Saturday, November 17, 2007

Aλλη μια αφιέρωση... στη Ντόρα Ρ., αυτή τη φορά.

Εχω να σε δω σχεδόν απο τότε..
Σε θυμάμαι κάθε χρόνο αυτή τη μέρα, 16 προς 17 Νοεμβρίου....
αυτές τις μεταμεσονύχτιες ώρες...
0ταν χαθήκαμε εκείνο το βράδυ..
εγω κλείστηκα σε ενα διαμέρισμα της Στουρνάρη...η μόνη πόρτα που άνοιξε σε εκείνη τη πολυκατοικία.. είμασταν καμμιά 50 αποκλεισμένοι...κάποιος ειχε ενα τραύμα απο σφαίρα στο πόδι...

Θυμάμαι το αγωνιώδες ερώτημα της μητέρας σου "που είναι η Ντόρα?", οταν τηλεφώνησα σπίτι στις 7.00 το πρωϊ να ρωτήσω αν επέστρεψες..εγω ήμουν ακόμα εκει ..Στουρνάρη..
"δεν είναι τίποτα σοβαρό , θα γυρίσει σύντομα..δεν εχει συγκοινωνία" είπα,
"εγιναν φασαρίες .." μου είπε
"μην ανησυχείτε, θα έρθει " είπα...
φοβήθηκα όσο ποτέ πρίν....

Οταν στις 11.00 άκουσα τη φωνή σου κλάψαμε και οι δύο απο ανακούφιση....

Εμαθα απο τρίτους, συμμαθητές ,οτι σπούδασες και πήγες κάπου στη Σαουδική Αραβία για δουλειά.. μόνη γυναίκα , εκείνη την εποχή...

Μετα χρόνια κάπου βρήκα τα παλιά τηλέφωνα...αλλά καμμία απάντηση.

Ησουν μια απλή κοπέλλα ...πιο απλή και συνηθισμένη δεν γίνεται...στα μεγάλα σου μάτια υπήρχε συνήθως μια υποψία θλίψης ....αυτό μου έμεινε, δεν ξέρω, μπορεί και να μη θυμάμαι καλά..

Δεν εχω μιλήσει ποτέ για αυτά δημόσια..αλλά και σε προσωπικό επίπεδο ελάχιστες φορές.
Ούτε καν ξέρω γιατί τα γράφω τώρα.

Απλά τα σκέφτομαι κάθε χρόνο αυτές τις ώρες ...για λίγες ώρες, το επόμενο πρωϊ τα εχω ξεχάσει.
Εξάλλου δεν εχει καμμία σημασία τι έγινε τότε.
Μόνο το φόβο για σένα θυμάμαι και λίγο τα θλιμένα μάτια σου.
Νάσαι καλά όπου και νάσαι, Ντόρα Ρ.

20 comments:

candy's τετραδιάκι said...

Eύχομαι καπια στιγμη να μαθεις νεα της.
Καλημερα Τακη μας :*

Ασκαρδαμυκτί said...

Φίλε, λίγο-πολύ, όλοι έχουμε κάποια "Ντόρα" στη ζωή μας!

Anonymous said...

Το γεμάτο γλυκύτητα και ευαισθησία κείμενό σου μου φερε στο μυαλό το...

Τι ωραία που είναι η αγάπη μου
με το καθημερνό της φόρεμα
κι ένα χτενάκι στα μαλιά
Κανείς δεν ήξερε πως είναι τόσο ωραία.....
Μην είδατε την αγάπη μου!

Ισως πράγματι να ήταν ωραία...ή ισως πάλι να ήταν ωραία η εποχή.

Ολοι έχουμε ακουμπήσει σε ένα ράφι της ψυχής μας κουτάκια στα οποία κλείσαμε την "αγάπη" μας για ανθρώπους που "χάθηκαν" και από καιρού εις καιρόν αναδύεται η γλυκία ευωδία τους....

Anonymous said...

Τάκη μου, όταν γράφατε ιστορία, όταν ζούσατε βαθιά τα πράγματα και είχατε το σθένος. Λες να ήταν οι συγκυρίες; Την απάντηση ίσως να μας τη δώσει το μέλλον. Τι τρυφερό το κείμενό σου. Για μια άλλη Ντόρα. Νοσταλγική η επιστροφή σου :)

diva said...

Τόση νοσταλγία μοιάζει με τύψη..με ενοχή
Καλημέρα

Sardonian said...

κλίκα
συγκεντρώωωωωωωσουυυυυυ

takis said...

Καντυ,
Ναι , ίσως κάποια στιγμή μάθω για αυτή...φαντάζομαι θα είναι καμμιά χοτρέλο τώρα ...τι καλά, αδύνατος εγώ χοντρέλο αυτή...
το όνειρό μου!....

takis said...

Ασκαρ,

Ναι , και Ντόρα και Μαρία ..μια Πηνελόπη μόνο δεν υπάρχει να βάλει μια τάξη..
Γιατί Πηνελόπη? που να ξέρω ..ενα όνομα είπα ..θες Θέκλα?

takis said...

Μονοκόματι

Κατ' αρχή δεν πιστεύω οτι υπάρχει "ψυχή" και ετσι τα "κουτάκια αγάπης" που αναφέρεις τα ακουμπάω όπου νάναι..
πχ. ατενίζοντας τον ορίζοντα καμμιά φορά απο κάποια βουνοκορφή αφήνω και ενα κουτάκι πάνω εκεί..αν είμαι τυχερός θα το ξαναβρώ την επόμενη φορά ...ειδάλως θα έχει εξαφανιστεί απο τον αέρα.

takis said...

Δώρα,(η άλλη Ντόρα..)

Καμμιά ιστορία δεν γράφτηκε..κανένα σθένος δεν υπήρχε..και τα πράγματα είναι μια καθημερινότητα..
αυτή η καθημερινότητα είναι το δύσκολο να αλλάξει.

Τι λέω τώρα,.. σε μια εξαίρετη παραμυθού να μη πιστεύει τα παραμύθια !!..αλλά εσύ φαντάζομαι τα ξέρεις καλύτερα απ'ολους αυτά..
Παραμυθού , ε παραμυθού !..

takis said...

Ντιβα,

αλλοίμονο αν μια Ντίβα δεν μπορούσε να διαβάσει μέσα απο τις γραμμές !..
και βέβαια τύψεις και ενοχές !

εντάξει , φταίει και αυτή λίγο..εξαφανίστηκε χωρις να δώσει σημάδια ζωής.

takis said...

Σαρδό,

πρόεδρε της κλίκας..μέ εφαγε η αυτοσυγκέντρωση στα Βαλκάνια βλέπεις και είπα να ξεφύγω λίγο..

Επανέρχομαι δριμύτερος..
χειμωνιάζει κιόλας και πρέπει να φτιάξουμε ζεστές φωλίτσες ..κάτι ξέρεις εσύ σαν σκιουράκος.

candy's τετραδιάκι said...

Kαι οι χοντρουλες εχουν ψυχη ;)

(με "δεινω" στεγνα???)

Χαχαχαχαχα :)))

takis said...

Candy,

Χα,χα..
οχι απλά ψυχή...ψυχάρα θα έλεγα οτι έχουν !..

Οπως είπα όμως και στη Μονο κόματι δεν πιστεύω στην ύπαρξη ψυχής..προτιμώ να πιστεύω σε άλλα πιο χειροπιαστά πράγματα...

candy's τετραδιάκι said...

Oυυυυυυ να δεις οι παχουλουλες ποσα χειροπιαστα πραγματα εχουν!

Χαχαχαχα :)))

ΣΠΙΘΑΣ said...

Εσμιξε το δίδυμο!
..." Ο σπιούνος" ...παρακολουθεί

ΣΠΙΘΑΣ said...

..ΑΝ πιστεύεις!
ΑΝ...
ΑΝ....
..διαβασέ το, επιτέλους!

candy's τετραδιάκι said...

Σπιθα μη χασεις :PPPP!!!

candy's τετραδιάκι said...

O Τακης αφαντος παλι..:(

insomnia#3 said...

!!! real good