Wednesday, June 13, 2007

Premier, Νύχτες σ' ένα μπαρ

Premier, δεν είναι το όνομά μου, αν και θα μου άξιζε ο τίτλος. Είναι το μπαρ που πήγαινα τις Παρασκευές τα τελευταία τέσσερα χρόνια με το φίλο μου το Δημήτρη, μαζί κοντά σαράντα χρόνια, απ’ το σχολείο, πανέμορφος, έξυπνος και καλός μαθητής αυτός, πανέμορφος και έξυπνος εγώ, εντάξει λίγο εξυπνότερος εγώ, μη πέσει και το σπίτι και με πλακώσει αν δε το παινέψω λίγο, καλά βρε μαλάκα μη φωνάζεις, γράψε εσύ ένα κείμενο πες ότι ήσουν εξυπνότερος και θα το δημοσιεύσουμε, μαθηματικός αυτός κάποτε, κάτι σαν νομικός εγώ, στο εμπόριο αυτός τώρα, ρέει το χρήμα, την υγειά του να χει να το χαίρεται, κάτι σαν νομικός εγώ τώρα, με πληρώνει το Δημόσιο, σε κρίσεις αυτοκριτικής ειλικρίνειας αναρωτιέμαι γιατί, μη ρωτάτε όμως, κάπως πρέπει να θρέψω κι εγώ την υπομονετική, πίσω από κάθε επιτυχημένο δημόσιο υπάλληλο υπάρχει πάντα μια υπομονετική γυναίκα που τον συμπαραστέκεται, κι ωραία γυναίκα μου και τα εξυπνότερα κι από μένα παιδιά μου, για την ομορφιά τους δε θα πω τίποτα μη τα ματιάξω, αλλά όσοι έχετε κόρες σπεύσατε, στην παραλία της Κρήνης, ξέρετε εκεί απέναντι από το Remezzo, απέπνεε παρακμή, ξεφτισμένες πολυθρόνες, παλιοκαιρισμένες καρέκλες, ξεφλουδισμένα σκαμπό γύρω από ένα αξιοπρεπές μπαρ, όπου μαζεύονταν μέρος των ΚΑΠΗ της πόλης κι μ’ έκαναν να αισθάνομαι σχεδόν νέος, α ναι και κάτι ξεπεσμένοι Πρόεδροι, όπως ο Βεζυρτζής του ΠΑΟΚ (μακριά από μας), τον έφαγε ο Ζαγοράκης, που πας ξεβράκωτος στην τεστοστερόνη του Θοδωρή Νικο μου, κι αν εμφανιζόταν καμιά νεότερη των τριάντα ευχαριστούσαμε εν χορώ το μεγαλοδύναμο για το δώρημα, και παίρναμε όλη στα κλεφτά καμιά τζούρα, καλά καλά μαζέψτε τα σάλια σας οι αρσενικοί, για ματιά μιλάω, και τα στοιχήματα έπεφταν σωρό, την παίρνει ο μπάρμαν, είναι της τσατσάς η κόρη, κράχτης για λιγούρηδες, έχασε το δρόμο και να ο δεύτερος γύρος για το πόση ώρα θ’ αντέξει κλπ και μεσα σ’ αυτά και η μπαργούμαν απ’ άλλο κόσμο, ξέρετε αυτόν που το νούμερο της ηλικίας είναι κάτι σαν το σκορ σε παιχνίδι του μπάσκετ στο πρώτο δεκάλεπτο 21-23, άντε αν μπει και κανένα τρίποντο στην εκπνοή να γίνει 23-26 κι ήταν ψηλή και όμορφη, σιγά να μη δεν ήταν , ολόκληρο στρατό κρατούσε γύρω της και έκανε σεφτέ το μαγαζί, κι ήταν εκεί ο Πρόεδρος, είχε αυτοαναγορευτεί και του το αναγνωρίσαμε, δεν έμαθε ποτέ ποιου πράγματος προήδρευε, κάποτε τραπεζικός τις μέρες του premier λογιστής και κάτι με ξενοδοχεία, δεν κατάλαβα ακριβώς, καράφλας εντελώς κάτι σαν κουκουβάγια με τα μάτια να βλέπουν τη Μαρία ή Άννα ή Χριστίνα ή όπως την έλεγαν τέλος πάντων και να πετάγονται λίγο πιο έξω από τη μύτη του, ήθελα να του βάλω σαλιάρα, μη μαλάκα έλεγε ο Δημήτρης θα θυμώσει, μα λερώνει το πουκάμισό του αντέτεινα εγώ, κι ο Άρης, κρίμα τ΄ όνομα, Αρη ολέο Αρη ολέο ομαδάρα ρε, πιο κοιμισμένος κι από γερασμένο σκύλο, μιλούσε και κοιμούνταν τα φωνήεντα μέχρι που κάποιος τυχαίος συνδυασμός από υγρά, σύμφωνα λέμε, σύμφωνα, τον έπνιγαν και τα ξυπνούσε και τότε ακούγονταν τα α και το ε σα κροτάλισμα πολυβόλου που έριχνε τις τελευταίες σφαίρες της δεσμίδας κι έπειτα σιώπαινε, βιοτέχνης, το κοκκινίζει ο word, μα πως γράφεται αυτός ο βιοτέχνης, βαριέμαι τώρα να ψάχνω τον Μπάμπι, δήλωνε θαρρώ, κι ο Γιάννης κοντός, αλλά δε πειράζει, ήταν καλό παιδί και σίγουρα βιοτέχνης και πρωτοπόρος στα γαβγάδικα, προσέξτε γαβγάδικα όχι Γαυγάμηλα, το διευκρινίζω γιατί εσείς οι Μακεδόνες εδώ πάνω έχετε και μια ευαισθησία με τον Μέγα και τις μάχες του, καλά κι εγώ μαζί σας είμαι αλλά κυρίως γιατί στάθηκε τσαμπουκάς με κείνο τον ηλίθιο δεσμό, φορούσε πάντα ωτοασπίδες και φυσικά ο Μιχαλάκης, καλός γλυκός και φαλακρός βιοτέχνης ήτανε κι αυτός και φίλος καλός και στα μπουζούκια θα πήγαινε ακόμη και μοναχός, ήταν κι άλλοι γύρω από το μπαρ και φυσικά οι χυστομαλακίες, γεια σου sardonian, κάντε κλικ ρε δε θα χάσετε, ποιητή, έπεφταν κατά ριπάς, τη Παρασκευή μιλάμε μόνο για μουνί, φτου σας σεξιστικά γουρούνια, ήταν η συμφωνία κι αυτός ήταν όρκος τιμής, όποιος τον πατούσε, αποσυνάγωγος του έπρεπε η χλεύη, κι ήταν κι ένα λιγδιάρης, πήρε περισσότερες γυναίκες απ’όσες εσύ ανάσες μου έλεγαν κι εγώ τον έβλεπα κι έλεγα μα είναι μαλακισμένες αυτές οι γυναίκες κι ευχαριστούσα το Δημιουργό που δεν μου έκανε τέτοιο κακό κι οι μαλακίες έστηναν χορό, αρσενικά πεταμένα λεφτά, και να οι γλύκες στη Μαρία κι άντε τώρα να πείσεις τη Μαρία, την Άννα ή τη Χριστίνα με κάτι σάλια τι όμορφη που είσαι, λες και δεν το είχε ξανακούσει, και διάφορα άλλα σαχλά κι αυτή γυρνούσε προς την άλλη μεριά κι οι γκριμάτσες και τα πωπω μανάρι μου και τι μουνάκι είσαι εσύ και άλλα τέτοια μαγικά, έμπαιναν στη σειρά κι αυτό κάθε Παρασκευή, τόσο που είχα μάθει το σενάριο απέξω κι ανακατωτά και έπαιζα μόνος μου το έργο και κάθε φορά που έφθανε η ώρα για το γαβγάδικο, εκεί κοντά στις δυο κάθε φορά σκεφτόμουν πόσο σπέρμα δεν θα έβρισκε το στόχο του και πάλι και μια βραδιά εκεί στην άκρη του μπαρ ένας μόνος άγνωστος, κίνησε υποψίες στην αρχή μετά τον γραψαν όλοι τους κανονικά, τον έβλεπα να την κοιτά φορούσε ένα τζιν στενό κι ένα μπλουζάκι κολλητό και κει στη μέση της και δεξιά είχε μια ελιά, ήπιε τρία τέσσερα ποτά και κάτι έγραφε, απόψε έχει «ΧΑΡΑΜΑ» παιδιά, εμπρός γενναίοι μου, ναι μη γελάτε θέλει ηρωισμό το Χάραμα, πρέπει να είσαι δυνατός, να αντέχεις σε σεισμούς λιμούς και καταποντισμούς για να τη βγάλεις καθαρή, μα θα σας πω άλλη φορά, κι έφυγε πριν από μας κι άφησε στο πάγκο ένα χαρτί το μάζεψα το διάβασα και το έβαλα στη τσέπη μου και επειδή είστε ανθεκτικοί και φτάσατε ίσαμε αυτή τη γραμμή σας το διαβάζω


Τη νύχτα μες στο μπαρ οι μουσικές
Χορεύουν μπλουζ με του μυαλού μου τις σκιές
Παλιές εικόνες και φωνές ξεψυχισμένες
Ρίμες που σέρνονται στο νου μου λυπημένες


Κι εσύ που στέκεις λυγερή πίσω απ’ το πάγκο
Με τα ποτά για παρτενέρ χορεύεις τάγκο
Ιέρεια μοιάζεις σε πανάρχαια θρησκεία
Στην κουρασμένη μου ζωή δίνεις ουσία


Τα μάτια σου σα δίδυμα φεγγάρια
Χαρίζουν λάμψη σ’ ένα σύμπαν μαγικό
Η ελιά στη μέση σου το γέννησε μια νύχτα
Κι απόμεινε της έκρηξης σημάδι μυστικό.


Τώρα το
Premier έκλεισε, δεν υπάρχει κοινωνική ευαισθησία σ’ αυτό το τόπο κι εμείς στο προθάλαμο της τρίτης ηλικίας ξεσπιτωθήκαμε και ψάχνουμε από τότε άλλο στέκι να στεγάσουμε τις υψηλές αναζητήσεις τα Παρασκευής και με την ευκαιρία είμαστε ανοιχτοί σε κάθε πρόταση, αρκεί να έχει λίγη μέχρι άπατη παρακμή να έχει αμφίβολα ποτά και τα ΚΑΠΗ να είναι πολλά….

(...................................................,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!)

22 comments:

insomnia#3 said...

στις αντροπαρέες γενικώς και ειδικώς !!! ΦΟΡΟΣ ΤΙΜΗΣ ναι αυτό μας πρέπει ... και όλες οι Μαριές , Ελένες , Χριστίνες ή όπως αλλιώς τις είπες - βαριέμαι να το ψάξω - αυτές χάνουν !!!
(Λέμε και καμιά μαλακία , να περνάει η ώρα ...)

όμως ρε αθεόφοβε με δελτίο εκεί επάνω στον Βορρά τις δίνουν τις τελείες ;;;

... κι όμως φίλε μου , τέλειο ήταν

Aντε γειά ...

Sardonian said...

!!!!!!!!!!

...σκίουρος στο πάτωμα- μην τον ξυπνάτε- ονειρεύεται κάποια Παρασκευή..

(Συ είσαι καλόοοοοοος)

Υ.Φ. Κανά τηλ. κράτησες ή πάλι θα φέρω τις ατζέντες μου;

kanataki said...

βάλε και καμιά τελεία βρε αδερφέ.
με έπιασε η ψυχή μου να το τελειώσω με μια ανάσα....


υγ λίγα λόγια για τις χριστίνες,μη γίνουμε απο δυό ομάδες....

takis said...

Μετά τη So Far , Sardonian και ίσως άλλους που διαφεύγουν τώρα ...άλλη μία μεγαλειώδη προσέγγιση των 2 φύλων..απο διαφορετική γωνία και ύφος ο καθένας αλλά το κοινό χαρακτηριστικό παραμένει..η αγάπη και τρυφερότητα που πηγάζει απο παντού,εννοώ..ακόμα και απο τις σκληρότερες λέξεις..

Υ.Γ Μπαρούφο, προσπάθησα να το απαλύνω λίγο αλλά το ξύλο απο τις θαυμάστριες δεν θα το γλυτώσουμε!
Υ.Γ 2 Αν βρείς καινούργιο στέκι μέχρι Παρασκευή που θα βρίσκομαι Θεσ/κη πές μου.εγκαίρως..να μην έρθω, για να αποφύγω το ξύλο απο τις θαυμάστριες εννοώ!..

diva said...

Το πιο ρεαλιστικό post που διάβασα ποτέ από άντρα -blogger.
Εύγε.

Anonymous said...

Μπαρούφε ειλικρινέστατο μην γελιόμαστε όλες οι ανδρικές παρέες έτσι είναι ενας μικρόκοσμος που ζει παράλληλα με τον δικό μας και όταν συναντιόμαστε φοράμε όλοι τα καλά μας λόγια αρκεί να είναι καλά κι όχι φθηνοκόπιες κινέζικες από τα πανέρια

ΥΓ. Τελείες δεν πρέπουν στον ειρμό και την εξομολόγηση και τις αναλήψεις (σιχαίνομαι τις καταθέσεις) ψυχής. Εμείς οι βόρειοι καταλαβαίνουμε.

ΥΓ2. Παπαπα κι εγώ που πέρασα το βίο μου διαγώνιο μεριά, Ντεφάκτο και τα ρέστα.

So_Far said...

Συμφωνώ απόλυτα με vouts.
Και ερωτώ: γιατί εσείς οι δύο αργήσατε τόσο πολύ να γίνετε bloggers?

bar-ufo-s said...

προς όσους παιδεύτηκαν
Στο τέλος του κειμένου πρόσθεσα σημεία στίξεως. Χρησιμοποιείστε τα κατά βούληση.

insomnia βιάζομαι για να προλάβω και οι τελείες με καθυστερούν. Χαίρομαι που σου άρεσε.

sardonian
(σχεδόν ο καλύτερος)
Αντί να ονειρεύεσαι μια Παρασκευή σήκω από το πάτωμα κι έλα. Στους άντρες υπάρχουν πάντα θέσεις ανοιχτές. Αλλά θα σε πάμε και στο ΧΑΡΑΜΑ. Πάρε μαζί σου κράνος.
Α, να μη ξεχάσω,και τις ατζέντες σου.

tsaperdona
μείνε με τον Άρη και δεν θα ξαναπιάσω ποτέ το Χριστίνα στο χέρι μου, χώρια που θα βάζω κι όσες τελείες τραβά η ψυχή σου.

Τάκη κλειδοκράτορα αν έρθεις θα βγούμε μεταμφιεσμένοι σε 20χρονους. Κανείς δε θα πάρει χαμπάρι. Αλλά κι αν στραβώσει θα ορθώσω τον τεράστιο όγκο μου, όχι τον πανευματικό, τον άλλο και θα σε προστατεύσω. Όλο το ξύλο δικό μου. Είμαστε φιλόξενοι εδώ πάνω. Ρώτα και την doratsirka

doratsirka
Περιμένουμε ένα κείμενο για τις βραδιές του παράλληλου κόσμου των γυναικών, έστω κι από πιο σοφιστικέ στέκια όπως το de facto.

vouts
Εύγε και σε σας που είχατε το κουράγιο να το διαβάσετε όλο. Σας ευχαριστώ.

so_far
Οτι και στη vouts
Και απαντώ: Μα για να κερδίσουμε τις εντυπώσεις.

maika said...

αχ βρε bar-ufo, αχ βρε bar-ufo!
Mη στενοχωριέσαι, θα βρείτε κάπου να τρυπώσετε,εσύ και οι φίλοι σου...Εντάξει,μπορεί να μην είναι όπως το Premier αλλά εσύ και η παρέα σου να είστε καλά και κάτι θα γίνει! Μην είσαι λυπημένος...
Α,και τώρα που είπα λυπημένος...
σας φαντάζομαι όλη την παρέα,να στέκεστε σ΄ενα σταθμό τραίνων και την ώρα που το τραίνο θα ξεκινά σιγά,σιγά και κάποιοι θα βρίσκονται κρεμασμένοι έξω από τασ παράθυρά του για να χαιρετήσουν αυτούς που αφήνουν πίσω.... εσείς να πηδάτε για να τους φτάσετε και να τους χαστουκίζετε.... Καλό ε? (θα έχεις δει πιστεύω το Εντιμότατοι φίλοι μου!)
Ή μπορείτε επίσης να χτυπάτε τα κουδούνια σε πολυκατοικίες και μετά να τρέχετε... Γιατί όχι??
Μη σε παίρνει από κάτω!
Άμα η παρέα αντέχει δεν πα να κλείσουν τα μαγαζιά...

bar-ufo-s said...

maika
Οι εντιμότατοι φίλοι μου! Υπέροχο! Υπέροχο! Αύριο βράδυ θα τους μεταφέρω την εικόνα που φαντάζεσαι. Θα έχει μεγάλη πλάκα, ειδικά αν μας πιάσουν για κάποιο λόγο και αναγκαστώ να δηλώσω την επαγγελματική μου ιδιότητα. Το σκέφτομαι και γελώ. Σκέφτομαι και τα κανάλια. Θα είχε μεγάλη πλάκα.
Αλήθεια, αν η παρέα αντέχει ας κλείνουν τα μαγαζιά. Λίγη παρακμή πάντα θα μένει για να μας φιλοξενεί.

bebelac said...

θα μ' ενδιέφερε (για καθαρά κοινωνιολογική έρευνα) να έβρισκα μια κασετούλα με ηχογραφημένες τις κουβέντες της αντροπαρέας...
ή μάλλον όχι,,, δε θέλω να ξέρω... δε θέλω...

Αλητισσα said...

Συγκλονιστικο κειμενο..
Την ημερα που ειπα οτι ο Τακης χρειαζοταν ενα Barufo δεν μπορουσα να φανταστω ποσο πολυ αναγκη το ειχε..
Υποκλινομαι..

bar-ufo-s said...

bebelac
Ενα από τα επόμενα ποστ θα είναι μια απομαγνητοφωνημένη συζήτηση ανδροπαρέας για να καλύψουμε τις κοινωνιολογικές ανησυχίες σου

αλήτισα
Γεια σου Τάκη κυνηγόσκυλο. Η εξασκημένη μύτη σου έπιασε τον καλύτερο μπαρούφο της μλογκόσφαιρας
Ευχαριστώ

maika said...

Ελπίζω να μη σας πιάσουν και να ρίξετε χαστούκια με την ψυχή σας!!
Όσο για την επαγγελματική σου ιδιότητα ε, αν σας μαγκώσουν δε θα χρειαστείτε να πείτε ...θέλω να τηλεφωνήσω στο δικηγόρο μου...Θα έχουν εσένα...
(Οι εντιμότατοι φίλοι μου είναι απο τις αγαπημένες μου ταινίες όπως και το Κλουβί με τις τρελές.
Ξεκαρδίζομαι κάθε φορά που τις βλέπω !)
;o))
Καλό καλοκαίρι Τάκη! Ελπίζω να βρω υπολογιστή και να έρχομαι να τα λέμε! (βλέπεις ο παλιομπαμπάς μου ο Βαδινογιάννης δε μου παίρνει...)
;o))
γειάααααααααααααααααααα

Λούκι said...

Φουυυυυ, λαχάνιασα... Ας πάρω μία ανάσα!
Τι γλυκό μέρος τα στέκια, τι ωραία ιστορία.

Να είστε πάντα καλά

Shades said...

Ωραία ομάδα έχετε φτιάξει.. Τάκης.. Bar-ufo-s.. λέω να σας βαφτίσω επικηρυγμένους εραστές!!!

bar-ufo-s said...

λούκι
Για να σε προπονησω το εκανα. Οταν ανέβεις με τον Τάκη στα βουνά θα είσαι έτοιμη.
Καλοδεχουμενη η ευχή. Το ίδιο κι εσύ.

bar-ufo-s said...

shades
Ελπίζω εκεί στον οίκο αντοχής να μας δώσετε άσυλο.

Menios said...

Εκεί στον οίκο δεν δίνουμε μονό πολιτικό και κοινωνικό άσυλο δίνουμε και ερωτικό μοιράζουμε σαλιάρες (πρόσεξε σαλιάρες είπα όχι σΦαλιάρες μην επηρεάζεσαι από τα γνωστά βίντεο που κυκλοφορούν) κλπ κλπ..

Anonymous said...

Apantontas sto erotima sou edo (kai dipla), 8a i8ela na sou po: To POP mazeyei kyrios nearoteres ilikies. To Inoteca omos einai mixed age. Ki exei episis kali tekila. To Seven Jockers, episis.
Try those if you want.

bar-ufo-s said...

menios
Είστε το σωστό μέρος. Οι σαλιάρες κι αν είναι απαραίτητες. Θα ΄ρθουμε, θα 'ρθουμε!

bar-ufo-s said...

the_bar
Τα σημείωσα κι αν ο δρόμος μου με βγαλει εκεί πριν τη σύνταξη θα τα θυμηθώ :-)