

Eυχομαι κι εγω με την σειρα μου κουραγιο στους φιλους σου!
Συμπασχω μαζι σου και μελαγχολω..

Σε φιλω!

Anonymous said...

ναι είναι και ψυχοθεραπεία και ψυχοίωση μερικές φορές...
Μαυροβούνιο?

ο δείμος του πολίτη said...

Συγκηνητικό post.

Ασκαρδαμυκτί said...

Το χω πει και αλλού: εδώ μέσα ... μια οικογένεια είμαστε, και στα καλά και στα δυσάρεστα!

takis said...

A ρε Δείμο....

Δεν σχολιάζω πολύ στο μπλόγκ σου αλλά μη νομίζεις οτι δεν σε θεωρώ γείτονα...
Οι φίλοι Θ. και Αννα είναι πραγματικοί γείτονες σου!..
φυσικά δεν έχουν ιδέα για αυτό το μπλόγκ......

takis said...

Kάντυ ...αγαπητή..πολύ αγαπητή..

Η ζωή συνεχίζεται με δύναμη και κουράγιο ..
γυναικείο κουράγιο..
της Αννας..
της Πίνδου...
είναι και 2 μωρά στη μέση..
μηνών..

αλλά είπαμε , η ζωή συνεχίζεται.

Ακόμα στο όμορφο Μαυροβούνιο..
χαιρετίσματα,
πολλά.

takis said...

Ανθη του Κακού,

Το νικ όνομα σου ήταν πάντα για μένα μια πρόκληση...δεν ξέρω γιατί..ίσως γιατί κρύβει μία άλλη περσόνα πίσω απο αυτό..
Συμφωνώ στα ψυχοθεραπευτικά σύνδρομα του μπλόγκιν...μεγάλη συζήτηση
μία άλλη φορά ίσως..

Το Μαυροβονιο ? αισθάνομαι τυχερός που το γνώρισα..εδω και κάποια χρόνια...απλά ελπίζω να μη χαλάσει με τον αυξανόμενο τουρισμό.

takis said...

Αγαπητέ μου Ασκαρ,

Φυσικά θα συμφωνήσω στα περί οικογένειας...

Είσαι επιφανές μέλος σε αυτή τη ταπεινή οικογενειακή κατάσταση..
(ειδικά μαζί με τη Μαριλία!!..να μη ξεχνιόμαστε!..)

mamma said...

Καλησπέρα αγαπητέ. Ακόμα στα εξωτερικά;

ΥΓ. μου άρεσε που γέλασες, μην κοιτάς που δεν έχω κουράγιο να απαντήσω σε τόσα σχόλια...