Monday, November 12, 2007

Για τη μοναξιά του Τάκη ή για τον Τάκη που μας άφησε μόνους

Η μοναξιά είναι σα χιόνι
αργά αργά που μας παγωνει
Μελάνι πάνω μας απλώνει
σα πένα σε λευκό χαρτόνι

Η μοναξιά είναι μια νάρκη
κρυμμένη στης ζωής το χάρτη
στάχτη της καιομένης βάτου
προμετωπίδα του θανάτου

Η μοναξιά είναι το κλάμα
για της ψυχής μας κάποιο τάμα
που πικραμένο αναζητάει
τον άγιο που το καρτεράει

14 comments:

candy's τετραδιάκι said...

Χειροτερα τον εκανες ρε Μπαρουφε τον ανθρωπο!

ΣΠΙΘΑΣ said...

Μην στεναχωριέσαι θα δεί εσένα και θα αρχίσει τα ...τσιφτετέλια!

candy's τετραδιάκι said...

Oχι και τσιφτετελια!!!
Για Tango τον κοβω :)

Anonymous said...

Πάλι Σόφια ο Τάκης, πάλι έξω. Εμείς τον περιμένουμε πάντα. Άντε μπαρούφε, δυο ανάσες είναι από το βορρά.

diva said...

Η μοναξιά είναι κι ελπίδα..αν θες να αντέξεις βέβαια..

Αλητισσα said...

Η μοναξια ειναι ασπρομαυρη..
Αρα καλλιτεχνικη..

ΣΠΙΘΑΣ said...

Να και οι καλλιτεχνικές..μοναξιές!
Τι πίνεις και δεν μας δίνεις!!
...takis, στην πέφτει ή νομίζω ;
Μήπως να ενώσετε τις ασπρόμαυρες και καλλιτεχνικές ..μοναξιές σας!
Σαν να μας δουλεύετε μου φαίνεται!!

Ασκαρδαμυκτί said...

Σπίθα, η Αλήτισσα τα ρίχνει στον Τάκη για να γνωρίσει τον Μπαρούφο!

Αλητισσα said...

Ρε δε με παρατατε στην κουραση μου Ασκαρ και Σπιθας;
Αντε να μη σας αρχισω..
Προβοκατορες ε προβοκατορες..

ΣΠΙΘΑΣ said...

..ασκαρ, την "έπιασες" γι'αυτό τσαντίστηκε!
Δεν τόχα σκεφτεί...πρόκειται περί τριπλού παιχνιδιού!
bar-ufo-s, takis. αλήτισσα..τσσσ...
..τι γίνεται!

Anonymous said...

Καταχνιά απλώθηκε
η θλίψη θέριεψε
κι η ελπίδα αποκοιμήθηκε
στον κουρνιαχτό του ονείρου
δάκρυ πήγασε απ τη σβησμένη φωτιά
κρυστάλλινο απολίθωμα
αγάπης
που δεν υπάρχει πια
μοναξιά...μοναξιά...
της σιωπής η θεά
νυφάδα
που λικνίζεται στην παγωνία

ΣΠΙΘΑΣ said...

...Ορίστε μας αποκοιμιζει..mono-komata!

Sardonian said...

τα ποιήματα μας μάραναν
..την κλίκα μου μεσα!

Lady Anti-Blog said...

..Ας σημειώσω τα ονόματα...