tag:blogger.com,1999:blog-4291505474975267507.post8760994049785573051..comments2023-08-21T13:34:12.259+03:00Comments on No label: Ενύπνιον ωρίμου ανδρός ή περί της αριστεράς συνειδήσεωςtakishttp://www.blogger.com/profile/03251767729354829039noreply@blogger.comBlogger53125tag:blogger.com,1999:blog-4291505474975267507.post-11303645699039289262009-07-05T20:34:41.498+03:002009-07-05T20:34:41.498+03:00Ποσο παει το ξανθο μουνι ρε παληκαρι για να παρουμ...Ποσο παει το ξανθο μουνι ρε παληκαρι για να παρουμε κι εμεις στα ονειρα μας!Υπαρχει κλειδαριθμος κι αν ναι πεστο μας για ν ανοιξουμε το ονειροδρομιο του μουνιου κι εμεις οι καψουρισες Λεσβιες. ΣΑΠΦΩAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4291505474975267507.post-1552551063518997592009-05-26T18:54:58.603+03:002009-05-26T18:54:58.603+03:00...
μεγαλωμένος ο ίδιος με το σύνθημα "τι Πλαστήρ......<br /><br />μεγαλωμένος ο ίδιος με το σύνθημα "τι Πλαστήρας τι Παπάγος;" αντι για παραμύθια μπρος απ την πολυθρόνα του παππού, και με τις μνήμες των παιδικών του βαθειά στην αριστερά, η αναφορά του στην ..τρύπα και το νερό που χρειάζονται όλα για να στεριώσουν, είχε την αρχή της στην ένταση που του προκάλεσε ο αφορισμός εκ μέρους του <I> Ασκαρδαμυκτί</I> για το αν και τι πέτυχε η ΕΔΑ και με το "παράπονο" ή το ερώτημα, απορία, αν η ιστορία γράφεται αντικειμενικά παρά ποτίζεται απο την φιλοσοφική τάση του γράφοντος αυτή<br /> <br />ένα πράγμα που διδάχτηκε στο διαδίκτυο αυτός ο Ανώνυμος είναι να σέβεται ή τουλάχιστον να προσπαθεί να κάνει έτσι, τα διακριτικά των νικς <br />για κάποιους σημαίνουν κάτι<br />με αυτή τη λογική, προτίμησε να διαβάσει: μονό κομμάτι αντί για μονοκόματη την <I>mono-komati</I>έξυπνη γυναίκα και προσεχτική αναγνώστρια, εκτίμησε εξ αρχής ο Ανώνυμος και θα συμφωνούσε μαζί της σε τμήματα των επισημάνσεων της για τα πολιτικά πράγματα αλλά το θέμα της παρουσίας του στο μπλογκ αυτό ήταν η αρχική ανάρτηση κι όχι το πήγαινε έλα των ευθυνών στο πολιτικό χώρο<br /> <br /><B>takis</B>, εξαίρετος συνομηλιτής ή παίχτης; χαμογέλασε ο Ανώνυμος στην σκέψη της γκριμάτσας του Τάκη σε αυτό του το σχόλιο<br />παίχτης<br />δεν χάνει την ευκαρία να συνδέσει το καίριο με το ερωτικό (ή τον ερωτισμό;)<br />εξαιρετικός όμως και τέλειο συμπλήρωμα του υπογράφοντος την ανάρτηση<br />συμπλήρωμα αφού ο τελευταίος δεν εμφανίζεται να υποστηρίξει το κείμενό του [εκτός κι αν... η εκδοχή αιφνιδίασε τον Ανώνυμο..]<br /> <br /><B>bar-ufo-s</B>, λοιπόν ο συγγραφέας κι ενδεχομένως ο δράστης του ονείρου, που όμως αρκείται στο έναυσμα δίχως να υπεισέρχεται στην διαδικασία του διαλόγου για να το υποστηρίξει ή να το αναλύσει<br />ελιτισμός; ή σκέτα το χαρακτηριστικό ανθρώπου ο οποίος ολοκληρώνει αυτό που θέλει στο κείμενό του<br />παρατηρητής, πάει να πει, κατέληξε ο Ανώνυμος κι έκανε να ανάψει ένα τελευταίο τσιγάρο<br />όπως και νάχει.., <B><I>Κύριε..</I></B> εύχομαι να αποδειχθείτε σκληρός ανταγωνιστής του εαυτού σας κι όχι να αδράξετε, αλλά να δημιουργήσετε ε σ ε ί ς την ευκαιρία σας να δημοσιεύετε τα κείμενά σας κάποτε στον έντυπο τύπο όπως γνωστοί και ικανοί για τον κόσμο δημιουργοί<br />προσκυνώ την μεγάλη σας Παρασκευή του ανθρώπου... με κάθε ειλικρίνεια και όση κατάνυξη συσσωρεύτηκε χρόνια μέσα μου εμπρός από τα καντήλια όλων των Δεκαπενταύγουστων της ζωής μου<br /> <br /> <br />χαιρετώντας μη ξεχάσω αυτό που βρήκα κάπου...<br /><br /><B><I>Για μένα <br />μην ανησυχείς<br />Επέζησα<br />τόσων διαψεύσεων </I></B>μεγάλη αλήθεια μα ο Ανώνυμος φοβήθηκε τις προσδοκίες που ενδεχομένως προκάλεσε σε ορισμένους τουλάχιστον, εδώ μέσα...<br /><br />έσβησε το τσιγάρο και βγήκε στο μπαλκόνι<br />οι πιτσιρικάδες είχαν απο μέρες κάνει κατάληψη της παιδικής χαράς και της ησυχίας του..<br />αυτό όμως δεν τον πείραζε καθόλου<br />αντίθετα...Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4291505474975267507.post-79188402849200604872009-05-26T18:54:35.061+03:002009-05-26T18:54:35.061+03:00Η συνειδητή αποφυγή της κουβέντας, χαρακτηριστικό ...Η συνειδητή αποφυγή της κουβέντας, χαρακτηριστικό του βίου, σκέφτηκε ο Ανώνμος φέρνοντας στο μυαλό του τόσους και τόσους που αναζητούν δυο καλά αυτιά να τους ακούνε αλλά και τους υπόλοιπους που τρέχουν δίχως πολλές φορές να μπορούν να αιτιολογήσουν το γιατί και ξεχνιούνται στην μη επαφή<br />η συνειδητή αποφυγή της κουβέντας, χαρακτηριστικό και των ..έξω με το κέρδος να περνά πλήρες στους ψυχολόγους<br />η χρηστικότητα του χώρου<br />η καλυμένη μοναξιά του<br />κι ο καπιταλισμός που καίει φλάντζες τρέχοντας να προλάβει τον εαυτό του... πέσαν βαριές οι σκέψεις στο μυαλό του Ανώνυμου κι ούτε το τσιγάρο του τον ησύχαζε<br />άλλωστε, ήταν κι αυτή η εμμονή με την αναφορά στη μικρή που τον απασχολούσε<br />και δεν ήταν που πίστευε πως μια ακόμη μπλόφα ξετυλιγόταν, ήταν που πραγματικά ανησυχούσε για την αλήθεια της αναφοράς<br />κι είχε άραγε ανάγκη απο ένα ποστ να επαληθεύσει τι;<br />όχι<br />αυτό ήταν έξω απο τις αρχές του<br />το ξεγύμνωμα της υπόθεσης ενός άλλου, ενός τρίτου σε μια κουβέντα<br />τα ποστς κι οι διαδικτυακοί φίλοι.. κι η συζήτηση κι η ανάγκη για επικοινωνία κι η ίδια η επικοινωνία κι οι αναστολές κι οι περιορισμοί και δεν συμμαζεύεται<br />θα έλεγε πως δεν είναι τα μπλογκς οι χώροι για συζήτηση, πως είναι τα φορουμς αλλά πάλι... ανάλογα με την θεματολογία κι η θεματολογία ανάλογα με τον κτήτωρα και τις ανάγκες του κι οι ανάγκες κι η θεματολογία ανάλογα με την εποχή κι αυτή η εποχή της άνοιξης και του καλοκαιριού στέλνει τον κόσμο έξω να ικανοποιήσει και τις υπό λοιπες αισθήσεις πλην της όρασης, έρχονται οι σκέψεις να πιάσουν τον χώρο τους στους νευρώνες του Ανώνυμου<br /> <br />δυο προσωπικότητες λοιπόν που συμπληρώνει η μια την άλλη; οι δυο, takis και bar-ufo-s;<br />οι ίδιοι ξέρανε<br />αυτός το μόνο που μπορεί να ξέρει είναι ότι θα έπρεπε να πάει τέσσερα και παραπάνω χρόνια πίσω για να θυμηθεί πως απόλαυσε μια τέτοιου είδους συνομιλία σε διαδικτυακό, άλλον, χώρο<br />η ικανοποίηση τεράστια και επικάλυψε την κούραση και την ευθύνη που ένοιωσε κάποια στιγμή κι ακόμη το ίδιο<br />κι αυτό που όφειλε να κάνει, δίνοντας βήμα στο τέλος αυτής της ανωνυμοτακιάδας, να ευχαριστήσει δίχως βαθυστόχαστες αναλύσεις<br /> <br />...Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4291505474975267507.post-22187391402146114812009-05-25T16:57:29.122+03:002009-05-25T16:57:29.122+03:00Kοίταζε με παγωμένο βλέμμα το τελευταίο χαρτί...
ή...Kοίταζε με παγωμένο βλέμμα το τελευταίο χαρτί...<br />ήταν χαμένος...<br />ευτυχώς που ο Ανώνυμος ήταν χαρούμενος και ίσως να μπορούσε να μπλοφάρει ακόμα.<br /><br />Κατ'αρχή αποφάσισε να αναρτήσει ένα ποστ για τη μικρή για να λύσει την απορία του Ανώνυμου..<br />ενώ η άλλη ψυχή, που "παραιτήθηκε ερωτικά" , μπορεί και μόνη της να υπερασπιστεί τον εαυτό της όποτε θελήσει, σκέφτηκε.<br /><br />Απο την άλλη πλευρά η Ανωνυμο- τακιάδα καλά κρατεί, σκέφθηκε φιλάρεσκα...<br />είναι ότι καλύτερο έχει συμβεί σε αυτό το μπλόγκ εδώ και πολύ καιρό...<br /><br />Η αλήθεια είναι οτι ο Takis δεν αναζήτησε ίχνη του Ανώνυμου.<br />Θέλει να ξέρει ποιός είναι πίσω απο την αινιγματική περσόνα αλλά πιο μεγάλη σημασία για αυτόν έχουν τα ξεγυμνώματα ψυχών χωρίς καθόλου να υποτιμά και εκείνα των σωμάτων.<br />(περιττό να ομολογήσει την διέγερση που του προκαλεί ο συνδυασμός των δύο)<br /><br />Τα πόστ στους διαδικτυακούς φίλους διαδέχονται το ένα το άλλο με ταχύτητα που δεν επιτρέπει πια να γίνεται διάλογος.<br />Αυτό είναι που τον πειράζει πιό πολύ στο μπλόγκιν.<br />Η συνειδητή αποφυγή της κουβέντας..<br />που είναι και η πραγματικότητα στα περισσότερα μπλόγκ.. <br />καμιά φορά και στα φιλικά μπλόγκ..<br />εκδήλωση αδυναμίας ?<br />Δεν αντέχει επίσης το καβάλημα των καλαμιών.<br />Ούτε την εξεζητημένη παράθεση απόψεων που έχουν την μορφή αποφθεγμάτων.<br /><br />Εχει σκεφθεί οτι μπορεί να είναι εκτός κλίματος και εκτός εποχής..<br /><br />Ναι, οι bar-ufo-s και takis είναι φασαριώδεις τύποι..ο καθένας με τη δική του προσωπική "φασαρία"..στην "διαφορετικότητα πραγματοποιούνται οι καλύτερες συνερεύσεις" λένε τα παλιά ρητά..και με το ισοζύγιο κέρδους/ζημίες να μην είναι ξεκάθαρο τις περισσότερες φορές.<br /><br />Μία αισθητή διαφορά τους πχ. είναι οτι ο bar-ufo-s σπανίως σχολιάζει..ενώ ο takis ξημεροβραδιάζεται στα σχόλια φίλων προσπαθόντας να "διεισδύσει στα εσωτερικά" των άλλων..μερικές φορές ανερυθρίαστα... <br /><br />δεν ξέρει καν αν έχουν κοινά βιώματα...πχ.δεξιός ο ένας αριστερός ο άλλος.<br /><br />Θα συμφωνήσει με την επίκριση που έκανε στον Ασκαρδαμυκτί..<br />Καμία πορδή του Ασκαρ μπορεί να εκληφθεί σαν χάϊδεμα αυτιών εδώ..αν και καλοδεχούμενες αφου εξυπηρετούν ματαιοδοξίες...<br /><br />Δεν θα απαντήσει στο ερώτημα του Ανώνυμου αν κάποιος εκ των δύο (bar-ufo-s, takis)ξέρει κάτι..<br /><br />Ο Takis μπλοφάρει..και αυτός γοητεύεται απο ωραία αλλά και κούφια λόγια..<br />δεν μπλοφάρει όμως για τη μικρή..<br /><br />ξανακοίταξε το τελευταίο χαρτί..<br />το πρόσωπο του παρέμεινε ανέκφραστο όπως οφείλει να είναι ενός καλού παίκτη πόκερ ή ενός καλού παίκτη στο μπλόγκιν, πρόσθεσε μέσα του.takishttps://www.blogger.com/profile/03251767729354829039noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4291505474975267507.post-61707770301415888282009-05-23T12:48:20.686+03:002009-05-23T12:48:20.686+03:00You gave me reason to live
You gave me reason to l...You gave me reason to live<br />You gave me reason to live<br />Και δωσ’ του ο Τζο Κοκερ κι ο Θωμαίδης να κρίνει την συνεισφορά της ερμηνείας του στην απογείωση του τραγουδιού<br />Μα τον Μπελένο! Να ένα τραγούδι που θα άξιζε να αφιερώσει ο Ανώνυμος στον Takis και τον bar-ufo-s<br />Αυτό το τονισμένο και ταυτόχρονα δεμένο με τα υπόλοιπα στοιχεία του νικνέιμ του τελευταίου, s, σα να σημαίνει: σωπάστε! Ακούστε! Δώστε προσοχή επιτέλους!<br />Ας είναι<br />Σήμερα ο Ανώνυμος είχε κέφια<br />Κι από χτες είχε κέφια, το βράδυ που διάβασε την απάντηση του takis , και θα απαντούσε αλλά προτίμησε να απολαύσει εκείνο το παιχνίδι ευφυΐας με τον Αντονυ Χοπκνις στην τηλεόραση<br />Γιατί, αυτά είναι τα παιχνίδια στα οποία αυτός ο Ανώνυμος υποκλίνεται..<br />Μα την μαύρη αλήθεια, αυτό το: καρικατούρα, πολύ του ταίριαζε του Ανώνυμου<br />Περισσότερο από τα άλλα<br />Γι αυτό είχε κέφια<br />Και το άλλο όμως τον έκανε να γελάσει<br />Που κοίταξε ο Takis την παλάμη του<br />Όμορφα!<br />Ένα τον τρομάζει ακόμα σ’ αυτό το πήγαινε-έλα των σκέψεων<br />Η συνεχής και τέτοια αναφορά στην μικρή<br />Εσχατιές της ζωής.. μεγάλη κουβέντα, πολύ μεγάλη για να την σηκώσει σε όλο το βάρος της η μικρή<br />Παιχνίδι ή μεταφορά από την πραγματικότητα;<br />Παιχνίδι, αποφάνθηκε ο Ανώνυμος<br />Διαφορετικά θα συνέχιζε να υπάρχει αναφορά και στην ψυχή που παραιτήθηκε ερωτικά…<br />Ας ευχηθώ παιχνίδι, τέλειωσε αυτή του την σκέψη και προχώρησε<br />Να ψάξει τα ίχνη του Ανώνυμου.. αν δεν το έκανε μέχρι τώρα, μπορεί να σημαίνει και ότι δεν τον ενδιαφέρει<br />Όχι! Ο Ανώνυμος άφησε ίχνη για αυτόν που θα είχε ανάγκη να πιστοποιήσει την αλήθεια του, πως δεν είναι δηλαδή, κανένας από αυτούς που ο Takis μοίρασε την τράπουλα κι ούτε άλλος από αυτούς που σχολιάζουν εδώ χωρίς ταυτότητα<br />Έπειτα.. ποια σημασία έχει ακόμη μια διαδικτυακή προσωπικότητα στο δίχτυ της μοναξιάς και της μοναχικότητας ενός ανθρώπου; Αυτά σημαδεύονται από τα έξω. Τούτα τα μέσα είναι παρηγοριές, παραμυθίες<br />Κι ούτε που είναι αλήθεια η σκέψη του, σκέφτηκε, του άλλου η σκέψη<br />Η αλήθεια μετρούσε την διάθεση του Takis να επισκέπτεται τους φίλους του<br />Από κει ξεκινά το αλισβερίσι, ίσως<br />Γιατί, και δε μπορεί, θα το πρόσεξε κι αυτός, τα λεγόμενα, έστω και σύντομα, των φίλων του εδώ, καταδεικνύουν και απόψεις, και συναισθήματα, κι εκτίμηση και προσοχή<br />Όχι, αυτός ο Ανώνυμος είχε κουραστεί να σηκώνει τόση μοναξιά των άλλων πάνω του<br />Κι αυτό το παιχνίδι εδώ, που ο ίδιος ξεκίνησε, κι η ευθύνη του, κι ας είναι ανώνυμος, τον κούρασε, αλλά του αρέσει και τον ικανοποιεί, γι αυτό και συνεχίζει<br />Υπάρχουν δυο τύποι ανθρώπων σκέφτηκε ο Ανώνυμος<br />Αυτοί που κάνουν φασαρία για να κρύψουν αυτό που κινδυνεύουν αν προσέξεις κι αυτοί που πράττουν ήσυχα και κερδίζεις όταν τους προσέξεις<br />Οι δυό τους, bar-ufo-s και takis κάνουν ο καθένας την δικιά του μεγάλη φασαρία<br />Κάτι επομένως θέλουν να κρύψουν<br />Διαφορετικό ο καθένας από τον άλλο αφού διαφορετικοί είναι οι τρόποι τους ή μήπως όχι; αιφνιδιάστηκε από μόνος του ο Ανώνυμος<br />Ξέρει άραγε κανείς από τους δυο, τι; χαμογέλασε και σηκώθηκε<br />Είχε χαρμανιάσει τόση ώρα.. έστριψε ένα τσιγάρο κι έφερε στο μυαλό του τα λόγια του takis για την μικρή<br />Το μόνο που τον ανησυχούσε σε αυτό το μπλογκ ακόμη<br /><br />και.. Ασκαρδαμυκτί.. κοίταξε με! ο Σπίθας ικανοποίησε την ματαιοδοξία αυτού του Ανώνυμου όπως κι ο ίδιος ομολόγησε και καθόλου δεν του άρεσε αντίθετα ο χαρακτηρισμός που χρησιμοποίησες.. φιλικά θα έλεγε ο Ανώνυμος αλλά κι αυτός, δηλωμένα εδώ και καιρό, δεν είχε καλές σχέσεις με την ευγένεια και την τρέχουσα ηθικήAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4291505474975267507.post-61035333222625206302009-05-22T20:28:44.196+03:002009-05-22T20:28:44.196+03:00ήξερα οτι πολιτική και σεξ έχουν σχέσεις συναλλαγή...ήξερα οτι πολιτική και σεξ έχουν σχέσεις συναλλαγής αλλά σε τέτοιο βαθμό δεν το φανταζόμουν ποτέ.<br />Εκπληκτικό κείμενο.Georgehttps://www.blogger.com/profile/01194334349706515879noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4291505474975267507.post-21982974313199992262009-05-22T19:10:05.039+03:002009-05-22T19:10:05.039+03:00Ανακάτεψε καλά τη σημαδεμένη τράπουλα..μοίρασε σε ...Ανακάτεψε καλά τη σημαδεμένη τράπουλα..μοίρασε σε όλους..<br />Asteroessa, mrs smith, σπίθας, αλήτισσα, μαικα, κάντυ, diva, ασκαρ, δείμος του πολίτη κλπ...<br />όλοι πήγαν πάσο..<br />εγκατέλειψαν..<br />Εμεινε μόνο ο Ανώνυμος απέναντι του..σαν καρικατούρα του εαυτού του.. κόντρα στον "εαυτό" του ήξερε οτι θα μπλόφαρε..<br />παιχνίδι χωρίς τέλος σκέφτηκε..αυτή η κόντρα. <br /><br />Υιοθέτησε αυτόματα τις εκδοχές-ορισμούς της μοναξιάς χωρίς να έχει ιδιαίτερη προτίμηση σε καμία. <br /><br />Σαν "συνήθης σχολιαστής" είχε την τάση να αποχωρεί αθόρυβα..<br />όμως έβρισκε ηδονή να αποχωρεί με φασαρία..όσες φορές δεν τόκανε το μετάνοιωνε,σκέφτηκε.<br /><br />Ελεγε οτι δεν είχε καλή σχέση με την τρέχουσα έννοια της ηθικής αλλά χειροκρότησε την άποψη οτι "έχουμε χρέος να υποστηρίζουμε την ηθική στα παιχνίδια που μας έκαναν συντροφιά στη μοναξιά μας.."..όπως το μπλόγκιν..<br />Ετσι απέρριψε το delete οριστικά...<br />απο υποχρέωση στο ρετούς της μνήμης.. αλλά και στο πεδίο μελέτης των ιστορικών του μέλλοντος, σκέφτηκε φιλάρεσκα αυτοσαρκαστικά! <br /><br />Αναρωτήθηκε αυτόματα πόσα άλλα "παιχνίδια" κάνουν συντροφιά στη μοναξιά μας...<br />κοίταξε τη παλάμη του.., χαμογέλασε ..<br /><br />σκέφθηκε και το βουβό κλάμα της μικρής που είχε πάει στα σύνορα της ζωής και επέστρεψε λαβωμένη..<br />Δεν θα μάθαινε ποτέ τι είδους μοναξιά υπάρχει στην εσχατιά της ζωής, η μικρή ήξερε αλλά δεν μπορούσε να μιλήσει για αυτό.<br />Καλύτερα όμως, <br />ξάπλωσε στον καναπέ άνοιξε μια μπύρα ανακάτεψε τη τράπουλα ...<br />όντως είχε μείνει αυτός και ο Ανώνυμος.. <br />ή μήπως τελικά ήταν μόνος ?<br />Ή μήπως άλλαζε άποψη αν έψαχνε για τα ίχνη του Ανώνυμου?...takishttps://www.blogger.com/profile/03251767729354829039noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4291505474975267507.post-31398314178310858992009-05-22T18:29:10.174+03:002009-05-22T18:29:10.174+03:00Εγώ γέλασα με τον Σπίθα, που πετάχθηκε σαν πορδή, ...Εγώ γέλασα με τον Σπίθα, που πετάχθηκε σαν πορδή, εκεί που οι Ανωνυμο-τάκηδες έδειναν ρεσιτάλ!Ασκαρδαμυκτίhttps://www.blogger.com/profile/01130925479884062715noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4291505474975267507.post-34819022595804919602009-05-21T20:05:36.368+03:002009-05-21T20:05:36.368+03:00πόνος λοιπόν!
περίεργο! θα ισχυριζόταν ότι ο μόνος...πόνος λοιπόν!<br />περίεργο! θα ισχυριζόταν ότι ο μόνος πόνος είναι αυτός απο τα εργαλεία που του τραυμάτισαν το χέρι καθώς επιχειρούσε αυτήν την περίεργα ερεθιστική διαδικασία της διείσδυσης στο βυθό της αποχέτευσης το μεσημέρι<br />αλλά.. μπορούσε να το αρνηθεί στον takis;<br />ίσως αυτός να έβλεπε κάτι περισσότερο στον ίδιο όπως άλλωστε κι ο Ανώνυμος στους άλλους<br />σάμπως, έτσι δεν στέκει αυτό το παιχνίδι;<br />ευκολότερη η ανάγνωση του εαυτού από τον ξένο παρά τον ίδιο<br />στα παιχνίδια το τέλος ορίζεται απο την στιγμή που παίζει μόνο η μια πλευρά<br />έτσι και στο μπλογκινγκ<br />αν τον ενδιέφερε η επικοινωνία πραγματικά, θα γυρόφερνε τις γειτονιές ν' αφήνει μπιλιετάκια και θα ΄βλεπε φυσικά την απομάκρυνση ή αποστασιοποίηση απο το μέσον και των υπόλοιπων πολλών<br />άσε που.. αν σε ενδιέφερε πραγματικά θα είχες ήδη χρησιμοποιήσει τα ίχνη που άφησε αυτός ο Ανώνυμος<br />εκτός.. εκτός κι αν το ενδιαφερον περιορίζεται σε ορισμένα άτομα<br />Η λοιπόν! η μονοκόματη<br />κι αυτός; γιατί διάβαζε: μονό κομμάτι; αναρωτήθηκε<br />είδες; το ίδιο θέμα έχει πολλές αναγνώσεις<br />αυτό συμβαίνει και με την μοναξιά<br />η μοναξιά ήρωας<br />η μοναξιά ανάγκη<br />η μοναξιά κατάληξη κι επικάλυψη<br />η μοναξιά ως αποτέλεσμα επικοινωνιακού λάθους ή κοινωνικού αποκλεισμού<br />αποκλεισμός που μπορεί να προκλήθηκε απο τον ..πάσχοντα ή να προέκυψε από την απόρριψη προς τον ..πάσχοντα<br />τι από όλα;<br />δε βαριέσαι;<br />όποιο από όλα, θέλει δύναμη και μόνο να σκεφτείς ότι μια εκδοχή του είναι το δικό σου φταίξιμο μ' αιτία τις αναστολές σου, παραδέχτηκε ο Ανώνυμος κι έκανε μια κίνηση σα να έβγαζε το καπέλο στον συνομιλητή του<br />οι συνήθεις σχολιαστές αποχωρούν από παντού και πάντα αθόρυβα<br />όπως ακριβώς θα μπορούσες να κάνεις ή έχεις ήδη κάνεις κι εσύ, του ήρθε να φωνάξει <br />ποιο το όφελος;<br />τα πράγματα θα κυλήσουν όπως είναι να κυλήσουν<br />όφειλε όμως να υπενθυμίσει αυτό: όλα τα παιχνίδια, έχουν την δικιά του το καθένα ηθική<br />στο μπλογκινγκ ένα της κομμάτι είναι το μη delete του χώρου<br />είθιστε να μένει ανοικτός σε όποιον θελήσει να κάνει ένα ρετούς της μνήμης του και της ζωής του<br />κι ίσως έχουμε ένα χρέος να υποστηρίζουμε την ηθική στα παιχνίδια που μας έκαναν συντροφιά στη μοναξιά μας... φιλοσόφησε κι έκανε να ανάψει ακόμη ένα τσιγάρο<br />το τελευταίο της ημέρας, υποσχέθηκε<br />το τελευταίο της ημέρας..Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4291505474975267507.post-48353224015841573992009-05-21T16:02:06.491+03:002009-05-21T16:02:06.491+03:00Σκέφθηκε οτι αυτός δεν είχε άλλα χαρτιά να ρίξει σ...Σκέφθηκε οτι αυτός δεν είχε άλλα χαρτιά να ρίξει στο τραπέζι..<br />Τα επικοινωνιακά του κόλπα επίσης έγιναν αντιληπτά..<br />παρόλα αυτά είχε πραγματικά σκεφθεί οτι αυτή ηταν μοναδική ευκαιρία να τερματίσει την διαδρομή αυτού του μπλόγκ...<br />τα σχόλια του Ανώνυμου έδιναν <br />τη δραματική ατμόσφαιρα που ταιριάζει σε αυτές τις περιπτώσεις.....<br />ο αέρας ειχε στεγνώσει όπως και οι σκέψεις του.<br />Οι συνήθεις σχολιαστές είχαν αποχωρίσει αφόρυβα...<br />για να αφήσουν χώρο στον Ανώνυμο? για να επικεντρωθούν στα καθημερινά τετριμένα? <br />για να ασχοληθούν με τα δικά τους φανταχτερά και μη σπίτια? <br />για να ανασυγκροτήσουν την περιέργεια και ματαιοδοξία τους? <br />Ποιός ξέρει..<br />τον πείραζε αυτό αλλά καταλάβαινε..<br /><br />αυτό που τον προβλημάτισε πιο πολύ ήταν η αναφορά του Ανώνυμου στην επιλογή της μοναξιάς.<br />Να ήταν άραγε τα λόγια της Μονοκοματι που τον ενόχλησαν?<br />και όμως υπάρχει ευθύνη στη μοναξιά..<br />μπορεί να μην ήταν επιλογή του αλλά είχε και αυτός ευθύνη..<br />ευθύνη, που προσδιορίζεται απο εσωτερική αδυναμία κυρίως να ξεπεράσει τις δικές του αναστολές..<br />να αγκαλιάσει τον άλλον μέχρι να μη μπορεί άλλο πια..<br />αναστολές..φόβοι..<br />σαν ενα παιχνίδι που μεγαλώνει τα παιδιά..όπως ειπώθηκε παρα πάνω.<br /><br />χαμογέλασε..επικοινωνιακό παιχνίδι το μπλόγκιν σκέφτηκε...<br />φυσικά έχει "φινέτσα και στυλ" αλλά πιο πολύ πόνο πίσω απο κάθε φινέτσα και στυλ..ξανασκέφτηκε..takishttps://www.blogger.com/profile/03251767729354829039noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4291505474975267507.post-48785814062407951632009-05-21T12:54:55.244+03:002009-05-21T12:54:55.244+03:00Άφησε τα εργαλεία στο πάτωμα απορημένος και παραξε...Άφησε τα εργαλεία στο πάτωμα απορημένος και παραξενεμένος<br />Έψαξε στις τσέπες του γιατί από όλες τις εκδοχές, αυτή του πέρναγε από το χέρι και μπορούσε να ελέγξει την αλήθεια της<br />Μήπως είχε κάποιο χαρτί ξεχάσει να ρίξει στο τραπέζι; αναρωτήθηκε αποδιώχνοντας από το μυαλό του την εκδοχή του κακού συμβάντος ή ενός ακόμη επικοινωνιακού παιχνιδιού γιατί τα υπόλοιπα τα απέκλειε το ίδιο αυτό το παιχνίδι<br />Η περιέργεια κι ίσως κι η ματαιοδοξία που ευδοκιμεί ο χώρος, κερδίζουν την βαρεμάρα της επανάληψης στα πρόσωπα<br />Σίγουρα είχε χαρτιά που δεν είχε ρίξει στο τραπέζι αλλά το έκανε γιατί θα μπορούσε να προκαλέσει αρνητικά συναισθήματα, όπως θυμό, λύπη, κι αγανάκτηση ενδεχομένως<br />Ποιος θα μπορούσε να δεχτεί μια κριτική για την γνώμη του που θα τον ακύρωνε ή χειρότερα, θα του έδειχνε μονοπάτια σκέψης που πολύ πιθανόν να είχε από μόνος του αποκρύψει;<br />Εύκολο ας πούμε είναι, να βγεις και να πεις στον άλλο για την από επιλογή μοναξιά ή μοναχικότητα, γιατί αυτό σε αδειάζει από ευθύνες είτε αποδίδει αυτές στους άλλους αρκετές φορές;<br />Ή για το άλλο, το αθώα… ποιος είναι ο δικαστής κι επικριτής ενός ανθρώπου για να τον αθωώσει ή όχι και με ποιους νόμους άραγε; Αθώα επειδή κινείται κατά τα της καθεστηκυίας τάξης πραγμάτων στην ηθική και δεν τολμά να φανερώσει ή ακόμη χειρότερα, να αποδεχτεί της γυναικείας και νεαρής –πράγμα που επιτείνει την κατάσταση- φύσης της, τα φυσικά;<br />Όχι, δεν έχει άλλα χαρτιά να φανερώσει κι ότι έπρεπε το έπραξε<br />Καιρός να πάμε παρακάτω, παρότρυνε τον εαυτό του πρώτα από τους άλλους<br />Έπειτα, έσκυψε και πήρε τα εργαλεία <br />φινέτσα και στυλ! Ούτε κι αυτό ταιριάζει σε αυτόν τον Ανώνυμο κι ούτε που είναι ευγενής να ευχαριστήσει αλλά χάρηκε κι έντιμο είναι να το ομολογήσει, σκεφτηκε..Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4291505474975267507.post-27817773951045022982009-05-19T21:34:00.000+03:002009-05-19T21:34:00.000+03:00BARUFOS και Anonymous, εξαιρετικοί!
Πολύ φινέτσα ...BARUFOS και Anonymous, εξαιρετικοί!<br /><br />Πολύ φινέτσα και στυλ!ΣΠΙΘΑΣhttps://www.blogger.com/profile/01103973528557594403noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4291505474975267507.post-19020968812308046242009-05-18T07:43:00.000+03:002009-05-18T07:43:00.000+03:00ο πόνος κι η ηδονή
κατά κάποιο τρόπο η γνώση γεννι...ο πόνος κι η ηδονή<br />κατά κάποιο τρόπο η γνώση γεννιέται με πόνο και κυοφορεί πόνο κι ηδονή, σκέφτηκε<br />καλύτερα έτσι<br />καλύτερα που αναρωτιέται ακόμη και για το φύλο του, συμπλήρωσε την σκέψη λιγότερο αγχωμενος<br /><I>υπέγραψα Ανώνυμος </I>και το μόνο που δεν ήθελα είναι να δημιουργηθούν παρεξηγήσεις<br />καλύτερα έτσι λοιπόν<br />θα μπορούσε να συγχωρήσει ακόμη και το επικοινωνιακό κόλπο<br />άλλωστε, δική του η ευθύνη για την ανταπόκριση σε αυτό<br />το παιχνίδι;<br />το παιχνίδι μεγαλώνει τα παιδιά<br />το παιχνίδι που τα μαθαίνει και τα συνηθίζει στην συναναστροφή<br />το άλλο, αυτό στα δαιδαλώδη "κτήρια", λυπάται, αλλά το καταττάσσει αλλού, και το κρίνει αλλιώς<br />εξεζητημένος <I>αυτός</I> ο Ανώνυμος, όχι δεν του ταιριάζει<br />ανώνυμοι όπως ξένοι οι άνθρωποι στην γιορτή<br />όπως το ίδιο ξένος όφειλε ίσως τελικά να παραμείνει ο ίδιος<br />σάμπως όμως και την εδώ ταυτότητά του να έκανε γνωστή με τον τρόπο του, θα πάψει ξένος νάναι;<br />άλλωστε, αυτό του εξασφάλιζε κι η ανωνυμία του που επέλεξε<br />ας είναι<br />ο βορριάς κάνει αισθητή την δική του επιλογή να επισκεφθεί την πόλη κι ο ίδιος πρέπει να φύγει για την δουλειά<br />μπορεί και μέσα στην βδομάδα<br />μπορεί!<br />να δώσει την εξήγηση<br />με τον δικό του τρόπο πάνταAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4291505474975267507.post-54369532508372951502009-05-17T22:55:00.000+03:002009-05-17T22:55:00.000+03:00Το πόκερ πάντα τον ερέθιζε.
και οχι μόνο αυτό που ...Το πόκερ πάντα τον ερέθιζε.<br />και οχι μόνο αυτό που γδύνονται..<br /><br />Σκέφθηκε οτι ο Ανώνυμος συμπεραίνει για πρώτη φορά λάθος...<br />ούτε και για το φύλο είναι σίγουρος..<br />εξάλλου τι σημασία έχει το φύλο..<br />ο πόνος έχει σημασία <br />και <br />η ηδονή, βέβαια, συμπλήρωσε.<br />(έχει αδυναμίες στις κοινοτυπίες).<br /><br />Ο Ανώνυμος τον προκαλεί να βρεί τον χώρο του.<br />Το δαιδαλώδες κτίριο του διαδικτύου (όπως περιγράφεται στην ανάρτηση) όμως είναι πολύ μεγάλο για τις δυνατότητες του..<br />οι χώροι πολλοί και περίπλοκοι οι Ανώνυμες περσόνες έχουν την τέχνη να καμουφλάρονται επιδέξια μέσα σε φανταχτερά μπλόγκ και εξεζητημένες αναρτήσεις..<br />αυτός ένα φτωχό μπλόγκ- δωματιάκη κατασκεύασε, πιο λιτό και απο φοιτητικό, μήπως του θυμίσει τη νιότη του...και το δωμάτιο εχει εμφανείς φθορές πιά...<br /><br />Τράβηξε μια ρουφηξιά κοιτάζοντας τα χαρτιά του..<br />Η μικρή είχε πάει στον άλλο κόσμο και επέστρεψε, με εμφανή κουσούρια όμως..αυτή όμως είναι μία άλλη ιστορία..<br />Η άλλη ψυχή (και αυτή μικρή είναι)<br />μπλοφάρει λίγο αλλά ουσιαστικά ο Ανώνυμος έχει δίκιο για αυτή ,δεν υπάρχει στέρεψη στον έρωτα.<br /><br />Κοίταξε έξω, ο κήπος ήταν πολύ μεγάλος, πολύ κόσμος στο φρεσκοκουρεμένο γκαζόν όλοι είχαν ονόματα αλλά κατά κάποιο τρόπο ήσαν ανώνυμοι...σε λίγο θα άρχιζε η γιορτή.takishttps://www.blogger.com/profile/03251767729354829039noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4291505474975267507.post-5206220993225505732009-05-17T19:07:00.000+03:002009-05-17T19:07:00.000+03:00η μικρή δεν θα μπλόφαρε γιατί, δεν της επιτρέπεται...η μικρή δεν θα μπλόφαρε γιατί, δεν της επιτρέπεται να το ομολογήσει ευθέως αλλά έτσι συμβαίνει, ήθελε να μάθει να αισθάνεται<br />όπως άλλωστε κι η ψυχή που, νομίζει, στέρεψε ερωτικά<br />ας είναιAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4291505474975267507.post-8605665340727650002009-05-17T19:01:00.000+03:002009-05-17T19:01:00.000+03:00γράφαμε ταυτόχρονα
οι συμπτώσεις ή οι ταυτίσεις;, ...γράφαμε ταυτόχρονα<br />οι συμπτώσεις ή οι ταυτίσεις;, πληθαίνουνAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4291505474975267507.post-33955478695475473732009-05-17T18:59:00.000+03:002009-05-17T18:59:00.000+03:00Α! μα τον Μπελένο και την μαύρη αλήθεια!
σήμερα, β...Α! μα τον Μπελένο και την μαύρη αλήθεια!<br />σήμερα, βλέπω μία τουλάχιστον γυναίκα ικανοποιημένη<br />κι αυτή είναι η Αυταρέσκεια του υπογράφοντος το κείμενο κάτω από το οποίο σχολιάζουμε<br />ανασύρει την περηφάνεια της ορθώνοντας τους μέχρι τούδε κύπτωντας ώμους της, δίνοντας ούτω την ευκαιρίαν εις το πληθωρικό ταύτης στήθος να ανατείλει εμπρός εις τους οφθαλμούς του απίστου κτήτωρος της<br />προτείνει δε αυτό προς το μέρος του, όχι για να τον προκαλέσει προς ερωτικήν συνεύρεσιν, αλλά, εκ της ευωδίας αυτού, ο εν εκπλήξει τελών άνδρας, να πιστεύσει εις το θαύμα..!<br />διότι πως αλλιώς θα μπορούσε να ερμηνευτεί απο την ομήγυριν αυτή η εν τω λόγω, τη αιτία, αναστάτωσις που προεκάλεσεν ο άγνωστος σχολιαστής;, απείγγειλε ο Ανώνυμος σαν να μιλούσε απο μέσα του ο Εμπερίκος, χαμογελώντας και ακουμπώντας την πλάτη του στη ράχη της καρέκλας<br /><I>υπέγραψα Ανώνυμος </I>, σκέφτηκε, και έδωσα την ευκαρία στην φαντασία και την περιέργεια αλλά και σε συνασθήματα να εκφραστούν<br />κι οι δυο όμως που προέγραψαν, μοιάζουν να έχουν σαν αφετηρία τους την ίδια αρχική υπόθεση και την οποία είμαι υποχρεωμένος να ανασκευάσω<br />είμαι; αναρωτήθηκε τοποθετώντας μικρή ποσότητα καπνού στο χαρτί ανάμεσα στα δάχτυλα του<br />είμαι<br />απο εντιμότητα προς τον συγγραφέα αυτού του κειμένου που προσπάθησα να σχολιάσω στην ουσία του και με τον οποίο μοιάζει να με ταυτοποιούν οι δυο του φίλοι<br />φίλοι;<br />φίλοι<br />αν όλοι τους το υποστηρίζουν, φίλοι<br />στον δικό μου χώρο όμως και όποτε θελήσω εγώ<br />και θα πρέπει να με ψάξουν<br />ας βάλω ένα ακόμη βαθμό δυσκολίας, πέρασε στο μυαλό του κι άναψε το τσιγάρο<br />δεν θα το μοιραζόταν με κανένα απόψε<br />αυτό ήταν δικό του<br />κοίταξε την κάφτρα με μισόκλειστα μάτια και βγήκε στο μπαλκόνιAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4291505474975267507.post-5879324387364650262009-05-17T18:56:00.000+03:002009-05-17T18:56:00.000+03:00ΜΟΝΟΚΟΜΑΤΙ
Εδω, εσύ ειδικά πρέπει να αισθάνεσαι σ...ΜΟΝΟΚΟΜΑΤΙ<br /><br />Εδω, εσύ ειδικά πρέπει να αισθάνεσαι σαν το σπίτι σου..προσθέτω μεζέ και τσιπουράκι..<br /><br />Δεν ξέρω τι χαρτί πρέπει να τραβήξει ο Ανώνυμος για να έχεις απάντηση αλλά έχει ρέντα..απίστευτη θα έλεγα.takishttps://www.blogger.com/profile/03251767729354829039noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4291505474975267507.post-70005029827874832242009-05-17T18:44:00.000+03:002009-05-17T18:44:00.000+03:00Αυτός που κάπνιζε μόνο για να πάνε τα φαρμάκια κάτ...Αυτός που κάπνιζε μόνο για να πάνε τα φαρμάκια κάτω έστριψε ένα άφιλτρο και το πρόσφερε στη ΜΟΝΟΚΟΜΑΤΙ...<br />Εξάλλου, "μη και ξε-μη η επικοινωνία υφίσταται" όπως είπε και ο Ανώνυμος..<br />κατά ένα μαγικό και ανεξήγητο ίσως τρόπο..θα πρόσθετε.<br /><br />"Δεν μεγαλώσαμε για να μείνουμε παιδιά ", συμφώνησε ακόμα μια φορά..<br /><br />Επαιξε όμως το επικονωνιακό παιχνίδι, όπως εύστοχα επεσήμανε ο Ανώνυμος ...<br /><br />έπαιξε σαν παιδί...<br /><br />Κάποτε όμως τα παιχνίδια τελειώνουν...<br /><br />Απο την άλλη,ζωή χωρίς παιχνίδι? ..<br /><br />κοίταξε τα χαρτιά του..ζεύγη..<br />να μπλοφάρει ή να πάει πάσο? κέρδισε πρίν με την επικοινωνιακή μπλόφα ,αλλά τώρα?<br />Η μικρή τι θα έκανε στη θέση του?<br /><br />Η μικρή δεν θα μπλόφαρε σκέφτηκε ήταν ακόμα αθώα...<br /><br />"Μέσα" είπε, μπλοφάροντας...<br />ήξερε οτι είχε χάσει τελικά..<br />του έφτανε όμως μια μικρή επικοινωνιακή νίκη.<br />και ο αντίπαλος ήταν γενναιόδωρος..<br />θα του πρόσφερε το ταξί να πάει σπίτι..<br />εξάλλου αν έχει και αυτός παιδιά θα καταλάβει, σκέφτηκε και τράβηξε μια ακόμα ρουφηξιά, για τα φαρμάκια όπως συνήθιζε να λέει.takishttps://www.blogger.com/profile/03251767729354829039noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4291505474975267507.post-9737783235477504422009-05-17T12:00:00.000+03:002009-05-17T12:00:00.000+03:00Ανωνυμος
Μονοι είμαστε και θα μείνουμε ,μονο που ...Ανωνυμος<br /><br />Μονοι είμαστε και θα μείνουμε ,μονο που όταν δεν την αντέχουμε την μοιραζόμαστε έτσι για να λαφρύνει λίγο. <br />Και οι τρύπες με το νερό χάσκουνε έτοιμες να ρουφήξουν? ή να γεννήσουν? προσδοκίες <br />ανάκατες χωρίς σειρά και τάξη .<br />Κι αυτή η ξανθιά πάντα εκεί παρούσα <br />ούτε τα μάτια σου δεν τολμάς να κλείσεις σαν τον αγαπημένο σου εφιάλτη.<br />Αδυνατο να απαλλαγείς από τον ασυνείδητο εαυτό σου .<br />Κι αν μεγαλώσω την επιφύλαξή μου τι θα πετύχω δηλαδή οι μετοχές και πάλι πουλημένες θα είναι .<br />Διαθεσιμότητα!!! τι ωραία λέξη μόνο που αν γινόταν πράξη θα αποδομούσε την σημειολογία της...<br /><br />Και μην ξεχάσεις να βγάλεις το μάνταλο γιατί αυτή η "εξήγηση" που πολύ θα ήθελα να ακούσω, θα ήταν το πραγματικό μοίρασμα της μοναξιάς.<br /><br />ΥΓ: τι θα γίνει ρε παιδιά μόνοι σας θα τα καπνίσετε όλα,δώστε και μένα ένα τσιγάρο.mono-komatinoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4291505474975267507.post-61428985062025374242009-05-16T22:10:00.000+03:002009-05-16T22:10:00.000+03:00χαίρομαι, είπε ο Ανώνυμος και βγήκε στο μπαλκόνι α...χαίρομαι, είπε ο Ανώνυμος και βγήκε στο μπαλκόνι ανακουφισμένος<br />χαίρομαι που η αναβλητικότητα φάνηκε χρήσιμη<br />ποτέ του δεν κατάλαβε τις έμεσες "αυτοκτονίες" των μεγάλων<br />για τις πραγματικές, δεν το συζητάει καν<br />αλλά κι αυτές οι έμεσες, τον εκνευρίζουν<br />επιρρεπής στον χειρισμό, τράβηξε λάθος χαρτί για ακόμη μια φορά<br />δύο καρώ και συνέχιζε<br />όχι απο φόβο μην χάσει ο ίδιος αλλά απο τον φόβο του άλλου που θα έκανε την χαζομάρα<br />μεγάλοι άνθρωποι όλο βλακείες<br />πως να σταθεί ο κόσμος ύστερα<br />τι να απαιτήσεις από τα παιδιά μετά;<br />έλα! πάρε ένα απο τα άφιλτρα μου, προτείνε το πακέτο του στον κτήτωρα του χώρου<br />κι ας μην κάπνιζε...!<br />μη και ξε-μη η επικοινωνία υφίσταται<br />τι διάολο! μεγαλώσαμε για να μείνουμε παιδιά;<br />ζητήσαμε των παιδιών μας την άδεια πρώτα; αναρωτήθηκε αναστατωμένος<br />άλλη μια επικοινωνιακή παγίδα, σκέφτηκε και τίναξε τον καπνό προς τα πάνω<br />ας είναιAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4291505474975267507.post-66639936490857376642009-05-16T13:41:00.000+03:002009-05-16T13:41:00.000+03:00Το χτύπημα απο το κλείσιμο της πόρτας του Ανώνυμου...Το χτύπημα απο το κλείσιμο της πόρτας του Ανώνυμου ακόμα ηχεί στα αυτιά του...<br /><br />σαν να επικύρωνε την μη επικοινωνία..<br />σαν να σηματοδοτούσε την ώρα που πρέπει να κλείσει και αυτό το μπλόγκ... <br /><br />Η μικρή ξανθιά του εξομολογήθηκε οτι ούτε μόνη της μπορούσε να φτάσει σε οργασμό..<br /><br />Μία άλλη ψυχή του είπε οτι στέρεψε ερωτικά..<br /><br />"καλή τύχη" ευχήθηκε ο Ανώνυμος ,<br /><br />Ισως στο χώρο της ΜΗ επικοινωνίας να χρειαζόταν αυτή η κοινότυπη ευχή...<br /><br />Το δάκτυλο του έμεινε μετέωρο πάνω απο το πλήκτρο delete για αυτό το μπλόγκ...<br /><br />Δίστασε, <br />πως μπορείς να σκοτώσεις το παιδί σου σκέφτηκε..<br /><br />Ως συνήθως και εδώ υπήρχε απάντηση...<br />Μήδεια τη λένε.<br /><br />Ηταν όμως γεμάτος ελαττώματα..ένα απο αυτά ήταν και η αναβλητικότητα..takishttps://www.blogger.com/profile/03251767729354829039noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4291505474975267507.post-37724441365459601982009-05-15T14:27:00.000+03:002009-05-15T14:27:00.000+03:00άνοιξε το πακέτο κι έκανε μια κίνηση σαν για να το...άνοιξε το πακέτο κι έκανε μια κίνηση σαν για να του προσφέρει το τσιγάρο που είχε ανάγκη για τα φαρμάκια..<br />αριθμημένες προσδοκίες.. αυτό κατάλαβες; τον ρώτησε μέσα απο την οθόνη<br />δε βαριέσαι! έτσι κι αλλιώς η ανάγνωση όπως και πολλά άλλα, είναι υποκειμενική υπόθεση, αντιγύρισε στην απογοήτευσή του και άναψε το δικό του τσιγάρο<br />άσσο και βγαίνω ή δυάρι καρώ και συνεχίζω; αναρωτήθηκε<br />άσσο! <br />άφησε τους ανθρώπους στα δεδομένα τους όπως τα έχουν οι ίδιοι δομήσει, συμβούλεψε τον εαυτό του<br />μην ανακατεύεσαι, συνέχισε μαλώνοντας τον<br />τι κι αν δεν καταλαβαίνουν πως όλα, απο τον άθρωπο που γεννιέται μέχρι το λουλούδι που φυτεύεται, μια τρύπα και νερό αποζητούν για την αρχή τους<br />την αρχή που δίνει τον καρπό της σαν φτάσει η ώρα<br />ποτέ πριν<br />άφησε τους λοιπόν στις δομές της δικής τους ζωής, στα σαββατοκύριακα και τις αργίες που έχουν τις περισσότερο πουλημένες μετοχές χωρίς πρόσωπο<br />άφησε τους, λοιπόν, επέμενε ο Ανώνυμος στον εαυτό του<br />αυτός ο Ανώνυμος που πρώτη φορά σχολίασε με αυτόν τον τρόπο εδώ και παντού και που μια μέρα ίσως δώσει μιαν εξήγηση γι αυτό, στον δικό του χώρο<br />ίσως...<br /><br />καλή τύχη, έστειλε την ευχή μ' ένα μισόπικρο χαμόγελο<br />στην ξανθιά ή τον ώριμο;<br />δεν θα άφηνε να φανεί<br /><br />έφυγε κλείνοντας γερά την πόρτα πίσω τουAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4291505474975267507.post-49614246266339225342009-05-15T12:20:00.000+03:002009-05-15T12:20:00.000+03:00Aριθμημένες προσδοκίες.....
όπως ακριβώς τις αναφ...Aριθμημένες προσδοκίες.....<br /><br />όπως ακριβώς τις αναφέρει ο Ανώνυμος..<br />αρχίζοντας απο τα καλοκαίρια φτάνοντας στη μικρή ξανθούλα...<br /><br />Οντως είχε κουραστεί..<br />οι σκέψεις ήσαν ήδη "ίσιες".. ισοπεδωμένες θα έλεγε...<br /><br />και όμως σήμερα είναι Παρασκευή και η προσδοκία του Σαβ/κου επανέρχεται απο μόνη της..<br />απο συνήθεια..χωρίς καν να την αποζητήσει.<br /><br />Η μικρούλα του είχε πεί οτι δύσκολα και πολύ σπάνια φτάνει σε οργασμό....<br /><br />Δεν κάπνιζε αλλά σκέφτηκε μήπως ήταν καλό να στρίψει ένα...<br />για τα φαρμάκια.takishttps://www.blogger.com/profile/03251767729354829039noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4291505474975267507.post-47294784645797981192009-05-14T16:17:00.000+03:002009-05-14T16:17:00.000+03:00takis, λοιπόν!
αξιοπρεπέστερο οπωσδήποτε από εκείν...takis, λοιπόν!<br />αξιοπρεπέστερο οπωσδήποτε από εκείνο το χαιδευτικό που δεν αφήνει τα αγόρια να μεγαλώσουν και τους άντρες να εκσπερματίζουν χωρίς άδεια.. απρόσωπο ωστόσο, σκέφτηκε χτυπώντας ακόμη ένα άφιλτρο στο πακέτο του<br />απρόσωπο γιατί δεν αφήνει ίχνη της γονεϊκής συνέχειας<br />τα καλοκαίρια<br />τα καλοκαίρια που ήταν έτσι κι αλλιώς δύσκολα από τότε που άρχισε να δουλεύει <br />απο τότε που εναπόθετε τις προσδοκίες του σε αυτά και περίμενε την απόδωση των απαντοχών του<br />όπως και τα σαββατοκύριακα και τις αργίες<br />όπως με όλα που εναπόθεσε πάνω τους αυτό που ό ίδιος ήλπιζε σύμφωνα με το δικό του τρόπο κι όχι το μέτρο του άλλου, εκείνου που θα έκανε την προσφορά<br />όπως με το ΕΑΜ, την ΕΔΑ, το ΠΑΣΟΚ που θα έφερνε την αλλαγή, τη Δεξιά που θα πορευόταν σεμνά και ταπεινά, τον Γιώργο που δεν ανταποκρίνεται στο δικό του πρότυπο αρχηγού, τον Αλαβάνο με τον διαφορετικό λόγο και τον Τσίπρα που τον τοποθέτησε νέο και πάνω του κόλλησε αυτό που αυτός περίμενε και ποτέ ότι θα έδινε σε άλλους και δη νεότερούς του αντί για τον ίδιο<br />και την ξανθιά<br />την μικρούλα ξανθιά που την κρατά στο παιχνίδι γιατί μόνο σε αυτό κι όχι στην πράξη μπορεί ο ίδιος να ελέγχει την πραγμάτωση των προσδοκιών του στο δικό του μέτρο με τη σιγουριά του δράστη και ταυτόχρονα του παραλήπτη στην ίδια κατάσταση<br />την μικρούλα ξανθιά που η πράξη θα αποδομούσε την σημειολογία της ύπαρξης της γι αυτόν και θα την εξαφάνιζε όπως σε όνειρο από ιδρωμένο ξύπνημα...<br />κουράστηκα, ομολόγησε στον εαυτό του περνώντας σταθερά τα δάχτυλα μέσα απο τα μαλλιά του<br />πιο πολύ για να ισιώσει τις σκέψεις του κι όχι τα ίδια<br />έπειτα, ευχαρίστησε για την διευκόλυνση που του δόθηκε με την αλλαγή της μορφής στην λίστα αναρτήσεων και, σβήνοντας το τσιγάρο στο τασάκι, πήγε να ξαπλώσειAnonymousnoreply@blogger.com